ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ “ΚΑΘΑΡΣΗ”

Συνεχίζεται με εντατικούς ρυθμούς η φασιστικού τύπου «κάθαρση» στη δικαιοσύνη που έχει τώρα επεκταθεί στους δικηγόρους. Νέο θύμα των εκκαθαρίσεων είναι ο Κεχαγιόγλου που πληρώνει τη ανοιχτή πολιτική και ιδεολογική σύγκρουση του με τη 17Νοεμβρη σα συνήγορος θυμάτων στην πρώτη δίκη, και τώρα την πληρώνουν και οι συνεργάτες του, μεταξύ των οποίων και η σύζυγος του γενικά δυτικόφιλου υφυπουργού Εξωτερικών Βαληνάκη.
Όπως έχουμε πει πολλές φορές η υπόθεση της δικαστικής «κάθαρσης» έχει μεγάλη σημασία για το καθεστώς που θέλει οπωσδήποτε να ελέγξει τη δικαιοσύνη, τη μοναδική από τις τρεις θεσμικές εξουσίες που ακόμα αντιστέκεται στο σοσιαλφασιστικό μέτωπο, και αυτό αποκαλύπτεται από τις ωμές παρεμβάσεις που γίνονται σε ανώτατο επίπεδο. Έτσι το Σεπτέμβρη ο Καραμανλής δήλωσε «παραλάβαμε διεφθαρμένη δικαιοσύνη», ενώ στην πρωτοχρονιάτικη δεξίωση που έδωσε ο Παπούλιας ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδωσε συγχαρητήρια στον Παπαληγούρα και του είπε το πρωτοφανές «Προχώρα μπροστά με τη χατζάρα» (δείγμα της δημοκρατικής νοοτροπίας του μεγάλου αυτού φίλου των καθεστώτων Γιαρουζέλσκι – Χόνεκερ). Όταν θα έχει ολοκληρωθεί το έργο της «χατζάρας» θα έχει μείνει πίσω μία πραγματικά διεφθαρμένη από την απόλυτη πολιτική εξάρτηση δικαιοσύνη που θα κρίνει σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα του Ριζοσπάστη και της Αυγής. Θα έχουν τελειώσει τα «αγροτοδικεία», τα «μαθητοδικεία» και τα «ΝΑΤΟδικεία» όπως χαρακτηρίζει το ψευτοΚΚΕ τα δικαστήρια για τις αποφάσεις με τις οποίες καταδικάζουν τους πρωτεργάτες των ταμπούκικων αποκλεισμών δρόμων, καταλήψεων δημόσιων κτιρίων, υπουργείων και σχολείων. Θα έχει τελειώσει και κάθε καταδίκη για κάθε ολιγάρχη λαμόγιο σαν τον Κοκκαλη και Μυτιληναίο καθώς και για κάθε επαγγελματία συκοφάντη σαν τον Λαλιώτη.
Είναι πολύ χαρακτηριστική η παρότρυνση που έδωσε στους δικαστές ο αγαπημένος εισαγγελέας του καθεστώτος Λινός για την αντιμετώπιση των απεργιών: «απαντώντας σε ερωτήματα δικηγόρων για το γεγονός ότι το 95% των απεργιών κρίνονται από τα δικαστήρια παράνομες και καταχρηστικές, τόνισε με έμφαση ότι η απεργία είναι σήμερα το πιο «κακοποιημένο» δικαίωμα και κάλεσε τους δικαστές να δείξουν υπευθυνότητα και να μην υποκύπτουν στις απαιτήσεις των δημόσιων αρχών!» (Ελευθεροτυπία, 21/12). Εδώ να διευκρινίσουμε ότι αυτές οι αποφάσεις αφορούν τις κατά κανόνα πραξικοπηματικές και χωρίς ουσιαστικά αιτήματα πολιτικού στόχου απεργίες των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ με εργαλείο την ομηρία του πληθυσμού. Εννοείται ότι αυτή η «οδηγία»-παρέμβαση του Λινού στο έργο της δικαιοσύνης δεν καταδικάστηκε από κανένα σαν τέτοια.
Ειδικά η δικαστική «κάθαρση» χαρακτηρίζεται από επιλεκτικότητα, αυθαιρεσία, χρήση εξαιρετικά αμφιλεγόμενων ή και εντελώς ανεπαρκών στοιχείων που συχνά έχουν συγκεντρωθεί με παράνομες μεθόδους, και με διαπόμπευση και παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων των κατηγορούμενων δικηγόρων και δικαστών. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση ήταν αυτή του προέδρου της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Αχ. Ζήση που τόλμησε να καταγγείλει αυτές τις μεθόδους και γι αυτό έγινε εξονυχιστική έρευνα από δημοσιογράφους και Άρειο Πάγο για να ανακαλυφθεί κάτι σε βάρος του. Τελικά, ο θαρραλέος και από ότι φαίνεται έντιμος και δημοκράτης αυτός δικαστικός βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος γιατί δεν πλήρωσε ΦΠΑ 450 Ευρώ! Ήδη έχει ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον του ενώ πρόσφατα του επιβλήθηκε από το Πειθαρχικό Συμβούλιο, όπου παραπέμφθηκε με εντολή του σοσιαλφασίστα Παπαληγούρα, παύση πέντε μηνών. Βέβαια καθαιρέθηκε από Πρόεδρος της Ένωσης, και τοποθετήθηκε νέα εγκάθετη διοίκηση που έχει εδώ και καιρό σταματήσει τις καταγγελίες για τις μεθόδους της «κάθαρσης» και ειδικότερα για τη χρήση στοιχείων που προέρχονται από τις κάμερες και τα ραδιόφωνα του Τριανταφυλλόπουλου. Ούτε απασχολούν τον πολιτικό και δικαστικό κόσμο οι συχνές αναφορές στις «ανίερες» σχέσεις Τριανταφυλλόπουλου – Λινού που καταργούν τη θεμελιώδη για την προστασία του κατηγορούμενου μυστικότητα της ανάκρισης σε όλες ανεξαίρετα τις υποθέσεις του παραδικαστικού κυκλώματος. Σε αυτές τις σχέσεις αναφέρθηκε, αναφερόμενος σε τηλεοπτικούς δημοσιογράφους και χωρίς να κατονομάσει τον Τριανταφυλλόπουλο, ο Μαρκογιαννάκης. Ο Τριανταφυλλόπουλος χάρη στο Λινό γνωρίζει ποιος θα πάει να καταθέσει στον Άρειο Πάγο, πότε θα πάει και βέβαια τι είπε. Μάλιστα υποδεικνύει και για ποιες υποθέσεις πρέπει να γίνει έρευνα.
Τώρα το καθεστώς έχει παραλάβει τους δικηγόρους Κεχαγιόγλου και Βαληνάκη και την ανακρίτρια Μπουρμπούλια. Την επιλεκτική μεθόδευση της όλης διαδικασίας αποκαλύπτει η περίπτωση του ευνοούμενου του Καραμανλή, ανθρώπου του Κόκκαλη στον Πειραιά, Μαντούβαλου. Αυτός αν και κατηγορούμενος για συμμετοχή στο παραδικαστικό με τα πιο ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του για δωροδοκία δικαστή μέσω υπαλλήλου του γραφείου του, είχε την πιο ευνοϊκή μεταχείριση από τους ανακριτές του Αρείου Πάγου, τον Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιά, τα κανάλια και πάνω απ’ όλους τον πρωθυπουργό που του συμπεριφέρονται σαν άδικα εμπλεκόμενο. Την ίδια στιγμή ο Κεχαγιόγλου με πολύ λιγότερα έως ανύπαρκτα στοιχεία προφυλακίστηκε παραμονές Χριστουγέννων με ένα εισαγγελικό βούλευμα που κρίθηκε σαν εξαιρετικά αυστηρό, αν όχι παράνομο, και παραμένει προφυλακισμένος. Μάλιστα το βούλευμα δέχεται ότι δεν συντρέχουν οι συνηθισμένοι λόγοι προφυλάκισης, δηλαδή ότι ο Κεχαγιόγλου «δεν είναι ύποπτος φυγής, έχει γνωστή διαμονή και δεν είχε καταδικαστεί κατά το παρελθόν». Κρίθηκε όμως προφυλακιστέος για τους εξής καινοφανείς λόγους: «επιδείκνυε «σταθερά έλλειψη σεβασμού προς το θεσμό της δικαιοσύνης, τον οποίο είχε ορκιστεί να υπηρετεί», με τις πράξεις του «είχε ως μοναδικό σκοπό την ταχύτατη επαγγελματική του ανάδειξη, καθιέρωση και την εντεύθεν οικονομική του ανέλιξη, έστω και με παραβατική συμπεριφορά, που ενέχει μεγάλη κοινωνική απαξία και κλονίζει την εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην αμεροληψία των λειτουργών της Δικαιοσύνης», τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των πράξεων «καταδεικνύουν έλλειψη ανασταλτικών της παρεκτροπής δυνάμεων του κατηγορουμένου και σταθερή ροπή αυτού προς διάπραξη εγκλημάτων και δη τοιούτων στρεφομένων κατά της δικαιοσύνης, ως στοιχείο της προσωπικότητάς του». Με λίγα λόγια προφυλακίστηκε γιατί κατά την άσκηση της δικηγορίας του ήταν «ασεβής» χαρακτήρας και επιδίωξε την «ταχύτατη επαγγελματική του ανάδειξη, καθιέρωση και την εντεύθεν οικονομική του ανέλιξη»!!! Επειδή με άλλα λόγια η «προσωπικότητα» του Κεχαγιόγλου, του συνήγορου του Πέτσου στη δίκη της «17Ν», του μόνου από τα θύματα που επέμενε ότι υπήρχαν πολιτικά κίνητρα για την επίθεση εναντίον του, δεν ήταν αρεστή στους Παπαληγούρα-Λινό και σία. Προς γνώση και συμμόρφωση των υπολοίπων που πρέπει να δείχνουν «ταπεινότητα και σεμνότητα», όπως και οι υπουργοί του Καραμανλή. Τάξη και ηθική. Αλλιώς το θύμα έχει «…σταθερή ροπή προς διάπραξη εγκλημάτων και δη τοιούτων στρεφομένων κατά της δικαιοσύνης, ως στοιχείο της προσωπικότητάς του» (!!!) οπότε. έρχεται η χατζάρα και χρατς, τελειώνει η προσωπικότητα μαζί με το κεφάλι του αφορισμένου φορέα της.
Η ανηθικότητα που στιγματίζει πια το νέο αυτό κρυφοφαστικό καθεστώς μεταφέρεται τώρα από αυτό στα θύματά του που εμφανίζονται τόσο πιο τερατώδη όσο τολμάνε να είναι αστές και μάλιστα όμορφες γυναίκες όπως είναι η Βαληνάκη και η Μπουρμπούλια. Δεν μπορούμε βέβαια να γνωρίζουμε αν η Βαληνάκη ή η Μπουρμπούλια ή ο Κεχαγιόγλου είχαν οποιαδήποτε παράνομη δοσοληψία. Εκείνο που μπορούμε να πούμε για τους δύο τελευταίους είναι ότι δεν διώκονται για οποιαδήποτε τέτοια αρνητική τους πλευρά αλλά για τις θετικές τους πλευρές. Σε ότι αφορά τη Βαληνάκη χτυπιέται για να αδυνατίσει ο υφυπουργός Εξωτερικών, σύζυγος της. Και ενώ μέχρι στιγμής είναι μόνο μάρτυρας στην υπόθεση του παραδικαστικού, για όλους θεωρείται ήδη κατηγορούμενη. Η κατάθεση της στον Άρειο Πάγο επειδή έγινε απόγευμα και όχι τις πρωινές ώρες που λειτουργεί το δικαστήριο και είναι εύκολο στους δημοσιογράφους να παρακολουθήσουν τα τεκταινόμενα, έφτασε μέχρι τη Βουλή από το ΠΑΣΟΚ. Εννοείται ότι ο διπρόσωπος Γ. Παπανδρέου, γιος καθηγητή της διπροσωπίας, έβαλε τους 6 βουλευτές του κόμματός του να καταγγείλουν τη Βαληνάκη, δηλαδή τον φιλοδυτικό άντρα της, και ο ίδιος διαχώρισε τη θέση του από αυτούς για να μην κατηγορηθεί ο ίδιος από τους αμερικάνους ότι υπονόμευσε έναν φίλο τους στο Υπουργείο Εξωτερικών. Στη συνέχεια τα πολιτικά ενεργούμενα του καθεστώτος υποστήριξαν ότι υπήρξε διακριτική μεταχείριση επειδή ήταν γυναίκα υφυπουργού! Έθεσαν τα «εύλογα ερωτήματα»: Γιατί δεν θέτει τον εαυτό της στη διάθεση των δημοσιογράφων; Γιατί δεν πάει μόνη της να πέσει στην κρεατομηχανή του Τριανταφυλλόπουλου; Αφού δεν το κάνει, κάτι έχει να κρύψει. Η ίδια δηλώνει έντρομη για το ενδεχόμενο της διαπόμπευσης της που ήδη έχει ξεκινήσει. Γιατί όμως φοβάται; Είναι ένοχη, είναι φανερό. Πρόκειται για την απόλυτη κανιβαλική βαρβαρότητα του επελαύνοντος σοσιαλφασισμού.
Αυτά όμως δεν ήταν τίποτα μπροστά στη μεταχείριση που επιφυλάχτηκε στην Μπουρμπούλια, η οποία συλλήφθηκε στη Γαλλία γιατί εναντίον της εκκρεμούν δύο καταδικαστικές αποφάσεις για παράβαση καθήκοντος. Αμέσως έκανε δήλωση ο Παπαληγούρας ότι «η σύλληψη της Κωνσταντίνας Μπουρμπούλια ανοίγει ένα σημαντικό κεφάλαιο για το ξερίζωμα του καρκινώματος του παραδικαστικού κυκλώματος», ενώ ήδη έχουν στοιχειοθετήσει κατηγορία σύστασης «συμμορίας» της Μπουρμπούλια με τον Κεχαγιόγλου!
Η Μπουρμπούλια στην έρευνα που είχε αναλάβει για το χρηματιστήριο έστειλε αρκετούς φακέλους στον εισαγγελέα, αλλά όχι όσους και όποιους ήθελε το καθεστώς. Έτσι δεν οδήγησε σε δίκη και καταδίκη μια σειρά επιχειρηματίες μη αρεστούς στο καθεστώς των σαμποταριστών (όπως τους Γ. Μπατατούδη -Intersat, Εργάς, Γιώργο Στέγγο -Τεχνική Ολυμπιακή, Παν. Πανούση -Αττι-Κατ, Ζούλοβιτς -Μακεδονικά Κλωστήρια κλπ), αλλά έστειλε σε δίκη και σε καταδίκη τον ολιγάρχη Μυτιληναίο. Τα έκανε δηλαδή όλα ανάποδα για το καθεστώς των σαμποταριστών που αν μπορούσε από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου θα έκλεινε όλη τη βιομηχανία. Γι αυτό το σκάνδαλο ο μόνος που έφταιγε ήταν ο Σημίτης και η κυβέρνησή του που τεχνητά φούσκωσαν το χρηματιστήριο δίνοντας εντολή σε τράπεζες να δανείζουν στους παίκτες, στις ΔΕΚΟ να σπεκουλάρουν και στους υπουργούς να καμαρώνουν για τη φούσκα στέλνοντας όλο τον πληθυσμό στον μεγάλο τζόγο. Αυτοί όλοι αθωώθηκαν, όπως αθωώθηκαν και τα μέλη της διοίκησης του Χρηματιστηρίου που δέχτηκαν να καλύψουν την κυβερνητική απάτη, ενώ έχει απαλλαγεί πολιτικά από το καθεστώς η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Αλλά για το έθνος θα είναι πάντα ένοχο το ιδιωτικό μη κρατικο-ολιγαρχικό κεφάλαιο, αυτό που αρνήθηκε να στείλει σε δίκη η Μπουρμπούλια.
Με αυτό τον τρόπο στο όνομα δήθεν της «δικαιοσύνης» καταρρακώνεται κάθε δικαστική ανεξαρτησία. Το θετικό είναι ότι οι κάθε λογής «καθάρσεις» που έχει κάνει μέχρι σήμερα το καθεστώς, διδάσκει τα θύματα. Έτσι, την υπεράσπιση του Κεχαγιόγλου ανέλαβε ένα προηγούμενο θύμα της αρχικής μεγάλης κάθαρσης, εκείνης του 1989, ο Τσοβόλας.
Όσο οι εκκαθαριστές αποκαλύπτονται, θα προκαλούν και αντιστάσεις. Στο μέλλον θα βγουν και άλλα στη φόρα γιατί η ομάδα του Άρειου Πάγου που έχει αναλάβει την «κάθαρση» θα δυσκολευτεί να αποδείξει όλα όσα έχει ισχυριστεί και να θεμελιώσει όλες της τις παράνομες μεθοδεύσεις.