Μετά από 8 χρόνια καθυστέρηση στην υλοποίηση μιας επένδυσης 45 εκατομμυρίων ευρώ, η κυβερνητική επιτροπή με πρόεδρο τον Πάγκαλο εξήγγειλε στις 23 του περασμένου Μάρτη ότι αυτή ξεμπλοκάρεται. Αλλά ο υφυπουργός ΥΠΕΚΑ Μανιάτης που ήταν υφυπουργός και επί Μπιρμπίλη και εξ ίσου σαμποταριστής με αυτήν ανακάλεσε αυτήν την απόφαση με αποτέλεσμα η επένδυση που θα έδινε μια ανάσα στη χώρα και στους κατοίκους της περιοχής να ακυρωθεί. Η επένδυση αφορούσε στην εξόρυξη ζεόλιθου, ενός βιομηχανικού ορυκτού που βρίσκει εφαρμογές από τη γεωργία και τη λυματολάσπη έως την ιατρική.

«Το κοίτασμα, με περιεκτικότητα 87%, από τις υψηλότερες στον κόσμο, βρέθηκε στις αρχές του 2004 στην περιοχή Πετρωτά του Έβρου από τον καθηγητή γεωλογίας του ΑΠΘ Ανέστη Φιλιππίδη. Οταν, όπως ο νόμος ορίζει, οι επιχειρηματίες που χρηματοδότησαν την έρευνα ζήτησαν την ενοικίαση 160 στρεμμάτων -έκταση στην οποία εκτείνεται το κοίτασμα- άρχισε η διελκυστίνδα. «Επιστρατεύθηκε» το ΙΓΜΕ που ισχυρίστηκε ότι... προηγήθηκε των ερευνών του καθηγητή. Αυτό βρήκε το κοίτασμα με καθαρότητα 50%, αλλά δίχως να δεσμεύσει περιοχή και δίχως να δημοσιοποιήσει στην οικεία περιφέρεια το πόρισμα των ερευνών του, όπως ο νόμος ορίζει. Δεν ακολουθήθηκε όμως ούτε η οδός της δημοπράτησης, που αποτελεί προϋπόθεση για την εκμετάλλευση κοιτάσματος όταν έχει προηγηθεί έρευνα του ΙΓΜΕ» (Ελευθεροτυπία, 24-7).

Είναι φανερό ότι η επίκληση του ΙΓΜΕ ήταν για να καθυστερήσει η επένδυση στην προοπτική της κατάργησής της. Αυτή είναι μια από τις πιο παλιές τακτικές των σαμποταριστών. Δηλαδή καθυστερούν όσο γίνεται την επένδυση, οι επενδυτές χάνουν το κεφάλαιό τους ή την υπομονή τους και η επένδυση πεθαίνει. Αλλά δυστυχώς πεθαίνει μαζί της και η χώρα που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε έχει ανάγκη επενδύσεων και μάλιστα βιομηχανικών τέτοιων που ή να περιορίζουν τις εισαγωγές ή να δημιουργούν εξαγωγές για να βελτιώνεται έτσι το εμπορικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών που αποτελεί το βασικό παράγοντα της αποπληρωμής τους χρέους της χώρας. Το κοίτασμα λοιπόν παρέμενε ανεκμετάλλευτο, ενώ ζεόλιθο σε σημαντικές ποσότητες με καθαρότητα όμως μικρή συνεχίζαμε να εισάγουμε από Τουρκία και από Βουλγαρία, από ελληνικών συμφερόντων εταιρεία που προφανώς πήρε τον οματιών της.

Και συνεχίζει η Ελευθεροτυπία: «Το θέμα «ελληνικός ζεόλιθος» έβαλε και πάλι στην επικαιρότητα η τράπεζα που ανέλαβε τη χρηματοδότηση της επένδυσης. Απευθύνθηκε στην ελληνική κυβέρνηση και στη διυπουργική επιτροπή. Έπειτα από δύο συνεδριάσεις και με τη σύμφωνη γνώμη των συναρμόδιων υπουργών, ανακοινώθηκε η «απεμπλοκή της επένδυσης». Σε υλοποίηση της απόφασης της διυπουργικής και σε εφαρμογή του νόμου, που τον καθιστά αποκλειστικά αρμόδιο για μίσθωση και έναρξη ερευνητικών προγραμμάτων, ο γραμματέας της αποκεντρωμένης διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης Θύμιος Σώκος στις 24 Μαρτίου του 2011 ενέκρινε την απευθείας μίσθωση λατομικής έκτασης βιομηχανικών ορυκτών 161,2 στρεμμάτων στη θέση «Παλαιοχώραφο» του Δ.Δ. Πετρωτών του Δήμου Ορεστιάδος Εβρου. Υστερα από 30 μέρες, στα Πετρωτά και με παρόντες όλους τους παράγοντες του Εβρου, υπογράφηκε η σύμβαση».

Οι σαμποταριστές δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Ήρθε ο Μανιάτης που προφανως είναι το αυγό που άφησε η Μπιρμπίλη στο ΥΠΕΚΑ Μπιρμπίλη και ακύρωσε την επένδυση.

Η περίφημη στροφή της οικονομίας της χώρας στην κοινωνία της πληροφορίας και στην παροχή υπηρεσιών όπως με στόμφο εξήγγειλαν κατά καιρούς οι ρωσόδουλοι Παπανδρέου (Ανδρέας και Γιωργάκης) δεν ήταν τίποτα άλλο από φούμαρα και πρόφαση για το ότι η χώρα δεν χρειάζεται τάχα βιομηχανία για να ζήσει παρά μονάχα υπηρεσίες και μάλιστα ηλεκτρονικές.

Απόδειξη: Η « Ειδική Γραμματεία «Ψηφιακού Σχεδιασμού» εντοπίζει στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, «Ψηφιακή Σύγκλιση», λιμνάζοντα έργα πληροφορικής ύψους 200 εκατ. ευρώ. Φορείς του Δημοσίου που έχουν εντάξει έργα στο συγκεκριμένο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα από το καλοκαίρι του 2009, ακόμη δεν έχουν προχωρήσει στην προκήρυξη των σχετικών διαγωνιστικών διαδικασιών για την επιλογή αναδόχων…Η Υπηρεσία μάλιστα απειλεί να άρει τη χρηματοδότηση των πράξεων που διαχειρίζονται, κυρίως μέσω της απένταξής τους από το πρόγραμμα» (Καθημερινή, 7-7).

«Καθώς το καράβι αργούσε, ο πράκτορας στεκόταν έξω απ’ το αυτοκίνητό του κρατώντας την πινακίδα που έγραφε «Adam & Kathleen Hamel». Ως που γύρω στις 11.00 το βράδυ, το πλοίο εμφανίστηκε, πλησίασε στο λιμάνι κι έδεσε στον Πειραιά. Η Καθλίν και ο Ανταμ βγήκαν απ’ τον καταπέλτη.