Logo
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΣΟΣΙΑΛΝΑΖΙ KATAΛAMBANOYN KAI ΑΠΟΣΑΘΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕ ΩΜΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΑΣΥΛΛΗΠΤΕΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ

  • Τρίτη, 13 Μαΐου 2014
Φιλορώσοι ένοπλοι έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό στο Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία Φιλορώσοι ένοπλοι έξω από τον τηλεοπτικό σταθμό στο Ντονέτσκ στην ανατολική Ουκρανία
  Όσο συ­νε­χί­ζε­ται η χι­τλε­ρι­κού τύ­που ρω­σι­κή δια­με­λι­στι­κή ε­πέμ­βαση στην Ου­κρα­νί­α τό­σο πε­ρισ­σό­τε­ρο κα­τα­δει­κνύ­ε­ται ο βρό­μι­κος, κα­θο­ρι­στικός γι’ αυ­τήν ρό­λος των προ­βο­κα­τό­ρι­κων κρυ­φο-ρω­σό­δου­λων πο­λι­τι­κών δυ­νάμε­ων που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό το κί­νη­μα της Μα­ϊ­ντάν και που σή­με­ρα έ­χουν α­νέλ­θει στην πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α του Κιέ­βου. Πρό­κει­ται για το πο­λι­τι­κό μέ­τωπο κο­ρυ­φής Για­τσε­νιούκ-Τια­νι­μπόκ
που χρη­σι­μο­ποιεί α­κό­μα σαν τάγ­μα­τα ε­φόδου α­νοι­χτά να­ζι­φα­σι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες ό­πως εί­ναι ε­κεί­νες του “Δε­ξιού Τομέ­α” για να προ­βο­κά­ρουν ε­ντελώς κά­θε προ­σπά­θεια α­ντί­στα­σης του ου­κρα­νικού λα­ού α­πέ­να­ντι στον ε­πι­θε­τι­στή και να α­δυ­να­τί­σουν τη διε­θνή υ­πο­στή­ριξη στον α­γώ­να του.
 
Αν σή­με­ρα η Κρι­μαί­α βρί­σκε­ται κά­τω α­πό ρω­σι­κή μπό­τα και η ε­θνι­κή ε­νό­τη­τα κα­ταρ­ρέ­ει για α­κό­μα μια φο­ρά στις α­να­το­λι­κές ε­παρχί­ες, αυ­τό οφεί­λε­ται σε με­γά­λο βαθ­μό στο ό­τι οι αρ­χές του Κιέ­βου δεν έ­κα­ναν τί­πο­τα για να την υ­πε­ρα­σπι­στούν. Α­ντί να κοι­τά­ξουν να ε­νι­σχύ­σουν το στρα­τό που είχε δια­λυ­θεί ά­φη­σαν την Ου­κρα­νί­α α­νο­χύ­ρω­τη α­πέ­να­ντι στον ει­σβο­λέ­α, α­πα­γόρε­ψαν στους στρα­τιώ­τες να ρί­ξουν έ­στω μί­α του­φε­κιά προ­κει­μέ­νου να μην α­φαι­ρέ­σουν α­πό τον Χί­τλερ-Πού­τιν το ε­πι­χεί­ρη­μα του α­ναί­μα­κτου πε­ρί­πα­του στην Κρι­μαί­α, ά­φη­σαν σε στρα­τιώ­τες και α­ξιω­μα­τι­κούς πε­ρι­θώ­ριο να δια­λέξουν στρα­τό­πε­δο και τε­λι­κά τους α­πέ­συ­ραν α­πό τη χερ­σό­νη­σο. Σε δι­πλω­μα­τικό ε­πί­πε­δο ε­πε­δί­ω­ξαν φι­λι­κές σχέ­σεις με τους ρώ­σους δια­με­λι­στές της χώρας τους, δέ­χτη­καν α­συ­ζη­τη­τί τους ό­ρους τους πε­ρί ου­δε­τε­ρο­ποί­η­σης της Ουκρα­νί­ας και πε­ρί ευ­ρεί­ας αυ­το­νο­μί­ας των ε­παρ­χιών της που θα ε­πι­τρέ­πει στη Μό­σχα να έ­χει κυ­ρί­αρ­χο λό­γο στα ε­σω­τε­ρικά ζη­τή­μα­τα της Ου­κρα­νί­ας (και μέ­σω αυ­τής και στα ευ­ρω­πα­ϊ­κά ζη­τή­μα­τα), ε­νώ γε­νι­κά ε­πέ­δει­ξαν μια ε­γκλη­ματι­κή πα­θη­τι­κό­τη­τα α­φή­νο­ντας τον Ο­μπά­μα να εμ­φα­νί­ζε­ται τι­μη­τής της ου­κρανι­κής α­νε­ξαρ­τη­σί­ας και τη Μέρ­κελ να συ­νο­μι­λεί με τον Πού­τιν για το αν το Κί­ε­βο θα απο­σύ­ρει ή ό­χι τα στρα­τεύ­μα­τά του α­πό τις α­να­το­λι­κές πε­ριο­χές… 
Κι αυ­τή η στά­ση δεν ο­φεί­λε­ται σε α­νευ­θυ­νό­τη­τα ή α­νι­κα­νό­τη­τα διαχεί­ρι­σης τέ­τοιων κρί­σι­μων ζη­τη­μά­των α­πό τους ε­πι­κε­φα­λείς της ου­κρα­νικής πο­λι­τι­κής η­γε­σί­ας. Εί­ναι μί­α συ­νει­δη­τή πο­λι­τι­κή πλή­ρως ε­ναρ­μο­νι­σμένη με τα ε­πε­κτα­τι­κά συμ­φέ­ρο­ντα του ρω­σι­κού σο­σια­λι­μπεριαλι­σμού στην Ευ­ρώ­πη. Για­τί μό­νο μια τέ­τοια πο­λι­τι­κή θα μπο­ρού­σε να προ­σφέ­ρει με τό­ση επι­μο­νή και α­λη­θο­φά­νεια στον ει­σβο­λέ­α τα δύ­ο βα­σι­κά ε­πι­χει­ρή­μα­τα που χρησι­μο­ποιεί για να δι­καιο­λο­γή­σει το έγκλη­μά του: δηλ. το ό­τι στο Κί­ε­βο έ­γινε έ­να πρα­ξι­κό­πη­μα που έ­φε­ρε στην ε­ξου­σί­α νο­σταλ­γούς του Χί­τλερ, και το ότι αυ­τές οι α­νερ­χό­με­νες πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις δε δεί­χνουν πρό­θυ­μες να σε­βαστούν τα θε­με­λιώ­δη δι­καιώ­μα­τα και τις ε­λευ­θε­ρί­ες του ου­κρα­νι­κού λα­ού, και κυ­ρί­ως των μη ου­κρα­νό­φω­νων πλη­θυ­σμών, ξε­κι­νώ­ντας α­πό την κα­τάρ­γη­ση του ε­πί­ση­μου χα­ρα­κτή­ρα της ρω­σι­κής γλώσ­σας που μι­λιέ­ται σε ο­λό­κλη­ρη τη νότια και α­να­το­λι­κή ε­πι­κρά­τεια.
 
Φυ­σι­κά τα ί­δια αυ­τά ε­πι­χει­ρή­μα­τα δε μπο­ρούν στην πραγ­μα­τι­κό­τητα να δι­καιο­λο­γή­σουν καμί­α ε­ξω­τε­ρι­κή ε­πέμ­βα­ση στην Ου­κρα­νί­α, ό­χι μό­νο για­τί ε­κεί εί­ναι μο­νά­χα η κο­ρυ­φή του κρά­τους που έ­χει δια­βρω­θεί α­πό τους να­ζι­φα­σί­στες, αλ­λά και για­τί εί­ναι φα­σι­σμός το να ε­πεμβαί­νεις στα ε­σω­τερι­κά ζη­τή­μα­τα μιας χώ­ρας για να “προ­στα­τέ­ψεις” το λα­ό της α­πό τους η­γέ­τες του, ό­πως κά­νει σή­με­ρα η πιο ε­πι­θε­τι­κή, η πλέ­ον να­ζι­στι­κή υ­περ­δύ­να­μη του πλα­νή­τη μας με τις α­σύ­δο­τες να­ζι­στι­κές δο­λο­φο­νι­κές συμ­μο­ρί­ες της, τις διώξεις δη­μο­κρα­τών και τις συ­χνές δο­λο­φο­νί­ες α­ντι­φρο­νού­ντων. 
Το κέ­ντρο του πα­γκό­σμιου να­ζι­σμού βρί­σκε­ται σή­με­ρα στη Ρω­σί­α του Πού­τιν και του “θε­ω­ρη­τι­κού” του συ­νερ­γά­τη Ντού­γκιν, ο ο­ποί­ος εί­ναι ο ε­μπνευ­στής του να­ζι­στικού δόγ­μα­τος του νε­ο­ευ­ρα­σια­τι­σμού. Οι να­ζι­στι­κές συμμο­ρί­ες που ήρ­θαν στο προ­σκή­νιο με­τά την πτώ­ση Για­νου­κό­βιτ­ς έ­χουν την ίδια στρα­τη­γι­κή γραμ­μή με τη Μό­σχα. Ε­χθρεύ­ο­νται την ε­θε­λο­ντι­κή έ­νω­ση των κρα­τών, εί­ναι υ­πέρ του ι­μπε­ρια­λι­στι­κού δια­με­λι­σμού ε­θνι­κών κρα­τών με βά­ση την ε­θνό­τη­τα, προ­βάλ­λουν τη Δύ­ση σαν το με­γα­λύ­τε­ρο ε­χθρό των λα­ών, ε­χθρεύ­ο­νται το δια­φω­τι­σμό σαν πο­λέ­μιο κά­θε α­ντι­δρα­στι­κής κουλ­τού­ρας και εί­ναι α­ντι­ση­μί­τες. Γι’ αυ­τό ό­λοι αυ­τοί οι “ντού­ροι πα­τριώ­τες” δεν κού­νη­σαν πο­τέ το δά­χτυ­λό τους για να απε­λευ­θε­ρώ­σουν την Κρι­μαί­α ού­τε ε­πι­διώ­κουν κα­λές και κα­θα­ρές σχέ­σεις με την Ε­Ε την ώ­ρα που το Κρεμ­λί­νο έ­χει α­νοί­ξει το στό­μα για να κα­τα­πιεί την πα­τρί­δα τους. Και η με­γα­λύ­τε­ρη προ­δο­σί­α που διέ­πρα­ξαν οι κρυ­φο­να­ζί “φι­λε­λεύ­θε­ροι” Τι­μο­σέν­κο-Για­τσε­νιούκ (ό­πως και ο Κλί­τσκο) σε βά­ρος της χώ­ρας τους εί­ναι ό­τι συμ­μά­χη­σαν με έ­να α­νοι­χτά φι­λονα­ζί κόμ­μα ό­πως εί­ναι το “Σβό­μπο­ντα” του γνω­στού α­ντι­ση­μί­τη Τια­νι­μπόκ, δια­σπώ­ντας μ’ αυ­τό τον τρό­πο το κί­νη­μα υ­πέρ της ευ­ρω­πα­ϊ­κής πο­ρεί­ας της χώ­ρας αλ­λά και μπερ­δεύ­ο­ντας την πα­γκόσμια κοι­νή γνώ­μη. Αυ­τοί ε­ξέ­θρε­ψαν τις να­ζι­στι­κές ο­μά­δες κρού­σης με γε­νι­κό αρ­χη­γό τον κά­πο­τε α­νοι­χτό να­ζί συντο­νι­στή της πλα­τεί­ας Μα­ϊ­ντάν, Α. Πα­ρού­μπι, που τυ­χαί­νει σή­με­ρα ε­κτός α­πό στέ­λε­χος στο κόμ­μα των Τι­μο­σέν­κο-Για­τσε­νιούκ να εί­ναι ε­πι­κε­φα­λής του συμβουλί­ου ε­θνι­κής α­σφά­λειας και ά­μυ­νας. Άλ­λω­στε, με μί­α προ­σε­κτι­κό­τε­ρη μα­τιά μπο­ρεί κα­νείς να δια­πι­στώ­σει ό­τι ό­λοι αυ­τοί οι τύ­ποι προ­έ­κυ­ψαν με την έ­γκρι­ση και την εν­θάρ­ρυν­ση του προ­η­γού­με­νου κα­θε­στώ­τος Για­νου­κό­βιτς. Ή­ταν το ί­διο κα­θε­στώς που υ­πο­χω­ρού­σε πά­ντα στις ε­πι­θέ­σεις των να­ζιφα­σι­στών ε­νώ μά­τω­νε τις αρ­χι­κές ει­ρη­νι­κές λα­ϊ­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις για να ε­νι­σχύ­σει τις τά­ξεις των δεύ­τε­ρων. Το ί­διο κα­θε­στώς έ­δι­νε υ­λι­κή βο­ή­θεια με χρή­μα­τα και τε­χνι­κή υ­πο­στή­ρι­ξη στους στρα­το­πε­δευ­μέ­νους της Μα­ϊ­ντάν ε­νώ αυ­τό δια­φή­μι­ζε το κί­νη­μα μέ­σα α­πό τη­λε­ο­πτι­κούς σταθ­μούς πα­νί­σχυ­ρων ρω­σό­δου­λων κρα­τι­κο­ο­λι­γαρ­χών της α­να­το­λι­κής Ου­κρα­νί­ας. Τέ­λος το ί­διο το κόμ­μα του πρώ­ην προ­έ­δρου τον έ­διω­ξε ξαφ­νι­κά α­πό την ε­ξου­σί­α συμ­μα­χώ­ντας ου­σια­στι­κά με τους Για­τσε­νιούκ-Τιά­νι­μποκ που ζη­τού­σαν την πτώ­ση του.     
 
Έ­τσι σή­με­ρα η ά­τυ­χη Ου­κρα­νί­α βρί­σκε­ται στη μέγ­γε­νη του ρω­σι­κού χι­τλε­ρι­σμού που τη σφίγ­γει ό­χι μό­νο ε­ξω­τε­ρι­κά αλ­λά και ε­σω­τε­ρι­κά. Εί­ναι λά­θος η α­ντί­λη­ψη που θέ­λει τη δυ­τι­κή Ου­κρα­νί­α να κυ­ριαρ­χεί­ται α­πό τους ου­κρα­νούς φα­σί­στες ε­νώ την α­να­το­λι­κή α­πό ρω­σό­φι­λους α­ντι­φα­σί­στες. Η αλή­θεια εί­ναι ό­τι ε­νώ στη Δύ­ση οι μά­ζες δεν ε­ξοι­κειώ­νο­νται με τις συμ­μο­ρί­ες τύ­που Δε­ξιού Το­μέ­α και δεν τις δυ­να­μώ­νουν, στην α­να­το­λή εκ­δη­λώ­νε­ται αλη­θι­νή και μα­ζι­κή βί­α των ρω­σό­φι­λων ή ρώ­σι­κων συμ­μο­ριών ε­νά­ντια στον ου­κρα­νι­κό πλη­θυ­σμό που δια­μαρ­τύ­ρε­ται ει­ρη­νι­κά για­τί θέ­λει την ε­νό­τη­τα της χώ­ρας. Για να δια­ψευ­σθεί η πραγ­μα­τι­κή αυ­τή κα­τά­στα­ση  στή­θη­κε στις 2 του Μά­η η με­γά­λη προ­βο­κά­τσια με την πυρ­κα­γιά στην Ο­δησ­σό. Τό­τε έ­γι­νε μια με­γάλη ει­ρη­νι­κή δια­δή­λω­ση ου­κρα­νών, που θέ­λα­νε την ε­νό­τη­τα του κρά­τους.  Ξαφ­νι­κά οι ου­κρα­νοί δια­δη­λω­τές δέ­χτη­καν ε­πί­θε­ση και ξυ­λο­κο­πή­θη­καν και μα­χαι­ρώ­θη­καν α­πό ρω­σό­φι­λους τρα­μπού­κους τους ο­ποί­ους πή­ραν στο κυ­νή­γι. Αυ­τοί κα­τέ­φυ­γαν μέ­σα σε έ­να κτί­ριο. Ε­κεί κά­ποιοι ου­κρα­νοί με μο­λό­τωφ τους έ­βαλαν φω­τιά και τους έ­κα­ψαν ζω­ντα­νούς φω­νά­ζο­ντας και συν­θή­μα­τα υ­πέρ της α­παν­θρά­κω­σής τους. Αυ­τή η ει­κό­να πή­γε σε ό­λα τα ρώ­σι­κα κα­νά­λια και κα­τά τη γνώ­μη μας εί­ναι τό­σο στρα­τη­γι­κή ώ­στε να ση­μαί­νει ψυ­χι­κά το δια­με­λι­σμό της Ου­κρα­νί­ας
 
Στις α­να­το­λι­κό­τε­ρες ε­παρ­χί­ες λοι­πόν ε­γκα­θι­δρύ­ε­ται τώ­ρα με ορ­μή η σο­σιαλ­φα­σι­στι­κή ε­ξου­σί­α των ρω­σο­κί­νη­των δο­λο­φο­νι­κών συμ­μο­ριών. Πρόκει­ται για συμ­μο­ρί­ες έ­νο­πλων κου­κου­λο­φό­ρων που  κα­τα­λαμ­βά­νουν ό­λο και πε­ρισ­σό­τε­ρα κυ­βερ­νη­τι­κά κτί­ρια σε πό­λεις των ε­παρ­χιών Ντο­νιέ­τσκ και Λου­γκάν­σκ, α­να­κη­ρύσ­σο­ντάς τις “λα­ϊ­κές δη­μο­κρα­τί­ες”, και ε­πι­δί­δο­νται σε ένα όρ­γιο βί­ας και τρο­μο­κρα­τί­ας α­πέ­να­ντι σε μειο­νό­τη­τες, αλ­λά και σε ό­σους α­ντι­τί­θε­νται στη ρω­σι­κή ε­πέμ­βα­ση στην Ου­κρα­νί­α. (Τό­σο “λα­ϊ­κές” εί­ναι αυ­τές οι ε­ξου­σί­ες ώ­στε στη­ρί­ζο­νται σε ά­το­μα που κρύ­βουν το πρό­σω­πό τους α­πό το λα­ό). Το πι­θα­νό­τε­ρο εί­ναι πως ο στε­νός πυ­ρή­νας α­πο­τε­λεί­ται α­πό ρώ­σους στρα­τιώ­τες κα­θώς οι α­να­φο­ρές στο διε­θνή τύ­πο κά­νουν λό­γο για ε­νό­πλους με στο­λές πα­ραλ­λα­γής χω­ρίς δια­κρι­τι­κά, ό­πως α­κρι­βώς εμ­φα­νί­στη­καν οι ρώ­σοι ει­σβο­λείς στην Κρι­μαί­α, μέ­χρι τα δό­ντια ε­ξο­πλι­σμέ­νους α­κό­μα και με αντια­ε­ρο­πο­ρι­κούς πυ­ραύ­λους. Στην η­γε­σί­α φι­γου­ρά­ρουν πρό­σω­πα που εκ­προ­σωπούν ό­λο το φαιο­κόκ­κι­νο φά­σμα του ρω­σό­φι­λου νε­ο­να­ζι­σμού. Για πα­ρά­δειγ­μα, ο ε­πι­κε­φα­λής της “λα­ϊ­κής πο­λι­το­φυ­λα­κής του Ντον­μπάς” και αυ­το­α­να­κη­ρυγ­μέ­νος “λα­ϊ­κός κυ­βερ­νή­της” του Ντο­νιέ­τσκ, Πά­βελ Γκου­μπά­ρεφ, εί­ναι έ­νας ευρα­σια­τι­στής, παν­σλα­βι­στής, μέ­χρι πρό­σφα­τα μέ­λος του ψευ­το­α­ρι­στε­ρού “Προ­οδευ­τι­κού Σο­σια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος” και πα­λιό­τε­ρα της να­ζι­στι­κής πα­ρα­στρα­τιω­τι­κής συμ­μο­ρί­ας με την ε­πω­νυ­μί­α “Ρω­σι­κή Ε­θνική Ε­νό­τη­τα”. Στο πλά­ι του ε­θε­ά­θη να συμ­με­τέ­χει στις φι­λο­ρω­σι­κές δια­δη­λώ­σεις ο Α­λε­ξέ­ι Χου­ντιακόφ, η­γέ­της της ρώ­σι­κης νε­ο­να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας “Μο­σχο­βί­τι­κη Α­σπί­δα”, ο οποί­ος α­μνη­στεύ­θη­κε το Δε­κέμ­βρη α­πό τον Πού­τιν μα­ζί με τις Pussy Riot και τον Χο­ντορ­κόφ­σκι (βλ. Kyiv Post, 10/4). Έ­νας άλ­λος πα­ρα­στρα­τιω­τι­κός διοι­κη­τής, ο Μί­ρο­σλαβ Ρου­ντέν­κο, εί­ναι υ­πέρ­μα­χος της α­πορ­ρό­φη­σης αυ­τών των ε­δα­φών α­πό τη ρω­σι­κή αυ­το­κρα­το­ρί­α και λυ­πά­ται για το ό­τι α­πό την η­μέ­ρα που α­νε­ξαρ­τη­το­ποι­ή­θηκε η Ου­κρα­νί­α “θε­ω­ρή­θη­κε πρώ­τα σαν μια οντότη­τα δια­φο­ρε­τι­κή απ’ τη Ρω­σία και στη συ­νέ­χεια σα μια ο­ντό­τη­τα α­ντι­ρώ­σι­κη” (βλ. El Pais, 30/4).   
 
Η τρο­μο­κρα­τί­α που α­σκούν αυ­τά τα κα­θάρ­μα­τα στο λα­ό της α­να­το­λικής Ου­κρα­νί­ας εί­ναι κτη­νώ­δης. Μό­νο μέ­σα σε μια βδο­μά­δα κα­τα­γρά­φη­καν του­λάχι­στον 11 α­πα­γω­γές πο­λι­τών στις πό­λεις Σλα­βιάν­σκ και Χορ­λό­φκα. Στα θύ­μα­τα συ­γκα­τα­λέ­γε­ται ο α­με­ρι­κα­νός ρε­πόρ­τερ Σά­ι­μον Οστρόφ­σκι, ο ου­κρα­νός Σεργκέ­ι Λε­φτέρ, η δή­μαρ­χος του Σλα­βιάν­σκ, Νέλ­λυ Στέ­πα, και ο Βλα­ντί­μιρ Ρί­μπακ, δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος της Χορ­λό­φκα, που βα­σα­νί­στη­κε και δολο­φο­νή­θη­κε από τους α­πα­γω­γείς του (βλ. Financial Times, 23/4). Ε­κτός α­πό τις α­πα­γω­γές - με­τα­ξύ των ο­ποί­ων ε­κεί­νη των πα­ρα­τη­ρη­τών του Ο­Α­ΣΕ α­πό τις σο­σιαλ­φα­σι­στι­κές αρ­χές - το Σλαβιάν­σκ θα μεί­νει γνω­στό για τα πο­γκρόμ που έ­γι­ναν ε­κεί σε βά­ρος των Ρο­μά. Ένοπλοι με πα­ραλ­λα­γές και άλ­λοι με πο­λι­τι­κά και κου­κού­λες μπή­καν στα σπίτια τους, τα λή­στε­ψαν και με ξυ­λο­δαρ­μούς, α­πει­λές, βρι­σιές και ρα­τσι­στι­κούς χα­ρα­κτη­ρι­σμούς α­νά­γκα­σαν πολ­λές οι­κο­γέ­νειες να ε­γκα­τα­λεί­ψουν την πε­ριο­χή. Ο αυ­το­α­να­κη­ρυγ­μέ­νος “λα­ϊ­κός δή­μαρ­χος” Πο­νο­μα­ριώφ δι­καιο­λό­γησε την πρά­ξη των αν­θρώ­πων του με το πρό­σχη­μα της πά­λης κα­τά των ναρ­κω­τι­κών (The New York Times, 21/4). Α­κό­μα και α­ντι­ση­μι­τι­κά πο­γκρόμ έ­χουν κα­τα­γρα­φεί στις θερ­μές αυ­τές πε­ριο­χές: Σύμ­φω­να με α­νε­πι­βε­βαί­ω­τες πλη­ρο­φο­ρί­ες, στο Ντο­νιέ­τσκ κυκλο­φό­ρη­σαν φυλ­λά­δια που κα­λούν τους Ε­βραί­ους που ζουν ε­κεί να δη­λω­θούν στις αρ­χές (βλ. ΝΥΤ, 17/4). Στο Χαρ­κόφ ά­γνω­στοι ε­πι­χεί­ρη­σαν να δο­λο­φο­νή­σουν το δή­μαρ­χο Γκε­νά­ντι Κέρ­νες, ε­βρα­ϊ­κής κα­τα­γω­γής, και γνω­στό για τις θέ­σεις του ε­νά­ντια στην Ευ­ρω­μα­ϊ­ντάν αλ­λά και ε­νά­ντια στο δια­με­λι­σμό. Σύμ­φω­να με το Kharkiv Human Rights Protection Group (http://khpg.org/en/index.php?id=1398122609), αυ­το­νο­μι­στές με τη βο­ή­θεια ρώ­σων στρα­τιω­τικών τε­χνι­κών κα­τέ­λα­βαν τη­λε­ο­πτι­κό πύρ­γο και τρεις μέ­ρες αρ­γό­τε­ρα - ό­λως τυ­χαί­ως α­νή­με­ρα της ε­πε­τεί­ου γέν­νη­σης του Χί­τλερ - βγή­καν στον α­έ­ρα α­νακοι­νώ­νο­ντας ό­τι “Ε­δώ, απ’ το Σλα­βιάν­σκ, δί­νου­με έ­να ι­σχυ­ρό πλη­ρο­φο­ρια­κό, νοη­τι­κό χτύ­πη­μα στη βι­βλι­κή μή­τρα … στη σιω­νι­στι­κή ρο­μπο­τι­κή τη­λε­ό­ρα­ση” (!) και στη συ­νέ­χεια πα­ρου­σί­α­σαν μί­α διά­λε­ξη του η­γέ­τη ενός α­ντι­ση­μι­τι­κού, νε­ο­πα­γα­νι­στι­κού και ε­θνι­κο­κομ­μου­νι­στι­κού μορ­φώ­μα­τος που ο­νο­μα­ζό­ταν “Conceptual Party Unity”.     
 
Η α­νώ­μα­λη αυ­τή κα­τά­στα­ση μπό­ρε­σε να ε­γκα­θι­δρυ­θεί α­κρι­βώς ε­ξαιτί­ας των βρό­μι­κων χει­ρι­σμών της κυ­βέρ­νη­σης Για­τσε­νιούκ. Εί­ναι οι αρ­χές του Κιέ­βου που ά­φη­σαν έ­να σω­ρό κυ­βερ­νη­τι­κά κτί­ρια έρ­μαια στην ε­πί­θε­ση των πρα­ξι­κο­πη­μα­τιών, οι ο­ποί­οι τώ­ρα προ­κη­ρύσ­σουν δη­μοψή­φι­σμα για το στά­τους των α­να­το­λι­κών ε­παρ­χιών της χώ­ρας, λί­γες η­μέ­ρες πριν τις προ­κη­ρυγ­μέ­νες ε­θνι­κές ε­κλο­γές. Σε μια τέ­τοια κα­τά­λη­ψη, πε­ριγρά­φουν χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά οι Financial Times της 29/4, “ε­κα­το­ντά­δες φι­λο­ρώ­σων ε­νό­πλων ει­σέ­βα­λε σε έ­να κυ­βερ­νη­τι­κό κτί­ριο στο Λου­γκάν­σκ (…) και κι­νη­μα­το­γρα­φή­θη­κε να κα­λεί την α­στυ­νο­μί­α που φρου­ρού­σε χα­λα­ρά το κτί­ριο να “πα­ρα­δώ­σε­τε τα ό­πλα σας”. Τό­τε η α­στυ­νο­μία α­πο­μα­κρύν­θη­κε και οι έ­νο­πλοι έ­πια­σαν δου­λειά στοι­βά­ζο­ντας σά­κους με άμμο για να ο­χυ­ρώ­σουν το κτί­ριο. Οι φι­λι­κές προς το Κί­ε­βο αρ­χές πι­στεύ­ουν ότι οι σκλη­ρο­πυ­ρη­νι­κοί α­πο­σχι­στές που κα­τα­λαμ­βά­νουν δη­μό­σια χτί­ρια στις πε­ριο­χές Ντο­νιέ­τσκ και Λου­γκάν­σκ α­ριθ­μούν ό­χι πε­ρισ­σό­τε­ρους α­πό 5.000 σε έ­ναν πλη­θυ­σμό 7 ε­κα­τομ­μυ­ρί­ων αν­θρώ­πων. Ω­στό­σο, α­νη­συ­χούν για το ό­τι η αδύ­να­μη τή­ρη­ση του νό­μου α­φή­νει την πε­ριο­χή να κυ­λή­σει στο χά­ος και να πέ­σει σε ρώ­σι­κο έ­λεγ­χο, χω­ρίς κα­μί­α α­νά­γκη για ρω­σι­κή ει­σβο­λή”. Χα­ρα­κτη­ρι­στικό της ά­νω­θεν υ­πα­γο­ρευ­μέ­νης α­νο­μί­ας που ε­πι­κρα­τεί στις τά­ξεις των σω­μάτων α­σφα­λεί­ας εί­ναι ο ά­νε­τος ξυ­λο­δαρ­μός φι­λο-ου­κρα­νών δια­δη­λω­τών στο Ντο­νιέ­τσκ, τους ο­ποί­ους υ­πο­τί­θε­ται φρου­ρού­σε δύ­να­μη 450 πά­νο­πλων α­στυ­νο­μικών, α­πό συμ­μο­ρί­α αυ­το­νο­μι­στών (στο ί­διο).        
Η α­προ­θυ­μί­α του Κιέ­βου να κα­τα­στεί­λει την α­πο­σχι­στι­κή δρα­στη­ριό­τη­τα φά­νη­κε α­κό­μα στην αρ­χι­κή ε­πι­χεί­ρη­ση που διε­ξή­γα­γε στις α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες με τα μό­λις 21 συ­νο­λι­κά τε­θω­ρα­κι­σμέ­να και η ο­ποί­α φυ­σι­κά κα­τέ­ληξε σε φιά­σκο. Τα στρα­τιω­τι­κά ο­χή­μα­τα στα­μα­τού­σαν μπρο­στά στο πλή­θος και οι στρα­τιώ­τες α­πλά πα­ρέ­δι­δαν τα ό­πλα τους κα­θώς δεν εί­χαν πά­ρει κα­μί­α αντί­θε­τη δια­τα­γή, αλ­λά ού­τε διέ­θε­ταν την α­να­γκαί­α δύ­να­μη ή διά­θε­ση για να υ­πε­ρα­σπί­σουν την α­κε­ραιό­τη­τα της χώ­ρας τους. Ρε­πορ­τάζ των New York Times της 16/4 α­πό την πό­λη Σλα­βιάν­σκ πε­ρι­γρά­φει την κα­τά­στα­ση: “Μί­α α­πό τις τε­θω­ρα­κι­σμένες αυ­το­κι­νη­το­πο­μπές στα­μά­τη­σε ό­ταν έ­να πλή­θος α­ντρών που έ­πι­ναν μπύ­ρα και γυ­ναι­κών που φώ­να­ζαν βρι­σιές και προ­σβο­λές συ­γκε­ντρώ­θη­καν πά­νω στο δρό­μο μπρο­στά τους, κι αρ­γό­τε­ρα την ί­δια μέ­ρα ο διοι­κη­τής της συμ­φώ­νη­σε να πα­ρα­δώ­σει τα του­φέ­κια των στρα­τιω­τών στους ί­διους τους α­πο­σχι­στές που στάλ­θη­καν να πο­λε­μή­σουν. Μί­α άλ­λη αυ­το­κι­νη­το­πο­μπή α­πό την ί­δια ε­πί­ση­μα επί­λε­κτη μο­νά­δα, την 25η τα­ξιαρ­χί­α α­λε­ξι­πτω­τι­στών του Ντιε­προ­πε­τρόφ­σκ, παρέ­δω­σε ό­χι μόνο τα ό­πλα της αλ­λά και τα φορ­τη­γά και τα τε­θω­ρα­κι­σμέ­να οχή­μα­τα με τα ο­ποί­α εί­χε φτά­σει, α­φή­νο­ντας τους ε­νό­πλους να τα εκ­θέ­τουν σα τρό­παια, κά­τω α­πό μια ρω­σι­κή ση­μαί­α, στην ε­δώ κε­ντρι­κή πλα­τεί­α”. Ο ί­διος ο πρό­ε­δρος Τουρ­τσί­νοφ πα­ρα­δέ­χθη­κε ό­τι οι δυ­νά­μεις α­σφα­λεί­ας πά­σχουν α­πό “α­νι­κα­νό­τη­τα, α­δρά­νεια και ε­γκλη­μα­τι­κή προ­δο­σί­α” (ΝΥΤ, 30/4).  
Και δε φτά­νει που πή­γαν α­προ­ε­τοί­μα­στοι και α­πρό­θυ­μοι. Σε μια κίνη­ση που δεν εί­χε άλ­λο σκο­πό απ’ το να ε­ρε­θί­σει το α­πο­σχι­στι­κό κί­νη­μα και να το συ­σπει­ρώ­σει ε­νά­ντια στην κε­ντρι­κή κυ­βέρ­νη­ση, ο ε­πι­κε­φα­λής του συμ­βου­λί­ου ε­θνι­κής α­σφά­λειας Πα­ρού­μπι διέρ­ρευ­σε κα­τά την έ­ναρ­ξη της ε­πι­χείρη­σης ό­τι στις δυ­νά­μεις που στάλ­θη­καν ε­κεί συ­γκα­τα­λέ­γο­νταν και οι νε­ο­ναζι­στι­κές-φα­σι­στι­κές συμ­μο­ρί­ες που ξε­πή­δη­σαν μέ­σα α­πό τη Μα­ϊ­ντάν: “Ε­φε­δρικές μονά­δες της Ε­θνι­κής Φρου­ράς που σχη­μα­τί­στη­καν α­πό ε­θε­λο­ντές αυ­το­άμυ­νας της Μα­ϊ­ντάν στάλ­θη­καν στο μέ­τω­πο σή­με­ρα το πρω­ί” (ΝΥΤ, 15/4), έ­γρα­ψε στο twitter ο φι­λο­να­ζί πρώ­ην συ­ντο­νι­στής των ταγ­μά­των ε­φό­δου της πλα­τεί­ας. Κι αυτό εί­ναι μια α­κό­μα έν­δει­ξη για το πόσο ρω­σό­δου­λοι εί­ναι στην πραγ­μα­τικό­τη­τα οι να­ζί που κα­μώ­νο­νται πως προ­α­σπί­ζουν τα ε­θνι­κά συμ­φέ­ρο­ντα της Ουκρα­νί­ας. 
Εί­ναι οι ί­διοι προ­βο­κά­το­ρες που ε­κτέ­λε­σαν τρεις α­πο­σχι­στές σε ένα μπλό­κο κο­ντά στο Σλα­βιάν­σκ στις 20/4, ε­πι­τρέ­πο­ντας έ­τσι στη Ρω­σί­α να ι­σχυρι­στεί ό­τι οι Ου­κρα­νοί πα­ρα­βιά­ζουν τη συμ­φω­νί­α της Γε­νεύ­ης (που α­ξιώ­νει α­πό τους ε­μπό­λε­μους διά­λυ­ση των δια­φό­ρων ε­νόπλων συμ­μο­ριών) και να α­παγκι­στρω­θεί απ’ αυ­τή. Οι ί­διοι εί­ναι που ευ­θύ­νο­νται για τον ε­μπρη­σμό της Οδησ­σού - ό­πως και οι α­στυ­νο­μι­κές αρ­χές που άφη­σαν τους δύ­ο α­ντι­πά­λους να συ­γκρού­ο­νται α­νε­νό­χλη­τοι στο κέ­ντρο της πό­λης. Η δρά­ση των συμ­μο­ριών αυτών εί­ναι κι αυ­τή α­πο­τέ­λε­σμα της πο­λι­τι­κής α­νο­χής που ε­πι­δει­κνύ­ει η ρω­σόφι­λη στο βά­θος πο­λι­τι­κή η­γε­σί­α στο Κί­ε­βο. Ό­πως εί­ναι και η πα­ρα­χώ­ρη­ση της αυ­το­διοικη­τι­κής ε­ξου­σί­ας στις α­να­το­λι­κές ε­παρ­χί­ες σε κρα­τι­κο­ο­λι­γάρ­χες για χρό­νια δε­μέ­νους με το φι­λο­ρω­σι­κό κα­θε­στώς Για­νου­κό­βιτ­ς. Αυ­τοί παίζουν έ­ναν τά­χα εν­διά­με­σο ρό­λο α­νά­με­σα στις α­πο­σχι­στι­κές αρ­χές και την κεντρι­κή κυ­βέρ­νη­ση, ο ο­ποί­ος ρό­λος εν­θαρ­ρύ­νει τους α­ποσχιστές. Τέ­τοιος εί­ναι π.χ. ο με­γι­στά­νας του άν­θρα­κα και του με­τάλ­λου Ρι­νάτ Αχ­μέ­τοφ που, σύμφω­να με ο­ρι­σμέ­νους κύ­κλους, χρη­σι­μο­ποιεί και συ­ντη­ρεί την α­πει­λή του διαμε­λι­σμού για να δια­πραγ­μα­τεύ­ε­ται με το Κί­ε­βο (FT, 15/4).          
 
Έ­χο­ντας ε­γκα­τα­στή­σει λοι­πόν έ­να πλα­τύ δί­χτυο αν­θρώ­πων της η νε­ο­χιτλε­ρι­κή Ρω­σί­α μπο­ρεί να  συ­νε­χί­σει να συν­θλί­βει την Ου­κρα­νί­α, εκ­με­ταλ­λευό­με­νη την α­δρά­νεια των χο­ντρό­πε­τσων δυ­τι­κών μο­νο­πω­λι­στών, που προ­σποιού­νται ό­τι κυ­ρώ­σεις κα­τά του Πού­τιν εί­ναι τα γε­λοί­α μέ­τρα τους του τύ­που μη πα­ρα­χώ­ρη­σης βί­ζας στους ρώ­σους ο­λι­γάρ­χες. Οι δυ­τι­κοί μο­νο­πω­λι­στές έ­χουν ε­δώ και χρό­νια ε­πι­κε­φα­λής τους έ­ναν ρω­σό­δου­λο προ­βο­κά­το­ρα, τον Ο­μπά­μα που δεν τον υ­πο­πτεύ­ο­νται σαν τέ­τοιον για­τί  έ­χουν τη βλα­κώ­δη α­φέ­λεια να πι­στεύ­ουν πως αν έ­χουν κα­λές σχέ­σεις με τους δύ­ο με­γά­λους φα­σι­σμούς, το ρώ­σι­κο και τον κι­νέ­ζι­κο θα τους κα­τευ­νά­σουν και κυ­ρί­ως θα ε­ξα­σφα­λί­σουν και για τους ί­διους τις υ­πε­ρεκ­με­ταλ­λευ­τι­κές των λα­ών μπίζ­νες μα­ζί τους, κα­θώς ί­σως και τη στα­θε­ρό­τη­τα και την η­συ­χί­α στο σπί­τι τους.
 
Δημοσιεύτηκε στο φ 496 της Νέας Ανατολής, Μάρτης - Απρίλης 2014
Ευρώπη
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

© OAKKE