Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η  απομόνωση της ελληνικής κυβέρνησης στην Ευρώπη από τις κυβερνήσεις όλων ανεξαίρετα των άλλων κρατών της Ευρωζώνης αντιμετωπίζεται από την προπαγάνδα της πρώτης με το επιχείρημα ότι αυτό είναι φυσικό αφού η ελληνική κυβέρνηση σαν αριστερή κυβέρνηση που είναι εκπροσωπεί το λαό και παλεύει για τα συμφέροντά του, οπότε αντικειμενικά και για τα συμφέροντα όλων των λαών της Ευρώπης, και συνεπώς είναι φυσικό να είναι σε σύγκρουση με όλες τις άλλες κυβερνήσεις που είναι κυβερνήσεις της αστικής τάξης αυτών των χωρών.

Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΠΟΛΑΚΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΕΤΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ

Με τον τραμπούκο Κασσελάκη χώνεται στη μεγαλοαστική τάξη για το πραξικόπημα στη Δικαιοσύνη και στον Τύπο, και με τους “αριστερούς” κρατάει τους μικροαστούς για το παραγωγικό σαμποτάζ και τα άλλα σοσιαλφαστικά κινήματα

Ακόμη και άνθρωποι με εμπειρία δεκαετιών από τα πολιτικά πράγματα στη χώρα, αλλά κι από εκείνα της εντός ή εκτός εισαγωγικών Αριστεράς, έχουν υποστεί πρωτοφανές πολιτικό σοκ από τον τρόπο με τον οποίο εγκαταστάθηκε ο “κομήτης” Κασσελάκης στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη και πολλοί απ’ αυτούς που αισθάνονταν βαθιά αποστροφή για το βίο και την πολιτεία του συγκεκριμένου αντιδραστικού κομματικού μορφώματος, ειδικά από το 2008 που στην ηγεσία του εγκαταστάθηκε (αρχικά σε δίδυμο με τον Αλαβάνο και λίγο αργότερα μόνος του) ο Τσίπρας, δεν μπορούσαν εύκολα να πιστέψουν ότι ένας σκοτεινός τύπος, για τον οποίο ελάχιστα ήταν γνωστά πριν θέσει υποψηφιότητα για την ηγεσία (και ελάχιστα, εδώ που τα λέμε, είναι γνωστά και σήμερα), κατέλαβε εξ εφόδου τη θέση του αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ειδικά μάλιστα τη στιγμή που ο άνθρωπος αυτός, σε όλα του τα λίγα δημοσιογραφικά επιβεβαιωμένα χαρακτηριστικά, φαίνεται φαινομενικά να βρίσκεται στον αντίποδα όλων όσων -διακηρυκτικά- υποστηρίζει το κόμμα του οποίου ανέλαβε αρχηγός: έχει καταγγελθεί ότι είχε εγγραφεί επισήμως στις ΗΠΑ ως υποστηρικτής του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος την περίοδο 2015-2018,

Έ­χου­με το­νί­σει πολ­λές φο­ρές ό­τι η νο­μιμό­τη­τα, η συν­δυα­σμέ­νη πο­λι­τι­κή προ­στα­σί­α και τε­λι­κά η α­νά­πτυ­ξη της πο­λιτι­κής ε­πιρ­ρο­ής της να­ζι­στι­κής συμ­μο­ρί­ας της "Χρυ­σής Αυ­γής" εί­ναι η πιο χα­ρακτη­ρι­στι­κή εκ­δή­λω­ση της α­λη­θι­νής κρυ­πτο­φα­σι­στι­κής φύ­σης ό­λου του

Η αποχώρηση Κουβέλη από την τρικομματική κυβέρνηση έγινε για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος, ο πιο άμεσος,  ήταν να δυναμώσει η πίεση στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη Γερμανία,

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που ελάφρυνε την ποινική μεταχείριση των βιαστών, και μαζί με το ψευτοΚΚΕ κουκούλωσε το MeToo στο θέατρο, αποκαλύπτεται σήμερα σαν το κόμμα που έδωσε πολιτική στέγη και αξίωμα σε έναν κακοποιητή γυναικών. Μετά από την καταγγελία  του θύματος του, υπαλλήλου στο Ευρωκοινοβούλιο, που έγινε το 2020, η εισαγγελία του Βελγίου ήρθε με καθυστέρηση τριών ετών να του απαγγείλει τις βαριές κατηγορίες για βιασμό και ξυλοδαρμό και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε από την πρώτη στιγμή να του προσφέρει στον ευρωβουλευτή του Γεωργούλη τη μεγαλύτερη πολιτική κάλυψη κατηγορώντας το θύμα. Η απομάκρυνσή του έγινε μόνο για να επιτρέψει στον ΣΥΡΙΖΑ να τον προστατέψει χωρίς να κατηγορηθεί για κόμμα βιαστών. Για να μπορεί να ισχυριστεί ότι “επί της αρχής” είναι με τις γυναίκες, αλλά “επί του συγκεκριμένου” είναι με τον κακοποιητή. Για αυτό, η απομάκρυνση έγινε «με αμοιβαία συμφωνία» και χωρίς καμία ανοιχτή αποδοκιμασία για τον ευρωβουλευτή σαν κακοποιητή. Όπως είπε η Τσαπανίδου «θα περιμένουν τη Δικαιοσύνη».

Φάνηκε σε πόσο βαθμό το φασιστικό μπλοκ ηγεμονεύει στη χώρα λίγες μέρες μετά την μεγάλη ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές ακριβώς τη στιγμή που οι περισσότεροι φιλελεύθεροι δημοκράτες μιλούσαν για την στρατηγική του ήττα και προεξοφλούσαν, μαζί με τις αγορές, την πραγματική άνοδο της ΝΔ στην εξουσία.

Στην Ελ­λά­δα η  ορ­θό­δο­ξη εκ­κλη­σί­α, σε πλή­ρη σύμ­φυ­ση με το κρά­τος, α­πο­τε­λεί έ­ναν κα­τε­ξο­χήν α­ντι­δρα­στι­κό πα­ρά­γο­ντα στην ε­ξέ­λι­ξη της  κοι­νω­νί­ας. Αυ­τός ο πα­ρά­γο­ντας  σε γε­νι­κές γραμ­μές υ­πη­ρε­τού­σε το κά­θε α­ντι­δρα­στι­κό πο­λι­τι­κό κα­θε­στώς, ε­νώ τα τε­λευ­ταί­α χρό­νια οι πλειο­ψη­φι­κές τά­σεις της εκ­κλη­σί­ας  υ­πη­ρε­τούν  την πο­λι­τι­κή  πρόσ­δε­ση της χώ­ρας με την ι­μπε­ρια­λι­στι­κή Ρω­σί­α.

Η Ο­ΑΚ­ΚΕ έ­χει πολ­λές φο­ρές κα­ταγ­γεί­λει το ρω­σό­δου­λο κα­θε­στώς, δη­λα­δή τις η­γε­σί­ες των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των και ι­διαί­τε­ρα των ψευτο­α­ρι­στε­ρών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΔΗ­ΜΑΡ - ψευ­τοΚ­ΚΕ ό­τι

Το ψευτοΚΚΕ πασχίζει πολύ για να δείξει ότι στέκεται υπεράνω των μεγάλων συγκρούσεων που κλονίζουν τον πλανήτη μας σήμερα, που η επίθεση της ρωσικής νεοχιτλερικής υπερδύναμης, η οποία πολιτικο-διπλωματικά είναι επικεφαλής του πολεμικού άξονα Μόσχας-Πεκίνου, διεξάγεται τόσο ωμά και απροκάλυπτα. Στην πραγματικότητα η στάση αυτού του κόμματος – που γεννήθηκε από την βίαιη επέμβαση των ρώσων σοσιαλφασιστών στα εσωτερικά του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ στα μέσα της δεκαετίας του ’50 – συνιστά στην πράξη τη μεγαλύτερη στρατηγική υποστήριξη των άνομων ρωσικών ιμπεριαλιστικών συμφερόντων. Μια πρόσφατη έρευνα της αντικαθεστωτικής ρωσικής εφημερίδας Νόβαγια Γκαζέτα μελέτησε τη στάση των κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου απέναντι σε μια σειρά αποφάσεις του που αφορούσαν το ρωσικό κράτος και βρήκε ότι τα κόμματα της ψευτοαριστεράς καθώς και εκείνα της κλασικής ακροδεξιάς ήταν εκείνα που περισσότερο υποστηρίζουν στην πράξη το καθεστώς του Κρεμλίνου. Στο φαιο-«κόκκινο» αυτό μέτωπο πρωτοστατεί το ψευτοΚΚΕ ενώ δε λείπει από κει και η ΣΥΡΙΖέικη μετάστασή του.