Η Δημοκρατία Της ΜακεδονίαςΑντιστέκεται

Οι ρωσόδουλοι έχουν μπλέξει σε πολλάδιπλωματικά μέτωπα και τίποτα δεν τους πάειαρκετά όπως θέλουν και τόσο γρήγορα όσο θέλουν.

Αυτό φαίνεται στο μακεδονικό. Εδώ καταφέρανε μετα πολλά να έχουν στην εξουσία ρωσόδουλους σαντον πρωθυπουργό Γκεοργκίεφσκι και εν πάσειεριπτώσει φίλους της σαν τον πρόεδροΤραϊκόφσκι.

Έχουν καταφέρει χάρη σ’ αυτούς να διεισδύσουνγια τα καλά σε στρατηγικούς τομείς τηςμακεδονικής οικονομίας, έχουν συμφωνήσει στηνδιφορούμενη πολιτική απέναντι στο Βελιγράδι καιστην ακόμα πιο διφορούμενη απέναντι στοβαλκανικό σοβινισμό, όπου από τη μιασυνεργάζονται μαζί του (Τζαφέρι – Νάνο) και απότην άλλη συγκροτούν στρατηγικά ενάντιά του τονμακεδονικό εθνικισμό σε αντιδυτική βάση. Από τηνάλλη μεριά φροντίζουν να αφήνουν στην άκρη και νααπομονώνουν διαρκώς την πιο προοδευτική πλευράτου αλβανικού εθνικισμού που εκφράζεται σχετικάκυρίως από τον Ρουγκόβα αλλά και σε ένα βαθμό απότον Μπερίσα.

Αυτοί οι βρωμιάρηδες έχουν ωστόσο κολλήσει σεένα σημείο που τους κάνει έξαλλους. Δεν μπορούννα αλλάξουν το όνομα της Δημοκρατίας τηςακεδονίας που από μόνο του έχει ελάχιστησημασία αλλά έχει γίνει πια σύμβολο εθνικήςανεξαρτησίας από την ώρα που μια άλλη χώρα τοαρνήθηκε όχι απλά σαν όνομα, αλλά σαν έκφραση τηςύπαρξης ενός έθνους. Οι ρωσόδουλοι στην Ελλάδαείχαν ξεσηκώσει τότε τους σοβινιστές ενάντια στημ. της Μακεδονίας για να εμποδίσουν τηναναγνώριση αυτης της χώρας από τη Δύση για τηναναγνώριση της από τη Ρωσία και τελικά για τηντώση των δυτικόφιλων του Γκλιγκόροφ και τηνάνοδο των ρωσόδουλων τύπου Γκεοργκίεφσκι στηνεξουσία. Αυτούς τους στόχους τους κατάφεραν. Ημ. της Μακεδονίας απομονώθηκε από τα δυτικάκεφάλαια και τη δυτική πολιτική στήριξη καιέπεσε στη φτώχεια που πάνω της όπως πάντα πατάνει ρωσόδουλοι για να κάνουν τη λαϊκίστικηδημαγωγία τους. Ταυτόχρονα με τη βοήθεια τωνροβοκατόρων του Φάτος Νάνο και του Θάτσι καθώςκαι των σοβινιστών τύπου Τζαφέρι αναβίωσαν τααλιά σλαβόφιλα και ρωσόφιλα αντανακλαστικά.

Παρ’ όλους αυτούς τους άθλους όμως η συμμορίαμίτη – Γ. Παπανδρέου – Γκεοργκίεφσκι δενμπορεί να της αλλάξει το όνομα έστω και λίγο. Ανδεν τους αλλάξει το όνομα το στρατηγικό ορθόδοξομέτωπο με τη Δημ. της Μακεδονίας και η επιστροφήτων προσφύγων (που ήδη την ετοιμάζει ο Γ.Παπανδρέου) θα θυμώσει πολύ τον ελληνικόαντιμακεδονικό σοβινισμό που οι ίδιοιξεσηκώσανε το 1991. Ιδιαίτερα τώρα που έχουνλακωθεί με την εκκλησία και είναι ανοιχτά και τααντίστοιχα ακόμα πιο πολύπλοκα και πιο “ταμπού”μέτωπα με τους Τούρκους στο Αιγαίο, είναι αδύνατονα περάσει μια προωθημένη κάπως ανεκτή για τουςακεδόνες συμβιβαστική γραμμή για το όνομα. Γι’αυτό πιέζουν ασταμάτητα και φορτικά τημακεδονική πλευρά. Από την άλλη μεριά τους κάνειέξαλλους το γεγονός ότι ούτε ο πιο έγκυροςλιτικός εκπρόσωπος της μακεδονικήςμειονότητας στην Ελλάδα, που είναι το ΟυράνιοΤόξο, δεν είναι διατεθειμένη να κάνει “δωράκια”το όνομα της και την εθνική της υπόσταση στηνκλίκα Παπανδρέου αλλά και στην ουρά τωνδημοκρατών και φιλελεύθερων που την υποστήριξήτους αυτός έχει εξασφαλίσει, όπως έκανε πάντακάθε καλός τσαρικός αξιωματούχος.

Επιτέλους οι εγκληματίες πρέπει να πληρώσουν.

Δεν μπορούν να στραγγαλίζουν έναν λαό μεεμπάργκο και ύστερα να βγαίνουν και να κάνουν τομεγαλύτερο φίλο και προστάτη του. Και τα παιδιάέχουν μνήμη. Και οι βαλκανικοί λαοί έχουνενηλικιωθεί προ πολλού ώστε να μπορούν να τουςεμπαίζουν τα τσαρικά κατακάθια.

Είναι φυσικό λοιπόν που αυτή την κρίσιμη στιγμήέρχονται τέτοια πικρά ποτήρια σαν την συνέντευξητου Γκλιγκόροφ στην “Ουτρίνσκι Βέτσνικ” πουδημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 20 Ιούνηκαι σαν το άρθρο της Νόβα Ματσεντόνια πουδημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία στις 22 τουΙούνη.

Ο Γκλιγκόροφ εκφράζει την αντίθεσή του στηνενδιάμεση συμφωνία – που άνοιξε το δρόμο στηνελληνική πολιτικοοικονομική διείσδυση στηακεδονία με συνέχιση του διπλωματικού καιικονομικού αποκλεισμού της από τη Δύση – καιαποκαλύπτει τον απατεωνίστικο τρόπο με τον οποίοτου την απέσπασαν Χόλμπρουκ και Παπανδρέου. Αυτήτοποθέτηση του Γκλιγκόροφ αποτελεί στην ουσίαράπισμα στην κυβέρνηση Σημίτη που στηρίζει τηντάχα φιλομακεδονική στροφή της ελληνικήςδιπλωματίας ακριβώς σ’ αυτή τη Συμφωνία. Τοάρθρο της Νόβα Ματσεντόνια δύο μέρες μετά ήρθε νααναπτύξει και να στηρίξει τις κατηγορίες τουκλιγκόροφ.

Η “Νόβα Ματσεντόνια” τονίζει ότι: “ηελληνική πλευρά ασκεί έντονες πιέσεις στα Σκόπιαμε σκοπό μια υποχώρησή της στο θέμα τουνόματος” και συνεχίζει γράφοντας: “Ηλλάδα έχει την υποχρέωση από την ενδιάμεσησυμφωνία να βοηθήσει τα Σκόπια στην ένταξή τουςστους διάφορους διεθνείς οργανισμούς. Αντί γι’αυτό όμως οι Έλληνες εκπρόσωποι κάνουν ότιμπορούν για να εμποδίσουν την προβολή τηςακεδονίας στους οργανισμούς αυτούς”.

Αυτή είναι μια συντριπτική αποκάλυψη.Πραγματικά οι Έλληνες αυτοί έχουν στόχο ναεμποδίσουν την συμμετοχή της μικρής αυτής χώραςστον παγκόσμιο πολιτικοοικονομικό χάρτη ώστε ναμένει πάντα ανάπηρη και έτοιμη προς εκμετάλλευσηαπό το “ορθόδοξο τόξο”. Παρ’ όλο όμως που η“Νόβα Ματσεντόνια” φτάνει ως εδώ μετά χάνεταικαι μισοελαφρύνει το Σημίτη γράφοντας ότι “διάφοραμέσα ενημέρωσης στην Ελλάδα κατηγορούν τον Κ.μίτη ότι δεν πιέζει τα Σκόπια να αλλάξουνόνομα”. Μα αυτό είναι το οξυγόνο τουδιπρόσωπου Σημίτη. Τρελαίνεται να τον κατηγορούνκάποιοι σοβινιστές για να εμφανίζει τον εαυτότου θύμα που δεν μπορεί να προχωρήσει στον τάχαφιλομακεδονισμό του.

Μα αν ήθελε θα έκανε θέμα στην ελληνική κοινήγνώμη για το τι σημαίνει αποκλεισμός σήμερα τηςμ. της Μακεδονίας από τα διεθνή όργανα δηλαδήδιαμελισμός και πόλεμος και θα έβρισκε φόρμουλεςγια να τελειώσει αυτός ο διπλωματικόςαποκλεισμός ενώ θα ξανάβαζε ζήτημα ονόματος στηβάση της κοινωνίας.

Τις πιέσεις εναντίον του τις ενορχηστρώνει οδιος ο Σημίτης όσο η Δημ. της Μακεδονίας δενγονατίζει στο ζήτημα του ονόματος. Παρακάτω η “Ν.” αναλύει το ζήτημα με το όνομα σαν εκβιασμό καιάρνηση της ενδιάμεσης συμφωνίας. Γράφει:

“ Οι δύο χώρες έχουν υπογράψει μεν 35 συμφωνίες.Αυτές όμως μένουν ανενεργές επειδή δεν μπορούννα επικυρωθούν από την ελληνική Βουλή εξ αιτίαςτου ονόματος που σημαίνει ότι το ίδιο θα γίνει σεκάθε συμφωνία που θα υπογράφει η Μακεδονία με τούμφωνο Σταθερότητας, με την Ευρωπαϊκή Ένωση ή μεάλλο οργανισμό, η οποία θα πρέπει να επικυρωθείκαι από την ελληνική Βουλή”.

Το χειρότερο όμως για τους υποκριτέςευτοδημοκράτες μας είναι παρακάτω όπου ηεφημερίδα ξεσκεπάζει τη διπλωματία του Γιωργάκηυ τόσο φροντίζει στα λόγια την ακεραιτότητατης Δημ. της Μακεδονίας από τον αλβανικό κίνδυνο.ράφει λοιπόν:

“Οι Έλληνες δείχνουν εξαιρετικά μεγάλοενδιαφέρον για την ύπαρξη της Μακεδονίας και γιατην εμπόδιση της δημιουργίας μιας μεγάληςΑλβανίας ή μιας μεγάλης Βουλγαρίας πράγμα πουδεν είναι δυνατό να γίνει, ή προβλέπουνμοσπονδιοποίηση της Μακεδονίας. Αυτά όμως δενγουν αλλά ίσως είναι προς όφελος του ελληνικούσυμφέροντος οπότε η ελληνική κυβέρνηση δεν έχεικανένα λόγο να εμποδίσει κάτι τέτοιο αν καιβεβαίως δεν είναι εκείνη που θα βοηθήσει τέτοιεςεξελίξεις”.

Αυτό το τελευταίο “δεν είναι εκείνη που θαβοηθήσει” μπορεί να στέκει μόνο σανδιπλωματική αβρότητα γιατί αν το ρωσόδουλολιτικό συγκρότημα στην Ελλάδα κινδυνέψει ναάσει τον μακεδονικό κρίκο του ορθόδοξου τόξου.χ κινδυνέψει να πέσει η κυβέρνησηκεοργκίεφσκι, τότε θα βάλει σε δύο ώρες μαζί μετους ρώσους πάτρωνές του- τους Νάνο, Τζαφέρι καια- να ξεσηκώσουν όλο το Τέτοβο. Μα αυτό είναι τονόημα του μετώπου Γκεοργκίεφσκι – Τζαφέρι. ΟΤζαφέρι είναι πια σε μέτωπο με τον Νάνο καιλειτουργεί σαν διακόπτης εκρηκτικού μηχανισμού.κεοργκίεφσκι λέει στη Δύση: αν πέσω θα φύγει τοέρι μου από τον διακόπτη Τζαφέρι και αν αυτόςέσει τότε θα γίνει το κύκλωμα με τους Νάνο καιΘάτσι που θα ανατινάξει το Τέτοβο και ταΒαλκάνια. Αυτό είναι το διεθνές νόημα τουδιακόπτη Τζαφέρι. Αν το ελληνικό πολιτικόγεμονικό συγκρότημα είναι ξένο σ’ αυτό τοκύκλωμα γιατί τόσο δαιμονισμένα βοήθησε καιβοηθάει την άνοδο και σταθεροποίηση στην εξουσίατου προβοκάτορα Νάνο. Γιατί χτύπησε θανάσιμα καιτυπάει τη δυτική γραμμή Μπερίσα και την ενότητάτου με το Ρουγκόβα σε σύγκρουση με τον Θάτσι;

Αυτές είναι απλές ερωτήσεις απέναντι σε μιασύνθετη διπλωματία, αλλά είναι ερωτήσειςκλειδιά.

Όπως πάντως και να απαντάνε οι καταραμένοι τωνΒαλκανίων σ’ αυτές ένα είναι σίγουρο. Οιαυτοκράτορες της ίντριγκας και τα τσιράκια τουςστην Ελλάδα δεν θα έχουν καλό τέλος. Είναι πολύωραία η κατάληξη του άρθρου της “Ν. Μ” : “ενώ κανείς δεναίρνει σοβαρά υπόψη του τις παρατηρήσεις πουγίνονται εδώ για το αντίτιμο με το οποίο η Ελλάδαέγινε ένας από τους κύριους αγοραστές τωνμεγάλων “μακεδονικών” επιχειρήσεων, μας ζητούνεπιπλέον να πληρώσουμε για τις καλές σχέσειςφιλίας”.

Έξοχο! Μας πήραν είδηση.