Αμετάκλητη η καταδίκη του πρώην προέδρου Τσιρμούλα που πούλησε τους απολυμένους

Το Σωματείο των απολυμένων αποτελείται από όλους όσους δούλευαν στο εργοστάσιο τη στιγμή που έκλεισε το 1999 ανεξάρτητα από το αν συμμετείχαν στον αγώνα με οποιονδήποτε τρόπο. Οι μόνοι που δεν είναι μέλη του Σωματείου γιατί διαγράφτηκαν από αυτό είναι δυο πρώην συνδικαλιστές που πούλησαν ανοιχτά τους απολυμένους και εναντιώθηκαν σε αυτούς, ο πρώην πρόεδρος Τσιρμούλας και ο πρώην γραμματέας του ΔΣ Εξωμερίτης. Ο πρώην πρόεδρος Τσιρμούλας όχι μόνο πούλησε τους εργαζόμενους με τον πιο αισχρό τρόπο όταν έκλεισε το εργοστάσιο, αλλά επιπλέον τους έσυρε σε μία σειρά δικαστήρια για να σώσουν το σωματείο από τη διάλυση και να το πάρουν στα χέρια τους, αφού πήρε όλα τα χρήματα που είχε το σωματείο στο ταμείο του από τις εργατικές εισφορές, και συνολικά γύρω στα έξι εκατομμύρια δρχ. Ταυτόχρονα τάχθηκε ενάντια σε οποιαδήποτε δικαστική διεκδίκηση για την ακυρότητα των απολύσεων και σε οποιαδήποτε προσφυγή στην Ευρώπη, και εμπόδισε ένα μεγάλο τμήμα των απολυμένων να συμμετέχουν σε αυτές τις διαδικασίες τις οποίες κίνησε με πρωτοβουλία της η Επιτροπή Αγώνα.
Όταν πήραν οι απολυμένοι το Σωματείο στα χέρια τους μήνυσαν τον Τσιρμούλα για υπεξαίρεση και απαίτησαν την επιστροφή των χρημάτων. Ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη εναντίον του από τα δικαστήρια του Πειραιά, γιατί η υπεξαίρεση κρίθηκε ότι είναι κακουργηματικού χαρακτήρα λόγω της ιδιότητας του δράστη σαν προέδρου Σωματείου. Ο Τσιρμούλας αναγκάστηκε τελικά να επιστρέψει το ποσό σαν ένδειξη «συμπαράστασης» στον αγώνα των απολυμένων όπως δήλωσε! Το δικαστήριο όμως δεν πείστηκε από το όψιμο ενδιαφέρον του για «συμπαράσταση» και τον καταδίκασε σε δύο χρόνια φυλάκιση με αναστολή. Κατά της απόφασης ο Τσιρμούλας άσκησε έφεση που μετά από αναβολές που ζήτησε ο ίδιος έφτασε να συζητηθεί τον Φλεβάρη. Όμως δεν εμφανίστηκε καν στο δικαστήριο για να υποστηρίξει την έφεση αυτή υποχωρώντας άτακτα μπροστά στην επιμονή των απολυμένων που έδωσαν από νωρίς το παρόν στο δικαστήριο για να απαιτήσουν την επιβεβαίωση της καταδίκης του. Έτσι, απορρίφθηκε η έφεσή και έγινε αμετάκλητη η καταδίκη του για υπεξαίρεση που είναι πολύ υποδεέστερη από την ηθική και πολιτική καταδίκη που συνεπάγεται το έγκλημα του. Θα μείνει για πάντα στο συνδικαλιστικό κίνημα σαν κατάπτυστο παράδειγμα της πιο άθλιας προδοσίας.
Το οριστικό τέλος του αγώνα αυτού με τη δικαίωση των απολυμένων επιβράβευσε την αταλάντευτη αποφασιστικότητα τους για πάλη μέχρι την τελική δικαίωση και την ασυμβίβαστη αξιοπρεπή στάση τους απέναντι στην αδικία.
Ο αγώνας των απολυμένων των Λιπασμάτων έχει τεράστια σημασία για όλους τους εργαζόμενους αφού αποτελεί σταθμό στην πάλη κατά της σαμποταριστικής αντιβιομηχανικής πολιτικής του καθεστώτος που καταστρέφει τη χώρα και οδηγεί σε εξαθλίωση το λαό. Αποτελεί όμως σταθμό και για τη δημοκρατία στη χώρα γιατί σε αυτό τον αγώνα ειδικά αποκαλύπτεται το εγκληματικό πνίξιμο από τα ΜΜΕ κάθε αντίθετης από το καθεστώς φωνής, σαν αποτέλεσμα μίας φασιστικής διακομματικής πολιτικής που ξεπέρασε κάθε όριο όταν έφτασε να επιβάλει σιωπητήριο και στην απεργία πείνας του Ιούνη. Καλούμε όλους τους δημοκράτες να αγκαλιάσουν αυτό τον αγώνα και όλους τους εργαζόμενους να τον υποστηρίξουν μέχρι την τελική νίκη.