Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι δεν είναι πολύ δύσκολο μια άρχουσα τάξη, που σε κάθε περίπτωση κρατάει στα χέρια της την ενημέρωση ενός λαού, να το μετατρέψει σε έναν αντιδραστικό όχλο, αν αυτή η τάξη στο σύνολό της ακολουθήσει την πιο αντιδραστική της μερίδα η οποία με τη σειρά της υπηρετεί πολιτικά την πιο φασιστική υπερδύναμη. Αυτό συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας. Είναι η τρίτη φορά που συμβαίνει αυτό και είναι η χειρότερη.

Τόσο από τα συγκεκριμένα στοιχεία της υπόθεσης όσο κι απ’ το ιστορικό της εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι στο στρατιωτικό επεισόδιο Τουρκίας – Ρωσίας, το δίκιο είναι με την πρώτη. Από την πρώτη στιγμή της στρατιωτικής της επέμβασης στη Συρία η ρώσικη αεροπορία προχωράει συστηματικά σε παραβιάσεις του τούρκικου εναέριου χώρου

Με την άνοδο του φασίστα Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ η δημοκρατική ανθρωπότητα βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη αποκάλυψη που είναι ταυτόχρονα και ένα μεγάλο σοκ. Η Ρωσία, που υποτίθεται είχε καταρρεύσει και διαλυθεί σαν υπερδύναμη το 1991, είναι τώρα αρκετά ισχυρή ώστε να εγκαταστήσει έναν άνθρωπό της στο ισχυρότερο πολιτικό πόστο της ισχυρότερης οικονομικά και στρατιωτικά δύναμης στον πλανήτη. Μάλιστα αυτό της το κατόρθωμα δεν προσπαθεί ιδιαίτερα να το κρύψει, αφού μπορεί επίσημα να το αρνείται, όμως όταν μιλάει στους φίλους της δεν μπορεί να μην κοκορεύεται για την ταπεινωτική εξέλιξη που επέβαλε στην αμερικάνικη υπερδύναμη.

 Η προαναγγελθείσα παραίτηση του πρωθυπουργού της Τουρκίας Νταβούτογλου από τη θέση του, αλλά και από την προεδρία του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) δημιούργησε νέο κύμα επικρίσεων κατά του Τούρκου προέδρου Ερντογάν.

 

Η μάχη για το Χαλέπι είναι ίσως η πιο καθοριστική για το μέλλον της συριακής αντίστασης, της μόνης εσωτερικής δύναμης που παλεύει για μία ανεξάρτητη και δημοκρατική Συρία και ενάντια στη μετατροπή της σε ένα απέραντο πεδίο ξένης κατοχικής καθώς και σεχταριστικής βίας. Πρόκειται από την πλευρά του καθεστώτος της Δαμασκού και των ρώσο-ιρανών χιτλερικών προστατών του για μια βάρβαρη επιχείρηση κύρια για την περικύκλωση και το διαμελισμό της Τουρκίας και δευτερευόντως, μέσω της εξόντωσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων, για τη δημιουργία νέων πελώριων προσφυγικών κυμάτων που ήδη χρησιμοποιούνται για την πολιτική αποσταθεροποίηση της Τουρκίας και την αποσάθρωση της ήδη ασταθούς Ευρώπης.

 

Το άνοιγμα των συνόρων  από την κυβέρνηση Τσίπρα μεγαλώνει τη διάσπαση της Ευρώπης για λογαριασμό του Πούτιν 

Η χρε­ω­κο­πί­α της Ελ­λά­δας τραυ­μά­τι­σε βα­θιά την πο­λι­τι­κή και οι­κονο­μι­κή ε­νό­τη­τα της Ε­Ε. H κυ­βέρ­νη­ση Τσί­πρα, με το προ­βο­κα­τό­ρι­κο ά­νοιγ­μα των θα­λάσ­σιων συ­νό­ρων της χώ­ρας που έ­κα­νε χω­ρίς προ­η­γού­με­νη συ­νεν­νό­η­ση με την Ε­Ε και σε συ­νερ­γα­σί­α με τους φί­λους της ρώ­σικης δι­πλω­μα­τί­ας στην Ε­Ε, δη­λα­δή με τη βο­ή­θεια των Μέρ­κελ-Ο­λά­ντ-Ρέ­ντζι-Γιουν­κέρ, δί­νει τώ­ρα έ­να μεγα­λύ­τε­ρο χτύ­πη­μα στην καρ­διά της Ευ­ρώ­πης, έ­να χτύ­πη­μα στη δη­μο­κρα­τι­κή της ε­νό­τη­τα. 

 

 

Τα χημικά και η επαπειλούμενη επίθεση των ΗΠΑ στη Συρία φέρνουν πιο κοντά την «Γενεύη 2». Αν αυτή πραγματοποιηθεί, η Ρωσία θα γίνει ρυθμιστής και πυροδότης των βασικών αντιθέσεων σε όλο τον κόσμο

 Το φρικτό χτύπημα με χημικά όπλα έξω από τη Δαμασκό, που κόστισε τη ζωή εκατοντάδων αμάχων ήταν ένας ποιοτικός κρίκος στην αλυσίδα του αντιδραστικού και ατέλειωτου εμφύλιου στη Συρία και προοιωνίζει ακόμα μεγαλύτερη βαρβαρότητα σε αυτόν.

 

Στη Συ­ρί­α απο­κα­λύ­πτε­ται μέ­ρα με τη μέ­ρα όλη η βρω­μιά του ιμπε­ρια­λι­στι­κού κό­σμου, όχι μο­νά­χα του φα­σι­στι­κού ανα­το­λι­κού, αλλά και του φι­λε­λεύ­θε­ρου δυ­τι­κού.

Οι τελευταίες κατακλυσμιαίου χαρακτήρα εξελίξεις τόσο όσον αφορά στο συριακό σφαγείο, όσο και συνολικά στη Μέση Ανατολή αποτελούν ουσιαστικά την ταφόπλακα μιας ανάλυσης που καταταλαιπώρησε το τσακισμένο σήμερα προοδευτικό κίνημα χοντρικά από το 1980, όταν και το τελευταίο κάστρο των προλεταριακών και αντιιμπεριαλιστικών επαναστάσεων, η Λαϊκή Κίνα, έπεσε στα χέρια της κινέζικης κρατικομονοπωλιακής αστικής τάξης νέου τύπου, που είχε για ηγέτη της τον σοσιαλφασίστα ρεβιζιονιστή Τενγκ Σιάο Πινγκ.

  Δη­μο­σιεύ­ου­με πα­ρα­κά­τω την α­πά­ντη­ση του γραμ­μα­τέ­α της Ο­ΑΚ­ΚΕ, σ. Ηλί­α Ζα­φει­ρό­που­λου, ό­πως δό­θη­κε σε ε­ρώ­τη­μα για το με­τα­να­στευ­τι­κό κα­τά τη δια­κα­να­λι­κή συ­νέ­ντευ­ξη τύ­που στην προ­ε­κλο­γι­κή κα­μπά­νια του Σε­πτεμ­βρί­ου 2015. <<Ε­ρώ­τη­ση:  Τι έ­χε­τε να πεί­τε για το προ­σφυ­γι­κό και με­τα­να­στευ­τι­κό ζή­τη­μα στην Ελ­λά­δα και την Ευ­ρώ­πη;