ΕΝΑΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΓΚΑΟ ΤΣΙΣΕΝΓΚ

Ένας χρόνος έχει περάσει από την «εξαφάνιση» του Γκάο Τσισένγκ, του 46χρονου κινέζου «ξυπόλητου» δικηγόρου και υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το σοσιαλφασιστικό καθεστώς του Πεκίνου αρνείται μέχρι σήμερα να δώσει στη δημοσιότητα οποιοδήποτε στοιχείο σχετικά με την κατάστασή του και το πού βρίσκεται, προσπαθώντας μ’ αυτό τον τρόπο να εξαλείψει οριστικά το πρόβλημα των δημοκτατικών δικαιωμάτων στη χώρα αυτή.

Ο Γκάο Τσισένγκ, αυτοδίδαχτος δικηγόρος, είχε επιλέξει να προσφέρει τις υπηρεσίες του κυρίως σε θύματα ιατρικών σφαλμάτων και σε αγρότες που έχασαν τη γη τους από τις τοπικές αρχές. Η φήμη του απλώθηκε τόσο πολύ ώστε το κινέζικο υπουργείο δικαιοσύνης που δεν είχε αντίρρηση για κάποια περιστολή των κραυγαλέων αυθαιρεσιών των τοπικών κρατικών αρχών που απειλούσαν το κύρος και την σταθερότητα της κεντρικής εξουσίας τον χαρακτήρισε στα 2001 σαν έναν από τους 10 κορυφαίους δικηγόρους της χώρας. Όταν όμως αργότερα άρχισε να αναλαμβάνει και υποθέσεις που αφορούσαν υπό διωγμό θρησκευτικές ομάδες, όπως π.χ. ανεπίσημες χριστιανικές εκκλησίες ή μάρτυρες του Φαλούν Γκονγκ, έγινε πιο επικίνδυνος για το καθεστώς.
Στα 2005 οι δικαστικές αρχές έκλεισαν την εταιρεία του και ανέστειλαν τις άδειες των 20 δικηγόρων που απασχολούσε. Εκείνος συνέχισε την καμπάνια του για την υπεράσπιση του διωκόμενου θρησκευτικού κινήματος Φαλούν Γκονγκ στέλνοντας μια σειρά επιστολών σε ανώτατα στελέχη και προβαίνοντας στη δημόσια αποκήρυξη της κομματικής του ιδιότητας. Οι αρχές αποπειράθηκαν να τον δολοφονήσουν στήνοντας ένα παραλίγο «αυτοκινητιστικό δυστύχημα». Λίγο μετά, απήχθηκε για πρώτη φορά από τις αρχές, που ένα μήνα μετά επίσημα ανακοίνωσαν τη σύλληψή του. «Σε επιστολή του που δημοσιεύτηκε λίγο πριν την τελευταία του εξαφάνιση, κατέγραψε ό,τι είπε ότι του συνέβη κατά τις 54 ημέρες ομηρίας του. Δεχόταν ηλεκτροσόκ σχεδόν χωρίς διακοπή, γράφει, ή υποχρεωνόταν να καθίσει ακίνητος, εκτεθειμένος σε εκτυφλωτικά φώτα. Στο τέλος, είπε, “το δέρμα σε όλο μου το κορμί είχε γίνει μαύρο”. Αφέθηκε ελεύθερος μόνο όταν ομολόγησε διάφορα εγκλήματα» (Νιου Γιορκ Τάιμς, 3/2) που στη συνέχεια ανασκεύασε.
Τον Ιούνη του 2007 ξυλοκοπήθηκε αγρίως επειδή παραπονέθηκε για την κακοποίηση της συζύγου του από αξιωματικούς της ασφάλειας. Στη συνέχεια «εξαφανίστηκε» άλλες δύο φορές: την πρώτη ενόψει προγραμματισμένου ταξιδιού του στις ΗΠΑ και τη δεύτερη εξαιτίας καλέσματός του σε ΗΠΑ και Ευρώπη για μποϊκοτάρισμα των ολυμπιακών αγώνων του Πεκίνου. Παρ’ όλες τις προσπάθειες εκφοβισμού και παρεμπόδισης του έργου του, ο ηρωικός δημοκράτης δικηγόρος συνέχισε να υπερασπίζει τις ατομικές ελευθερίες του κινεζικού λαού, και μάλιστα σε παγκόσμια κλίμακα γράφοντας βιβλίο απομνημονευμάτων που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό. Τότε το καθεστώς του Πεκίνου αποφάσισε να λάβει πιο δραστικά μέτρα.
Τα μεσάνυχτα της 4 Φλεβάρη 2009 πράκτορες της ασφάλειας άρπαξαν τον Γκάο από το σπίτι του λέγοντας στους δικούς του ότι τον ήθελαν για μία «σύντομη συνομιλία». Έκτοτε η τύχη του αγνοείται (μόνο τον Ιούλη του επέτρεψαν να κάνει ένα τηλεφώνημα στον αδερφό του). Πολλοί άρχισαν να υποπτεύονται ότι πιθανά ο «εξαφανισμένος» δικηγόρος δε βρίσκεται πλέον στη ζωή. Το Σεπτέμβρη, ένας από τους ασφαλίτες που απήγαγαν τον Γκάο είπε σε ένα από τα αδέλφια του ότι απλά «είχε χάσει το δρόμο του και εξαφανίστηκε» (15/1). Αλλά και ο εκπρόσωπος του υπουργείου εξωτερικών, Μα Τσαοχσού, επιχείρησε να παίξει κι αυτός με την αγωνία και τον πόνο των συγγενών και των ευαίσθητων ανθρώπων μη δίνοντας κανένα ουσιαστικό στοιχείο και λέγοντας ότι ο Γκάο «βρίσκεται εκεί που πρέπει» (ή αλλιώς «εκεί που του αξίζει»). Αργότερα σε μία άλλη συνέντευξη χαμογέλασε και είπε με κυνισμό: «Ειλικρινά μιλώντας δε γνωρίζω πού βρίσκεται. Η Κίνα έχει 1,3 δισεκατομμύρια πληθυσμό και δεν μπορώ να γνωρίζω ολονών τις θέσεις» (στο ίδιο), διασαφηνίζοντας έτσι την προηγούμενή του δήλωση.
Η ολιγομελής κλίκα των κινέζων νεοναζί μπορεί τώρα να λέει ό,τι θέλει με κυνισμό επειδή την λατρεύουν όλοι οι φασισμοί της γης και επειδή την χρειάζονται οι διψασμένοι για φτηνή εργατική δύναμη παχύδερμοι μονοπωλιστές της Δύσης που κάνουν χρυσές δουλειές μαζί της. Σύντομα όμως αυτή η συμμορία θα εξαφανιστεί η ίδια από προσώπου γης αφού θα έχει προκαλέσει όχι μόνο το μίσος ενός και μισού δισεκατομμυρίου κινεζικών μαζών, αλλά επειδή θα ρίξει αυτές τις μάζες σε μια πολεμική κατακτητική περιπέτεια η οποία θα γεννήσει το ακόμα μεγαλύτερο μίσος ολάκερης της κοσμοθάλασσας της νότιας και ανατολικής Ασίας.