ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ

Την είδηση δε θα τη μαθαίναμε καθόλου από τον τύπο της χώρας εάν η Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης, μια μη κυβερνητική οργάνωση, δεν εξέδιδε σχετική ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της στις 15/12 και είναι πολύ σοβαρή.
Αφορά την εκδίκαση της υπόθεσης μιας μη κερδοσκοπικής εταιρείας της τουρκικής μειονότητας στο νομό Έβρου που ζητά νομική κατοχύρωση. Πληροφορούμαστε λοιπόν ότι στις 7/12 η αίτηση δημιουργίας της Πολιτιστικής Εκπαιδευτικής Εταιρείας της Μειονότητας Νοτίου Έβρου απερρίφθη τελικά από το εφετείο Θράκης. Το σκεπτικό της απόφασης στηρίχθηκε σε προηγούμενη απόφαση του πρωτοδικείου Αλεξανδρούπολης, σύμφωνα με την οποία η δημιουργία του συγκεκριμένου φορέα δε μπορεί να γίνει δεκτή καθώς ο όρος «Μειονότητα» στον τίτλο του είναι αμφιλεγόμενος. Έτσι, το ελληνικό κράτος αρνείται το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και συνεταιρίζεσθαι σε μία εθνική μειονότητα ακόμα και όταν αυτήν δεν προβάλλει τον εθνικό της χαρακτήρα αλλά αυτοχαρακτηρίζεται απλά ως «μειονότητα». Κι αυτό όταν για τη μη αναγνώριση του αυτοπροσδιορισμού των εθνικών μειονοτήτων η χώρα μας έχει καταδικαστεί επανειλημμένα στο παρελθόν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Την ίδια στιγμή η ελληνική δικαιοσύνη αρνείται να εφαρμόσει τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79 και να καταδικάσει υμνητές του Γ΄ Ράιχ και κήρυκες της ανάγκης ενός νέου αντισημιτικού Ολοκαυτώματος (βλ. Κ. Πλεύρη). Επιπλέον, το καθεστώς παρέχει πλήρη νομιμότητα στη ναζιστική συμμορία δολοφόνων της Χρυσής Αυγής. Της επιτρέπει να παίρνει μέρος στις εθνικές εκλογές, να συζητά μαζί με τα υπόλοιπα κόμματα σχετικά με τη διανομή προεκλογικού τηλεοπτικού χρόνου, και να επιτίθεται ατιμώρητα και να εμποδίζει εκδηλώσεις αντιφρονούντων.
Η καταπάτηση των δικαιωμάτων των εθνικών μειονοτήτων στη χώρα μας είναι άρρηκτα συνδεμένη με αυτή τη λαίλαπα φασιστικής βίας που απλώνεται σιγά-σιγά στην Ελλάδα. Γιατί συνήθως ο πιο αδύναμος κρίκος, δηλαδή οι μετανάστες, οι εθνικές μειονότητες και η νεολαία, έρχονται πρώτα αντιμέτωποι με τη βία του βαθιού καθεστώς που, έχοντας εξασκηθεί πάνω τους, είναι έτοιμο για να επιβάλλει τη νεοναζιστική του δικτατορία σταδιακά σε ολόκληρο το λαό. Επιπλέον, αποδεικνύεται ότι για να διασφαλιστούν τα γλωσσικά, πολιτιστικά κ.ά. δικαιώματα της τούρκικης αλλά και της μακεδονικής εθνικής μειονότητας χρειάζεται πρώτα απ’ όλα η αναγνώριση από το κράτος του εθνικού τους χαρακτήρα.