ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΠΟΓΚΡΟΜ ΣΤΟ ΚΙΡΓΙΣΤΑΝ
Παρά τις διακηρύξεις της φιλορώσικης κυβέρνησης του Κιργιστάν ότι θα έθετε τέρμα στο χάος και την ανομία που επικρατούσε στο νότο της χώρας τον Ιούνη, η κατάσταση εκεί έχει μόνο τυπικά ομαλοποιηθεί. Το πογκρόμ της ουζμπεκικής μειονότητας εξακολουθεί να διεξάγεται, με τη μορφή επιχειρήσεων της αστυνομίας στις γειτονιές των Ουζμπέκων.
«Προσαγάγουν ένα ή δύο άτομα καθημερινά», μας λέει η Άννα Νέιστατ, ερευνήτρια της ομάδας (σ.σ. Human Rights Watch) σχετικά με τις κινήσεις της τοπικής αστυνομίας ενάντια στους εθνικά Ουζμπέκους. «Το κάνουν αυτό κατά τις τελευταίες δύο βδομάδες. Και η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων φαίνεται ότι έχει υποστεί κακομεταχείριση και βασανισμό στην κράτηση» (Νιου Γιορκ Τάιμς, 15/7). Δεν είναι λίγες οι μαρτυρίες κρατουμένων που, προκειμένου να «ομολογήσουν» τις διαμελιστικές τους προθέσεις, δέχτηκαν χτυπήματα με λαστιχένια γκλομπς ή αναμμένα τσιγάρα πάνω στο κορμί τους. Ανάμεσα στα θύματα και ο 20χρονος Χαϊρούλο Αμανμπάεφ. «Συνελήφθη στις 30 Ιούνη. Μια μέρα αργότερα, η αστυνομία τον μετέφερε στο νοσοκομείο αναίσθητο και με εσωτερική αιμορραγία. Στις 11 Ιούλη ήταν νεκρός. Η οικογένειά του είπε ότι δε μπόρεσε να λάβει καμία επίσημη πληροφόρηση σχετικά με τα αίτια των τραυμάτων του κ. Αμανμπάεφ. «Το πρόσωπό του είχε γίνει όλο μπλε, γεμάτο μελανιές», είπε στη Human Rights Watch ένα μέλος της οικογένειάς του. «Υπήρχαν επίσης μελανιές στους ώμους του – έδειχναν σα σημάδια από υποκόπανο».
Εκτιμούμε ότι η ήδη αποδυναμωμένη πολιτική ηγεσία της χώρας θα επιχειρήσει να συντηρήσει αυτό το κλίμα έντασης έως ότου καταφέρει να ισχυροποιηθεί πολιτικά και να παρουσιαστεί μπροστά στο στρατόπεδο των εθνικιστών του πρώην πρόεδρου Μπακίεφ και σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις σα μια δύναμη ενότητας. Οι βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη φαντάζουν σαν μια καλή ευκαιρία για μια τέτοια εξέλιξη. Με μια κυβέρνηση σε μεγάλη εσωτερική κρίση και ύστερα από την παραίτηση αρκετών βουλευτών, η ρωσόδουλη πρόεδρος Οτουνμπάγεβα βρήκε ευκαιρία για να ανακοινώσει το σχηματισμό νέας υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα οδηγήσει στις εκλογές (στο ίδιο).
Σε κάθε περίπτωση πάντως, η κατάσταση που επικρατεί στο νότιο Κιργιστάν θα είναι καθοριστική για την έκβαση της γενικότερης πολιτικής αντιπαράθεσης. Γνωρίζοντάς το αυτό πολύ καλά οι ρώσοι σοσιαλιμπεριαλιστές έσπευσαν να ελέγξουν και με εξωτερικό τρόπο την εφαρμογή εκεί της κυβερνητικής πολιτικής. Αυτό το έκαναν μέσω του ΟΑΣΕ, όπου έχουν μεγάλη ισχύ και ο οποίος αποφάσισε να στείλει μια μικρή αστυνομική δύναμη που θα αναλάβει να εκπαιδεύσει και να συμβουλεύει την τοπική αστυνομία.
Όλα τα μέσα μπορούν να εξυπηρετήσουν την άλωση του κρατικού μηχανισμού μιας χώρας από τους εκπροσώπους του ρωσικού σοσιαλιμπεριαλισμού. Ανάλογα με τη φάση, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν τέτοια άλλοτε το στήσιμο εθνοτικών πογκρόμ, η τρομοκρατία, η απειλή διαμελισμού, και άλλοτε η επίκληση της εθνικής ενότητας και η διεθνής επέμβαση για την επίτευξή της.