Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

  Υπολογίζεται ότι παρά την ένταξη επενδυτικών έργων για επενδύσεις σε υποδομές λιμανιών ανά την επικράτεια συνολικής αξίας 381 εκατ. ευρώ στις χρηματοδοτήσεις του ΕΣΠΑ που λήγει το 2013 μόνον για τα μισά από αυτά έγινε δυνατόν να προχωρήσουν στο στάδιο υπογραφής σύμβασης και να δρομολογηθεί η υλοποίησή τους.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΧΙ ΣΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ - ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΑΝ ΕΧΘΡΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΘΟΡΥΒΑ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΡΩΣΙΑΣ   H πιο με­γά­λη τρα­γω­δί­α για το λα­ό μας, με­γα­λύ­τε­ρη α­κό­μα και α­πό το ότι ξαφ­νι­κά κα­τα­στρά­φη­κε η ζωή του, εί­ναι ό­τι δεν ξέ­ρει ποιος στ α­λή­θεια εί­ναι ο φταί­χτης για να τον πο­λε­μή­σει. Κυ­βέρ­νη­ση και α­ντι­πολί­τευ­ση του δεί­χνουν τους δα­νει­στές, ι­διαί­τε­ρα τη Γερ­μα­νία.

Ο Ρωμανός είναι ήδη ελεύθερος, κι ας παραμένει, την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές, σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς» υπό αστυνομική φρούρηση. Είναι ελεύθερος από την άποψη ότι εκπροσωπεί ένα μη καταπιεζόμενο, ένα κυρίαρχο ρεύμα. Δηλαδή η αντιδραστική, μισανθρωπική και αντεργατική ιδεολογία του,

Έναν ακόμη δυναμίτη στο ήδη έτοιμο να καταρρεύσει οικοδόμημα της ελληνικής βαριάς βιομηχανίας ήρθε να βάλει η απόφαση του ΔΣ της κρατικής ΔΕΗ της 19 του Μάρτη. Πρόκειται για την αύξηση κατά 10% της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος υψηλής τάσης που αυτή πουλά. Οι καταναλωτές υψηλής τάσης είναι κατά κύριο λόγο τα εργοστάσια της βαριάς βιομηχανίας, ιδιαίτερα δε οι ενεργοβόρες βιομηχανίες.

 

Σύμ­φω­να με α­να­κοί­νω­ση της Ελ­λη­νι­κής Συ­νο­μο­σπον­δί­ας Ε­μπο­ρί­ου και Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τας (Ε­ΣΕΕ), θα πρέ­πει να υ­πάρ­ξει ά­με­σα συμ­φω­νί­α με τους πι­στω­τές, δια­φο­ρε­τι­κά δεν θα μπο­ρέ­σει η οι­κο­νο­μί­α της χώ­ρας να λει­τουργή­σει. “Κά­θε η­μέ­ρα που περ­νά­ει χω­ρίς να υ­πάρ­χει συμ­φω­νί­α α­νά­με­σα στην κυ­βέρ­νη­ση και τους δα­νει­στές χά­νο­νται 22,3 ε­κατ. ευ­ρώ α­πό το Α­ΕΠ της χώ­ρας, κά­θε 24 ώ­ρες κλεί­νουν 59 ε­πι­χει­ρή­σεις και μειώ­νε­ται η πλή­ρης α­πα­σχό­λη­ση κατά 613 θέ­σεις ερ­γα­σί­ας”

Ή αλλιώς ένας λαός και άνεργος και χωρίς φάρμακα

Το πρωτοφανές σαμποτάζ δεκαετιών στη βιομηχανία της χώρας μας που μέσα στην κρίση συνεχίζεται με μεγαλύτερη ένταση, έχει σαν αποτέλεσμα την απέραντη και όλο πιο ορμητική αποβιομηχάνισή της, την τεράστια ανεργία που τη συνοδεύει και την εκτεταμένη φτωχοποίηση του λαού. Αντίθετα με το ό,τι λένε οι αρχισαμποταριστές των ΣΥΡΙΖΑ-ψευτοΚΚΕ και οι κάθε λογής ρωσόδουλοι σοβινοφασίστες δεν είναι τα μνημόνια αλλά αυτό το σαμποτάζ που έφερε τη χρεοκοπία της χώρας οπότε και τα μνημόνια. Ο μηχανισμός της χρεωκοπίας ήταν

  Η α­πο­σύν­δε­ση α­πό την πα­ρα­γω­γή εί­ναι το κύ­ριο χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό σε ό­λες τις βαθ­μί­δες της εκ­παί­δευ­σης. Οι βα­σι­κοί υ­πεύ­θυ­νοι γι αυ­τή την τραγι­κή κα­τά­στα­ση στη χώ­ρα, κα­τά­στα­ση που ε­πι­δει­νώ­θη­κε α­κό­μη πιο πο­λύ με την κρί­ση των τε­λευ­ταί­ων πέ­ντε χρό­νων, εί­ναι ό­λες οι κομ­μα­τι­κές η­γε­σί­ες με ε­πι­κε­φα­λής ε­κεί­νες της ψευ­το­α­ρι­στε­ράς.

Το αποτύπωμα του εγκλήματος της καταστροφής της παραγωγής της χώρας φαίνεται επίσημα και ανάγλυφα πια στα οικονομικά στοιχεία είτε της ΕΛΣΤΑΤ, είτε στις εκθέσεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας. Το έγκλημα αυτό οδήγησε στην ανοιχτή οικονομική κρίση μετά το 2009 και στην ουσιαστική χρεοκοπία της χώρας.

Ο πρό­ε­δρος της Ρου­μα­νί­ας Τρα­ϊ­άν Μπα­σέ­σκου κα­ταγ­γέλ­λει τη Μό­σχα ό­τι χρη­μα­το­δο­τεί ο­μά­δες πε­ρι­βαλ­λο­ντο­λό­γων στα πλαί­σια του σχε­δί­ου της για την α­κύ­ρω­ση της ε­ξό­ρυ­ξης του σχι­στο­λι­θι­κού α­ε­ρί­ου* της χώ­ρας του. Είναι η πρώ­τη στον κό­σμο ε­πί­ση­μη κα­ταγ­γε­λί­α α­πό μια κυ­βέρ­νη­ση ό­τι η Ρω­σί­α σα­μπο­τά­ρει πα­ρα­γω­γι­κές ε­πεν­δύ­σεις και μά­λι­στα ε­πεν­δύ­σεις που ε­ξα­σφαλί­ζουν σε μια χώ­ρα ε­νερ­γεια­κή α­νε­ξαρ­τη­σί­α.

 

Η α­νά­πτυ­ξη της πα­ρα­γω­γής εί­ναι ο μό­νος  δρό­μος για να πα­ρα­χθεί κοι­νω­νι­κός πλού­τος και στη συ­νέ­χεια να μοι­ρα­στεί στα μέ­λη της κοι­νω­νί­ας. Πως θα μοι­ρα­στεί, αυ­τό το α­πο­φα­σί­ζει η τα­ξι­κή πά­λη. Αλ­λά για να μοι­ρα­στεί κά­τι πρέ­πει πρώ­τα να υ­πάρ­ξει. Δεν χρειά­ζε­ται να εί­ναι κα­νείς βα­θυ­στό­χα­στος μαρξι­στής ή α­στός οι­κο­νο­μο­λό­γος των κο­ρυ­φαί­ων πα­νε­πι­στη­μί­ων. Το λέει η α­πλή λο­γι­κή.