Σύνθετο χτύπηματης 17Ν

Αυτό το χτύπηματης 17Ν ήταν από τα πιο σύνθετα. Τώρα πια οιάνθρωποι κάνουν ότι θέλουν. Έχουνεξασφαλισμένους ρωσόδουλους όχι μόνο ένανρωθυπουργό, έναν υπουργό εξωτερικών κι ένανυπουργό Δημ. Τάξης, αλλά και μια υποδειγματικήαντιπολίτευση. Μπορούν λοιπόν να δουλεύουν τιςιο σύνθετες προβοκάτσιες χωρίς επιχειρησιακά ήκαι πολιτικά προβλήματα. Χτυπάνε τον στόχο πουέλουν, τη στιγμή που θέλουν, με το αποτέλεσμα πουέλουν.

Το ζήτημα είναι γιατί θέλησαν έτσι.Αυτή είναι η δουλειά της πολιτικής ανάλυσης.

Το πιο άμεσο πρόβλημα που έχει να λύσειαυτή τη στιγμή το πολιτικό καθεστώς στην Ελλάδαείναι η αυξανόμενη πίεση των ΗΠΑ ενάντια στησοσιαλφασιστική και ιδιαίτερα τηναντιαμερικάνικη τρομοκρατία.

Όλη η τακτική του “ορθόδοξου τόξου”στα Βαλκάνια, στηρίζεται σήμερα στις καλέςσχέσεις των ρωσόδουλων με τους υφεσιακούς τωνΗΠΑ.

Αυτή η αναγκαιότητα πρέπει νασυνδυαστεί με την ανάγκη της στρατηγικήςσύγκρουσης με τις ΗΠΑ και της όξυνσης των σχέσεωντου λαού με τις ΗΠΑ στο ιδεολογικό και πολιτικόεπίπεδο. Αυτή η αντίθεση λύνεται με τα δύορόσωπα της ρώσικης πολιτικής. Το ένα πρόσωπο, τοαληθινό, είναι από τη μια η 17Ν και από την άλλη οικνίτες που σπάνε την Αθήνα όταν έρχεται οΚλίντον, που δημιουργούν το πολιτικό έδαφος γιατην “ελαφριά” αντιαμερικάνικη τρομοκρατία(χτυπήματα σε οικονομικά σύμβολα τηςαμερικάνικης παρουσίας στην Ελλάδα) και πουεκστρατεύουν ανοιχτά ενάντια στα νατοϊκά κομβόϊ.Το άλλο πρόσωπο, το ψεύτικο, συμπυκνώνεται στονμειλίχιο Γ. Παπανδρέου, που ξετρελαίνει τηνΌλμπράϊτ με τα καλά του αγγλικά και τους άψογουςευγενικούς του τρόπους έχοντας αναλάβει τογενικό καθησυχασμό της αμερικάνικης υπερδύναμηςκαι της Δύσης γενικά, χάρη κυρίως στη ρώσικηειρήνη που εκπονεί η Τουρκία.

Το πρόβλημα είναι ότι η 17Ν και ταγκαζάκια των κνιτοειδών εντυπωσιάζουν τουςαμερικανούς περισσότερο από τους ευγενικούςτρόπους του Γιωργάκη. Και ο Κλίντον δεν είναιαντού παρών όπου η αμερικάνικη αστική τάξηζυμώνει και αποφασίζει την εξωτερική πολιτικήώστε να της αλλάξει τις εντυπώσεις και τααισθήματα.

Γι’ αυτό εδώ και καιρό οι βαθιοίμηχανισμοί των ΗΠΑ ζητάνε να σταματήσει ηαντιαμερικάνικη βία στην Ελλάδα, ειδικά η κατ’εξοχήν βία που είναι εκείνη της 17Ν, καικατηγορούν τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση για τοασύλληπτο αυτών των πιο άνετων τρομοκρατών τηςγης.

Η κυβέρνηση απαντάει και μάλιστα διαστόματος Γ. Παπανδρέου (συνέντευξη πρόσφατα στοCNN) ότι είναι πολύ δύσκολο να συλληφθεί η 17Ν γιατίείναι πολύ …μικρή, ενώ ταυτόχρονα για αρκετάρόνια τελευταία το ρωσόδουλο καθεστώς έχεισταματήσει κάθε δολοφονική επίθεση ενάντια σεαμερικάνικους στόχους.

Αυτά τα επιχειρήματα προφανώς δενέπεισαν τον αμερικάνικο μηχανισμό ασφάλειας πουέρχεται τώρα με μια ομοβροντία θέσεων των πιοβασικών Επιτροπών του Υπ. Εξωτερικών και τουΚογκρέσου για τα ζητήματα της τρομοκρατίας, ναζητήσουν από την κυβέρνηση Κλίντον να κάνει ένααπό τα δύο: Ή να υποχρεώσει την Ελλάδα να ανοίξειυσιαστικά την αστυνομία της στις ΗΠΑ και ναεπιτρέψει σ’ αυτή να δουλέψει για τη σύλληψη τωντρομοκρατών, ή να τη θεωρήσει σαν εχθρική ήμισοεχθρική χώρα και να της κόψει κάθεστρατιωτική, οπότε και διπλωματική βοήθεια.

Αυτή η απαίτηση των Αμερικανών είναιβασικά λογική. Τα κνιτοειδή και οι φαιοκόκκινοιγενικά λένε ότι αυτή είναι μια ιμπεριαλιστικήαπαίτηση που σημαίνει επέμβαση στα εσωτερικά ήστρατιωτικό εκβιασμό του ισχυρού σε βάρος τουαδύνατου. Πρόκειται για απάτη. Οι ΗΠΑ είναι μιαιμπεριαλιστική υπερδύναμη, αλλά όχι για τησυμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα.

Κάθε χώρα στη βάση των ειρηνικών καιλιτισμένων σχέσεων με μια άλλη είναι απόλυταυποχρεωμένη να εξασφαλίσει την ζωή και τηνεριουσία των υπηκόων της άλλης στο έδαφός της,ιδιαίτερα μάλιστα τη ζωή των επίσημωνδιπλωματικών ή στρατιωτικών απεσταλμένων της. Ανδεν εξασφαλίζει αυτό τον στοιχειώδη όρο μιακυβέρνηση, τότε είτε είναι εχθρική προς τηδοσμένη χώρα, είτε ομολογεί την ανικανότητά της.αυτή την τελευταία περίπτωση καθιστά την άλληώρα, εν προκειμένω τις ΗΠΑ, κοινωνό και ελεγκτήτης αδυναμίας της ζητώντας τη βοήθειά της για τηνεξόντωση της τρομοκρατίας.

Ο ιμπεριαλισμός στη στάση των ΗΠΑσυνίσταται στο ότι όλα αυτά τα χρόνια επιμένουνβασικά στο να ζητούν αποκλειστικά εσωτερικήλιτική επέμβαση και επέμβαση στα αστυνομικάζητήματα, και όχι να θέτουν κύρια το ζήτημα τηςδιακοπής των φιλικών σχέσεων εξ αιτίας τηςαπρόκλητης επίθεσης που δέχονται από το κυρίαρχοελληνικό καθεστώς. Μ’ αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑυμίζουν το άθλιο επιθετικό τους παρελθόν στηνλλάδα και βάζουν βούτυρο στο ψωμί τωνσοσιαλφασιστών.

Εν πάσει περιπτώσει το μαχαίρι έχειφτάσει πια στο κόκαλο και η ρωσόδουλη κυβέρνσημίτη – Γ. Παπανδρέου καλείται οπωσδήποτε νακάνει ένα από τα δύο παραπάνω: Να συγκρουστεί μετις ΗΠΑ ή να της ανοίξει την αστυνομία.

Δεν θέλει όμως κανένα από τα δύο. Για τορώτο μιλήσαμε. Για το δεύτερο έχουμε να πούμεένα πράγμα: Αν η ελληνική αστυνομία ανοίξει τονεαυτό της στις ΗΠΑ για τη 17Ν, τότε θα υποχρεωθείτελικά να συλλάβει ένα υπεράνω πάσης υποψίαςγετικό τμήμα της και κυρίως ένα τμήμα τουλιτικού καθεστώτος.

Γι’ αυτό ο Γ. Παπανδρέου και ορυσοχοϊδης δεν υπογράφουν μια πολιτικήσυμφωνία τέτοιου είδους. Υπογράφουν μόνο έναμνημόνιο τακτικής συνεργασίας ανάμεσα σεαστυνομικούς διευθυντές. Οι Αμερικανοί απαντούνότι οι διευθυντές αλλάζουν και απαιτούν μιασυμφωνία σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο.

Οι πιέσεις απέναντι στην ελληνικήκυβέρνηση είχαν γίνει τελευταία τόσο έντονες,καθώς ξεσηκώθηκε και ο αμερικάνικος τύπος μεάρθρα ενάντια στην ελληνική τρομοκρατία που δενέφτανε ούτε ο Κλίντον να τις σταματήσει.

Η 17Ν επέμβηκε αυτή ακριβώς τη στιγμήγια να δώσει μια νέα διέξοδο και μια νέα μορφήστην πολιτική αντιπαράθεση Ελλάδας - ΗΠΑ.

Σκότωσε όχι ένα αμερικανό, αλλά ένανβρετανό διπλωμάτη. Οι βαθιές ΗΠΑ βγήκαν αμέσωςκαι βρήκαν στο χτύπημα μια απόδειξη τωνισχυρισμών τους.

Οι ρωσόδουλοι που είχαν προετοιμάσεικαλά το ελληνικό κοινό ενάντια στις αμερικάνικεςιέσεις ακόμα και με ένα άρθρο στο “Ποντίκι” τημέρα της δολοφονίας του Σόντερς, βγήκαν αμέσωςστο λαό και καλυμμένα (Λαλιώτης – Χρυσοχοϊδηςκαι ο όλο και πιο ανόητος Πάγκαλος), ή ανοιχτά(ΣΥΝ, ψευτοΚΚΕ), κατήγγειλαν τις ΗΠΑ ότι έβαλαν τη17Ν να κάνει το φόνο για να υπογράψει η Ελλάδα τομνημόνιο συνεργασίας. Αυτό αμέσως το πίστεψανόλα τα καφενεία της χώρας που δεν χολοσκάνε γιατίεπί 25 χρόνια οι Αμερικάνοι σκοτώνουνροβοκατόρικα τους δικούς τους, δίχως να έχουνκάνει ούτε ένα πόντο μεγαλύτερης πολιτικήςδιείσδυσης στην Ελλάδα. Από δω λοιπόν και μπρος ο. Παπανδρέου θα μπορούσε να πει στις ΗΠΑ:“Δυστυχώς ο λαός μας πιστεύει ότι εσείς τοκάνατε και δεν μας αφήνει να υπογράψουμε τομνημόνιο”.

Βέβαια ένα τέτοιο επιχείρημα μόνο του,ναι μεν θα απομάκρυνε τη συμφωνία ΗΠΑ – Ελλάδας,αλλά θα δυνάμωνε τους σκληρούς των ΗΠΑ που δενζητάνε στο βάθος κανένα μνημόνιο, αλλά καθαρόδιπλωματικό πόλεμο με μια τέτοια τρομοκρατικήλλάδα. Γι’ αυτό το λόγο, το χτύπημα δεν έγινε σεΑμερικανό, αλλά σε Βρετανό διπλωμάτη επίτηδεςώστε να βάλει την Ευρώπη στο παιχνίδι.

Γενικά η 17 Ν χτυπάει ευρωπαίους, όπωςκαι ευρωπαιόφιλους αστούς γιατί αυτή είναι ηστρατηγική του σοσιαλιμπεριαλισμού. Έχουμεξαναπεί ότι η 17Ν κάνει με αίμα αυτό που κάνει τοευτοΚΚΕ πολιτικά. Η προκήρυξη της 17Ν είναι πάνταμια συμπύκνωση του “Ριζοσπάστη”. Η στρατηγικήλοιπόν του ψευτοΚΚΕ, που είναι η απομόνωση τηςλλάδας και η ρήξη της με την Ε.Ε, ικανοποιείταιμε ένα τέτοιο χτύπημα. Αργά ή γρήγορα και η Ευρώπηα ζητήσει λογαριασμό για τα εις βάρος τηςεγκλήματα στην Ελλάδα και τότε πάλι οισοσιαλφασίστες θα βγουν να μιλάνε γιαροβοκάτσια.

Όμως από τακτική άποψη η δολοφονίατου Άγγλου διπλωμάτη δίνει σανίδα σωτηρίας στηδιπλωματία Σημίτη – Γ. Παπανδρέου. Γιατί βάζειστο παιχνίδι την Ευρώπη σε αντιπαράθεση με τιςΗΠΑ, στο ζήτημα της στάσης που πρέπει νακρατήσει η Δύση απέναντι στην ελληνικήτρομοκρατία.

Αυτό το χτύπημα δίνεται όχι τυχαία σεμια εποχή που δυναμώνουν αδιάκοπα και βαθαίνουνι ευρωαμερικανικές αντιθέσεις.

Δολοφονώντας τον “Άγγλο” οιρωσόδουλοι δείχνουν στους Αμερικανούς τηνύχραιμη και γεμάτη κατανόηση αντίδραση τουλερ (βεβαίως του πιο ρωσόφιλου από τουςυρωπαίους ηγέτες) και σε ένα βαθμό και τουδιπλωματικού κατεστημένου της Μ. Βρετανίας καιτο αντιδιαστέλλουν στην “υπερβολική”αμερικάνικη αντίδραση. Είναι γεγονός άλλωστε ότιάμεση πείρα της Ευρώπης στην 17Νοεμβρίτικητρομοκρατία έχει πολύ μικρή ιστορία, και ως τηδολοφονία Σόντερς, όχι αιματηρή (ρουκέτα στοσπίτι του Γερμανού πρεσβευτή), έτσι ώστε η Ευρώπηαπό τα πράγματα να έχει ηπιότερη στάση.

Άλλωστε και ο ίδιος ο στόχος Σόντερςδεν είναι καθόλου άσχετος με την ευρωαμερικάνικηαντιπαράθεση. Η 17Ν, δηλαδή το ελληνικό πολιτικόκαθεστώς, δεν σκοτώνει έναν τυχαίο ευρωπαίοδιπλωμάτη, αλλά έναν ευρωπαίο στρατιωτικό, πουσυμβολίζει τη συνεργασία ΗΠΑ – Ευρώπης στονόλεμο ενάντια στη Σερβία. Ο Σόντερς σκοτώνεταισαν εχθρός του “ορθόδοξου τόξου” και σύμμαχοςτων ΗΠΑ. Αυτό το λέει καθαρά η 17Ν στην προκήρυξήτης. Τα ίδια είχε πει όταν έριξε τη ρουκέτα στοερμανό πρεσβευτή. Το μήνυμα είναι σαφές: Οιευρωπαίοι δεν κινδυνεύουν στην Ελλάδα ότανκάνουν μπίζνες. Κινδυνεύουν όταν συμμαχούν μετις ΗΠΑ ενάντια στο “ορθόδοξο τόξο”. Αυτή είναιμια συγκεκριμένη σφήνα στις στρατιωτικές καιλιτικές σχέσεις ΗΠΑ – Ευρώπης.

Έτσι λοιπόν και η διπλωματία του Γ.Παπανδρέου ρίχνει όλο της το βάρος στονροσεταιρισμό της Ευρώπης ενάντια στις ΗΠΑαίρνοντας ταχύτατες και πρωτοφανείςρωτοβουλίες για να βάλει την Ευρώπη νασυμμετέχει στο πολιτικό και αστυνομικό σύστημασχέσεων για την τρομοκρατία από το οποίο ως τώραήταν απ’ έξω. Σ’ αυτό το πλαίσιο εντάσσονται καιι πρωτοφανείς τιμές που γίνονται από τουςρωσόδουλους σε θύμα της 17Ν. Εκτός από τις τιμέςστο αεροδρόμιο κάνουν μέχρι και εκκλησιαστικήτελετή για τον Σόντερς στην οποία παρευρίσκεταιεκτός από τους Παπανδρέου, Χρυσοχοίδη καιριστόδουλο και ο βουλευτής του ψευτοΚΚΕκυλάκος! (αναφέρθηκε σε τηλεοπτικό δελτίοειδήσεων στις 16-6-2000). Ταυτόχρονα ο Χρυσοχοίδηςκάνει μια αναπαράσταση του εγκλήματος στηλεωφόρο Κηφισίας, καλεί το λαό στο κυνήγι της 17Ν,ενώ δίνει και το λόγο σε στέλεχος της Σκότλαντιάρντ να απευθυνθεί στο κοινό υπέρ της σύλληψηςτων δολοφόνων.

Αυτή η εξαιρετική και συγκινητικήατμόσφαιρα έχει σαν στόχο να αντιδιαστείλει απότην αρχή ως το τέλος την Ευρώπη – θύμα στιςδόλιες και, γιατί όχι, δολοφονικέςδραστηριότητες των ΗΠΑ.

Όμως η βασική κίνηση του Γ. Παπανδρέουγίνεται στο καθαυτό διπλωματικό επίπεδο.Τέσσερις μόλις μέρες μετά την δολοφονία ηαναπληρώτρια Υπ. Εξωτερικών, Ε. Παπαζώη, έφερε τοέμα της 17Ν στο Συμβούλιο Γενικών υποθέσεων των 15ριν από τη Σύνοδο Κορυφής στην Πορτογαλία.ύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας 13-6-2000(που είναι ανυπόγραφο): “ Στόχος της ελληνικήςλευράς είναι να αναληφθεί η κατ’ αρχήνρωτοβουλία από την Αθήνα και το Λονδίνο. Κατ’αυτόν τον τρόπο, δρώντας πάντα μέσα στο πλαίσιοτης Ευρωπαϊκής Ένωσης, η κυβέρνηση επιχειρεί ναμη δώσει την εικόνα της απομονωμένης χώρας σταέματα της τρομοκρατίας και παραλλήλως νααντικρούσει τους συνεχιζόμενους αμερικανικούςισχυρισμούς περί ολιγωρίας της στηναντιμετώπιση του φαινομένου”.

Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία της14-6-2000 η Παπαζώη ζήτησε στη διάρκεια του δείπνουτων Υπ. Εξωτερικών της Ε.Ε. που συμμετέχουν στιςεργασίες του Συμβουλίου “την ενεργοποίηση τωνδιαφόρων μορφών συνεργασίας που υφίστανταιμεταξύ των 15 για την καταπολέμηση τηςτρομοκρατίας” ενώ οι “ εταίροι συμφώνησανμε τις απόψεις της και ο Βρετανός ομόλογός της κ.Βαζ εξέφρασε τις ευχαριστίες της κυβέρνησής τουγια την αντιμετώπιση από ελληνικής πλευράς τηςδολοφονίας του Στέφεν Σόντερς”.

Να λοιπόν πόσο χρήσιμη στην κατάλληληστιγμή μπορεί να γίνει μια δολοφονία σαν κιεκείνη του Σόντερς όταν οργανώνεται από ένακαθεστώς προβοκατόρων και μπορεί να αξιοποιηθείαπό πάμπολλες πλευρές.

Τίποτα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.ύτε καν η προκήρυξη. Εκεί οι καγκεμπίτες βρήκαντην ευκαιρία να μιλήσουν για τον Κόκκαλη και νατον εμφανίσουν σαν πράκτορα των ΗΠΑ καθώςδυναμώνουν οι αντιδράσεις στις ΗΠΑ για τογεγονός ότι αυτός ο πράκτορας της Στάζι και της KGBέχει αναλάβει να κατασκευάζει εξαρτήματα τωνPatriot που θα εγκατασταθούν στην Ελλαδα, νακατασκευάζει εξαρτήματα των F-16 του ελληνικούστρατού και να κάνει μια σειρά προσπάθειες νααποσπάσει την εμπιστοσύνη του κατεστημένου τωνΗΠΑ, αρχίζοντας από υποτροφίες στο Χάρβαρντ καιφτάνοντας σε κοινές δουλειές με αμερικάνικαμονοπώλια στις τηλεπικοινωνίες στα Βαλκάνια.

Η 17Ν αναλαμβάνει να καλύψει τονκαγκεμπίτη με την ίδια σφαίρα με την οποίασκοτώνει έναν Ευρωπαίο, προσπαθώντας ναρησιμοποιήσει την Ευρώπη ενάντια στις ΗΠΑ. Αυτόείναι σύνθετη προβοκάτσια. Ή αλλιώς, μ’ ένασμπάρο πολλά τρυγόνια.