Η ΟΑΚΚΕ καταδικάζει αποφασιστικά τη δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών. Πρόκειται για μια στρατηγική πολιτική προβοκάτσια, μια προβοκάτσια ιστορικού βεληνεκούς η οποία έχει σαν βασικό πολιτικό στόχο της να μετατρέψει τη ναζιστική συμμορία σε ένα μαζικό, «καθώς πρέπει» και «πατριωτικό» κόμμα.
Το διακομματικό πολιτικό σύστημα -που εμφανίζεται είτε με δήθεν ευρωπαϊκό «μετριοπαθές» είτε με αντικαθεστωτικό «αριστερό» πρόσωπο αλλά είναι στη στενή ηγετική του κορυφή ρωσόφιλο- είχε τον τελευταίο καιρό αναλάβει την πολιτική υποχρέωση απέναντι στις ευρωπαϊκές χώρες και τους λαούς, προκειμένου να μην απομονωθεί διπλωματικά, να ξεπλυθεί από την εντελώς σωστή κατηγορία ότι υποθάλπει τη μαζική αναβίωση του ναζισμού στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Έτσι έδωσε ένα όψιμο, θεαματικό, αστυνομικό-δικαστικό, αλλά ελάχιστα πολιτικό χτύπημα στη συμμορία αξιοποιώντας τη δολοφονία του ηρωικού δημοκράτη Π. Φύσσα.
Αφού ικανοποίησαν σε ένα βαθμό αυτή τη διπλωματική «εθνική» υποχρέωση, πολιτικοί μηχανισμοί που καθοδηγούν όλες αυτές τις βρωμοδουλιές αποφάσισαν να δώσουν στη δολοφονική συμμορία όχι μόνο κάποιο μέρος από το χαμένο εσωτερικό κύρος της, αλλά αυτό που τόσο πολύ της έλειπε: «λαϊκούς μάρτυρες» που θα την ξεπλένανε και από την πολύχρονη μαζική δολοφονική της πρακτική αλλά και από το ιστορικό εθνοπροδοτικό της στίγμα. Πιο ειδικά αποφάσισαν να την εμφανίσουν σαν την κατεξοχήν αντισυστημική δύναμη που αντιστέκεται στη δήθεν ευρωπαϊκή κατοχή της χώρας και γι αυτό δίνει και το περισσότερο αίμα σε αυτόν το σκοπό.
Το ότι η δολοφονία της 1/11 δεν ήταν μια λαθεμένη, μια «αριστερίστικη» πράξη αντεκδίκησης κάποιων πολιτικά ανώριμων αντιφασιστών, αποδεικνύεται από το ότι καμιά πράξη βίαιης αντεκδίκησης δεν πραγματοποιήθηκε ακόμα και στο πιο χαμηλό αυθόρμητο επίπεδο ύστερα από τη δολοφονία του ηρωικού δημοκράτη Π. Φύσσα, ενώ κάθε τέτοια αντεκδίκηση την καταδίκαζε εκ των προτέρων η ιδεολογική αντίληψη του ίδιου του θύματος και των φίλων του. Επίσης ποτέ πραγματικοί αντιφασίστες δεν θα πρόσφεραν τέτοια πολύτιμη πολιτική βοήθεια στους ναζί την ώρα που αυτοί ήταν τόσο πολύ πολιτικά εκτεθειμένοι σαν κοινοί φονιάδες και μάλιστα παρίσταναν τα θύματα βίαιης πολιτικής δίωξης από το «σύστημα».
Αθήνα, 2/11/2013
