Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΕΞΑΓΟΡΑ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: ΟΛΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΛΗΣΤΕΙΑ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΡΩΣΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Η πρώτη μεγάλη αποκρατικοποίηση που έκανε η κυβέρνηση ήταν αυτή της Αγροτικής Τράπεζας. Η Αγροτική χωρίστηκε σε «καλή» και «κακή», και η «καλή» μεταβιβάστηκε στην Πειραιώς. Οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν στο χρόνο ρεκόρ της μίας εβδομάδας, οι όροι της εξαγοράς πέρα από τη διατήρηση του προσωπικού είναι άγνωστοι, και δεν υπάρχει επίσης καμία ανακοίνωση για άλλες προσφορές και για τα κριτήρια επιλογής της Πειραιώς. Όλα δείχνουν ότι αυτή η σπουδή οφείλεται στο ότι το στρατηγικό ποσοστό του 10,5% των κατά τα άλλα διάσπαρτων μετοχών της Πειραιώς, το έχει από τον περασμένο χρόνο το ρώσικο κεφάλαιο ICT Group του κρατικοολιγάρχη A. Nesis σε συνεργασία με ένα τσέχικο συνεταιρικό, υποτακτικό του στην πραγματικότητα, κεφάλαιο, το PPF Group. Δηλαδή φαίνεται ότι η υπόθεση κινήθηκε από το ρωσόδουλο καθεστώς για να παραδώσει και τις δύο τράπεζες σε ρώσικα συμφέροντα.

Μόνο έτσι εξηγείται ο πρωτοφανής ζήλος του κρατικού μηχανισμού και το πόσο αποτελεσματικά και πόσο αθόρυβα κινήθηκε σύσσωμο το πολιτικό καθεστώς. Στις 24 Ιούλη αποφασίστηκε ο διαχωρισμός της τράπεζας σε «καλή» και «κακή» και στις 27 Ιούλη έγινε γνωστή η μεταβίβαση της «καλής» Αγροτικής από τις σχετικές ανακοινώσεις της Τράπεζας της Ελλάδας και της Τράπεζας Πειραιώς. Αμέσως μετά ανακοινώθηκε ότι από 30 Ιούλη τα καταστήματα της Αγροτικής θα λειτουργούν υπό τον έλεγχο της Πειραιώς!!!

Το πέρασμα της Αγροτικής Τράπεζας έχει τεράστια σημασία γιατί η συγκεκριμένη τράπεζα χρηματοδοτεί την αγροτική οικονομία της χώρας σε συντριπτικά μεγάλο ποσοστό, και διαχειρίζεται τα κοινοτικά προγράμματα για τις αγροτικές επενδύσεις, ενώ στην τράπεζα αυτή είναι υποθηκευμένο μεγάλο ποσοστό της αγροτοκτηνοτροφικής ιδιοκτησίας της χώρας (σχεδόν το 40% του έγγειου αγροτικού κεφαλαίου).

Η σχετική ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας για την εξαγορά αναφέρει ότι: «διερευνήθηκε το ενδιαφέρον εγχώριων και ξένων τραπεζών για την απόκτηση του υγιούς τμήματος της Αγροτικής Τράπεζας» χωρίς να αναφέρει ποιες ήταν αυτές, ποιες ήταν οι προσφορές τους και γιατί απορρίφθηκαν. Σε ρεπορτάζ προηγούμενων ημερών του οικονομικού τύπου σαν πιθανοί υποψήφιοι μνηστήρες για την Αγροτική εμφανίζονταν η Εθνική και η Eurobank, αλλά τίποτα περισσότερο δεν έγινε γνωστό. 

Δεν υπάρχει όμως καμία ανακοίνωση και κανένα οικονομικό στοιχείο για το αν η ρύθμιση αυτή εξασφάλιζε το μεγαλύτερο δυνατό όφελος για το ελληνικό δημόσιο. Το μόνο που εξασφάλιζε ήταν το προσωπικό της «κακής» Αγροτικής όχι όμως στη βάση της όποιας αποδοτικότητας αλλά σαν μια δωροδοκία όπως είχε γίνει με τη φτηνή παράδοση του λιμανιού του Πειραιά στην ΚΟΣΚΟ με «χρυσή απόλυση-εξασφάλιση» των λιμενεργατών. Δεν έχει εξηγηθεί επίσης γιατί η ελληνική κυβέρνηση απέφυγε να απευθυνθεί σε ισχυρούς ευρωπαϊκούς τραπεζικούς ομίλους για τη μεταβίβαση-διάσωση της Αγροτικής και επέλεξε την Πειραιώς, μία τράπεζα που χρειάζεται τη χρηματοδότηση του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας για να διασωθεί η ίδια από τη χρεωκοπία.

Την ίδια στιγμή δεν υπάρχει κανένας δημοσιευμένος υπολογισμός για τη ζημία που θα υποστεί το ελληνικό δημόσιο από το παθητικό της «κακής» Αγροτικής Τράπεζας. Η «κακή» Αγροτική περιλαμβάνει όλα τα μη εξυπηρετούμενα χρέη, τα ανεξόφλητα δάνεια στα δύο μεγάλα κόμματα 190-200 εκατ ευρώ (!!!), καθώς και τις θυγατρικές της Αγροτικής οι οποίες θα πουληθούν μέσω του κρατικού Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων (πρόκειται για τις «ΔΩΔΩΝΗ», «ΣΕΚΑΠ», «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης» (ΕΒΖ), «Ελληνική Βιομηχανία Ζωοτροφών» (ΕΛΒΙΖ), «Εταιρεία Ανάπτυξης Αλιείας» (ΕΤΑΝΑΛ). Η παλιά τράπεζα ουσιαστικά κλείνει και περνάει σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης χωρίς όμως να υπάρχει κάποιο σχέδιο για αυτή την εκκαθάριση. Η ανακοίνωση της Τράπεζας της Ελλάδας αναφέρει ότι «Για τα μη ενήμερα δάνεια με ενέχυρο αγροτική γη, που δεν θα μεταβιβαστούν στην Τράπεζα Πειραιώς, θα υπάρξει σύντομα ειδική νομοθετική μέριμνα», δηλαδή δεν υπάρχει καν εισήγηση για το πώς θα αντιμετωπιστούν αυτά τα δάνεια και το θέμα παραπέμπεται σε νόμο που το περιεχόμενο του θα αποφασιστεί στη συνέχεια. 

Για όλο αυτό το χειρισμό η κυβέρνηση φρόντισε επίσης ταχύτατα να πάρει την άδεια του ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το οποίο έχει αναλάβει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Αυτή η έγκριση ήταν αναγκαία αφού η επιβίωση του νέου ομίλου εξαρτάται από τη διαδικασία της δεύτερης και πιο σημαντικής φάσης της ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών και συγκεκριμένα της Εθνικής, της Eurobank, της Άλφα και της Πειραιώς που έχει δρομολογηθεί για το φθινόπωρο. Από τη διαδικασία αυτή είχε εξαιρεθεί η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο γιατί η κεφαλαιακή τους επάρκεια ήταν πολύ χαμηλή. Σύμφωνα με το Κέρδος (28/7) η κεφαλαιακή επάρκεια της Αγροτικής Τράπεζας είχε φτάσει στο -22%.

Η διαδικασία της εισροής των κοινοτικών κεφαλαίων στις τέσσερις ελληνικές τράπεζες που θα κυμαίνεται από 30 έως 50 δις ευρώ προϋποθέτει να αποφασίσουν οι τράπεζες μέσα από γενικές συνελεύσεις τις αντίστοιχες αυξήσεις κεφαλαίου. Η προθεσμία που έχει δοθεί για να δημοσιευτούν προσκλήσεις για αυτές τις συνελεύσεις λήγει μέσα στον Αύγουστο. Οι κυβερνήσεις της «εθνικής συνεννόησης» Σαμαρά – Βενιζέλου και Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη έχουν αδικαιολόγητα καθυστερήσει εδώ και μισό χρόνο τώρα να αποφασίσουν το πλαίσιο της ανακεφαλαιοποίησης με αποτέλεσμα η διαδικασία να βρίσκεται στον αέρα.

Συγκεκριμένα, πρέπει να ρυθμιστούν δύο ζητήματα:

Όταν θα γίνει η χρηματοδότηση των τραπεζών το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα πάρει μετοχές στις τράπεζες. Ταυτόχρονα, όμως θα έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στην αύξηση και οι ιδιώτες. Τα ποσά που θα καλυφθούν από τους ιδιώτες, δεν θα χρειαστεί να καλυφθούν από το ταμείο. Από το ποσοστό της αύξησης κεφαλαίου που θα καλύψουν οι ιδιώτες εξαρτάται αν θα αλλάξει ο χαρακτήρας των τραπεζών από ιδιωτικό σε κρατικό. Με βάση το πλαφόν του ποσοστού της συμμετοχής των ιδιωτών που πρέπει να αποφασίσει η κυβέρνηση και δεν έχει αποφασίσει ακόμα, θα κριθεί εάν οι μετοχές που θα πάρει το ταμείο θα δίνουν στο ταμείο πλήρη δικαιώματα μετόχου ή όχι. Αν το ποσοστό αυτό είναι μεγαλύτερο από το άγνωστο μέχρι σήμερα πλαφόν το ταμείο δεν θα έχει δικαίωμα ψήφου στις γενικές συνελεύσεις παρά μόνο σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα (συγχωνεύσεις), οπότε η τράπεζα θα κρατήσει τον ιδιωτικό της χαρακτήρα. Αρχικά η κυβέρνηση είχε δηλώσει ότι το ποσοστό αυτό θα οριστεί από 10% και πάνω.

Το ταμείο θα έχει τις μετοχές αυτές για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια θα μπορούν να τις επαναγοράσουν οι μέτοχοι. Οι προϋποθέσεις για την απόκτηση δικαιώματος επαναγοράς αυτών των μετοχών επίσης δεν έχουν ρυθμιστεί (Έθνος, 28/2, Κέρδος, 19/7, Καθημερινή, 15/7).

Η καθυστέρηση για τη λήψη αυτών των αποφάσεων προδικάζει αιφνιδιαστικές και σκοτεινές διαδικασίες στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Όσο ο χρόνος τελειώνει, τόσο γίνεται πιο εύκολο για το καθεστώς να διαμορφώσει τους όρους της συμμετοχής των ιδιωτών έτσι ώστε να βρεθούν σε προνομιακή θέση και να διπλασιάσουν τα ποσοστά τους μόνο τα ευνοούμενα ανατολικά κεφάλαια, δηλαδή στην περίπτωση της Πειραιώς, το ρωσο-τσέχικο κεφάλαιο και στην περίπτωση της Άλφα το κεφάλαιο του φιλικού στη Ρωσία Κατάρ που έχει αποκτήσει ποσοστό 5% στην Άλφα. Το ότι ο πόλεμος με τον Μάνεση στη χαλυβουργία έληξε προσωρινά μετά την παραίτηση του από το διοικητικό συμβούλιο της Άλφα στην οποία είναι μέτοχος δεν μπορεί να είναι τυχαίο (δες άλλο άρθρο μας σε αυτό το φύλλο της Ν.Α.).

Θυμίζουμε ότι η Πειραιώς επέμενε το 2010, όταν οι δύο τράπεζες ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση να εξαγοράσει την Αγροτική, και τότε η κυβέρνηση αρνιόταν εξίσου επίμονα. Το 2011 ακολούθησε η εξαγορά του 10% της Πειραιώς από τα ρωσο-τσέχικα κεφάλαια, και σήμερα η ίδια εξαγορά έγινε για την τρικομματική κυβέρνηση επιτακτική και αναπόφευκτη εξέλιξη.

Επίσης, σημειώνουμε ότι ενώ το καθεστώς έχει ξεσηκώσει θόρυβο, και απανωτές «κινητοποιήσεις κατοίκων» για οποιονδήποτε επενδυτή εμφανίζεται στα μεταλλεία Χαλκιδικής και Κιλκίς όταν πρόκειται για καναδικό κεφάλαιο, κανένας δεν «πρόσεξε» ότι ο ρώσος επιχειρηματίας A. Nesis που αγόρασε το 10% της Πειραιώς και χώθηκε σήμερα στην Αγροτική είναι και ιδιοκτήτης της εξορυκτικής εταιρείας Polymetal (ελέγχει μεταλλεία χρυσού και ασημιού στη Ρωσία και το 2010 αύξησε την παραγωγή κατά 43%, στις 444 χιλιάδες ουγκιές, σε ετήσια βάση). Η εταιρεία αυτή εμφανίστηκε σαν ενδιαφερόμενος επενδυτής για τα ορυχεία του Κιλκίς στις αρχές του 2012 (http://www.capital.gr/News.asp?id=1374101, http://en.wikipedia.org/wiki/ ICT_Group_ (Russia).

Η ολοκλήρωση της μεταβίβασης της ΑΤΕ χωρίς να κηρυχθεί «ανένδοτος» για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, χωρίς απεργίες, συλλαλητήρια, διαμαρτυρίες κλπ έγινε γιατί σύσσωμο το καθεστώς επιχείρησε να καλύψει χωρίς πολύ θόρυβο αυτή την υπόθεση. Κάπως λιγότερο υποτονικά εμφανίστηκε να αντιδρά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο σε επίπεδο ερωτήσεων στη Βουλή. Το ότι όλοι είναι συνένοχοι σε αυτή τη βρώμικη υπόθεση αποδεικνύεται από το ότι κανένας δεν έβαλε σαν κεντρικό το ζήτημα της διαφάνειας και της ενημέρωσης για τους όρους αυτής της μεταβίβασης.

Μόνο η Κατσέλη έβαλε θέμα κριτηρίων επιλογής του αγοραστή και δημοσιοποίησης των μελετών και των πορισμάτων που αφορούν την κατάσταση των δύο τραπεζών και τους όρους της εξαγοράς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ τοποθετήθηκε «κατά της ιδιωτικοποίησης μίας τράπεζας που χρηματοδοτεί την αγροτική οικονομία», αλλά δεν κατάγγειλε τη συγκεκριμένη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης, ούτε επέμεινε στο ζήτημα της διαφάνειας. Με το σκεπτικό ότι η τράπεζα έπρεπε να μείνει κρατική, ο Τσίπρας μετέτρεψε σε κεντρικό ζήτημα το ότι η ανακεφαλαιοποίηση έπρεπε να γίνει και για την Αγροτική για να μη χρειαστεί να μεταβιβαστεί. Με το ίδιο σκεπτικό και το ίδιο αίτημα η ΟΤΟΕ κήρυξε μία 24ωρη απεργία, ζητώντας ισότιμη μεταχείριση σε όλες τις τράπεζες συμπεριλαμβανομένης της Αγροτικής Τράπεζας για την ανακεφαλαιοποίηση.

Αλλά η διαδικασία της επιλογής των τραπεζών για ανακεφαλαιοποίηση είχε κλείσει εδώ και μήνες με κριτήριο της δυνατότητες βιωσιμότητας τους, και αρκετές τράπεζες έμειναν έξω από αυτήν εκτός από τις τέσσερις που μπήκαν στο πρόγραμμα. Πολύ καιρό πριν, ήταν επίσης γνωστό και δεδομένο ότι Αγροτική βρισκόταν στα πρόθυρα του κλεισίματος αν δεν εφαρμοζόταν κάποιο σχέδιο διάσωσης της. Πέρα από αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάντα τη γραμμή ότι δεν έπρεπε να δίνονται χρήματα στις τράπεζες αλλά στο λαό. Πως λοιπόν έγινε τώρα όλο το θέμα να είναι αν έπρεπε ή δεν έπρεπε να ανακεφαλαιοποιηθεί η Αγροτική, ή η Εθνική, ή η Eurobank, ή η Άλφα ή η Πειραιώς; Έγινε γιατί με κάποιο τρόπο έπρεπε να κουκουλωθεί η πραγματικά σκανδαλώδης πλευρά της διαδικασίας εξπρές της εξαγοράς.

Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι ο πρόεδρος της Αγροτικής Τράπεζας Πανταλάκης που εμφανίστηκε σε ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ μία εβδομάδα πριν την ανακοίνωση της εξαγοράς για να καταφερθεί κατά της κυβερνητικής πολιτικής στην Αγροτική Τράπεζα (Αυγή, 20/7), κράτησε εξαιρετικά χαμηλούς τόνους για την εξαγορά και διευκόλυνε με κάθε τρόπο τη διαδικασία.

Από την άλλη το ψευτοΚΚΕ κατάγγειλε ότι δεν διασφαλίζονται οι εργασιακοί όροι, και έδωσε όλη την έμφαση του στην αντίθεσή του στην ιδιωτικοποίηση των θυγατρικών της Αγροτικής που είναι θέμα άσχετο με την εξαγορά αφού αφορά τη διαχείριση της «κακής» Αγροτικής από το κράτος. Οι «Ανεξάρτητοι Έλληνες» με τη σειρά τους ασχολήθηκαν με το ότι «δεν δόθηκε λύση στην περιουσία χρεωμένων συνεταιρισμών, χρεωμένων χοιροτροφικών, πτηνοτροφικών και κτηνοτροφικών επιχειρήσεων». Με λίγα λόγια δεν υπήρξε καθόλου στη συγκεκριμένη περίπτωση το συνηθισμένο ομαδικό πυρ κατά του αγοραστή.

Έτσι, ήσυχα και αθόρυβα πέρασε μία κρατική τράπεζα που έχει σημαντική δραστηριότητα στη χρηματοδότηση της αγροτικής οικονομίας στα χέρια μίας ιδιωτικής τράπεζας στην οποία στρατηγικό ρόλο έχει ένα ρώσικο κεφάλαιο.

Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα θα λειτουργήσουν σαν όχημα των ρωσοκινέζικων κεφαλαίων για την αποικιοποίηση της χώρας, όπως από καιρό έχουμε προβλέψει. Και βέβαια η ΕΖ θα χειροκροτήσει αυτές τις σκοτεινές δήθεν ιδιωτικοποιήσεις (τις λέμε δήθεν γιατί στην ουσία είναι άτυπες ρώσικες κρατικοποιήσεις) επειδή θα αποδείχνουν ότι η Ελλάδα νίκησε τις κρατικές συντεχνίες που για τους αποτυφλωμένους δυτικούς αστούς είναι ο κύριος εχθρός του κεφάλαιου τους και της Ελλάδας βέβαια. Επίσης στην ΕΖ θα χαρούν που η κυβέρνηση κάνει αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις άρον άρον νομίζοντας ότι τις κάνει κάτω από την πίεση τους, ενώ τις κάνει άρον άρον για να να μην τηρηθεί καμιά νομιμότητα, καμιά διαφάνεια, καμιά ευκαιρία στην ΕΖ να αντιδράσει στους όρους αυτών των ιδιωτικοποιήσεων. Η κατάσταση ανάγκης, κρίσης και αδιεξόδου που οι 7 πρακτόρικες ηγεσίες δημιουργούν είναι ο παράδεισος των πραξικοπημάτων των ανατολικών αφεντικών τους και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.