Χαλκοκονδύλη 35, τηλ-φαξ: 2105232553 email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Το ελληνικό κράτος με την ουσιαστική συμφωνία σύσσωμου του πολιτικού καθεστώτος υπέγραψε μία σειρά σημαντικές συμφωνίες με το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Κίνας κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του προέδρου της Σι Τζινπίνγκ. Πρόκειται για συμφωνίες που ανοίγουν πλατιά το δρόμο στον εκφασισμό και στην αποικιακού τύπου οικονομική υποδούλωση της χώρας. Hβάση τους είναι ο έλεγχος της ενέργειας, των ενεργειακών, επικοινωνιακών και συγκοινωνιακών δικτύων της χώρας, ο έλεγχος του εφοπλιστικού και τραπεζικού κεφάλαιου και πάνω απ’ όλα ο έλεγχος του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας από τον νεοχιτλερικό ρωσοκινέζικο άξονα.

Αναδημοσιεύουμε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο φ. 406 της Νέας Ανατολής, Οκτώβρης 2005

Κάθε χρόνο μπροστά στο Πολυτεχνείο συντελείται ένα έγκλημα. Συνειδητά παραποιείται ένα μέρος της ιστορίας του λαού μας και αλλοιώνεται η μνήμη του. Όλοι αυτοί που μίσησαν βαθιά το Πολυτεχνείο,

Οι εργαζόμενοι στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ του κάτεργου της Κόσκο, διεκδικούν εδώ και μήνες την υπογραφή συλλογικής σύμβασης για αναγνώριση ειδικοτήτων, αύξηση των πολύ χαμηλών μισθών, διασφάλιση εργασιακών όρων που έχουν οι εργαζόμενοι της χώρας σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, δηλαδή κανονικές συμβάσεις πλήρους απασχόλησης και όχι πατσαβουρόχαρτα για εκ περιτροπής εργασία, πληρωμή όλων των νόμιμων προσαυξήσεων για νυχτερινή εργασία, αργίες, σαββατοκύριακα, και υιοθέτηση μέτρων υγιεινής και ασφάλειας που αρμόζουν σε ένα σύγχρονο λιμάνι ευρωπαϊκής χώρας.

Αν υπάρχει σήμερα ένα αληθινό πολιτικό αίνιγμα που τοποθετείται επίμονα και απαιτεί τη λύση του από τους συνειδητούς αριστερούς είναι η στρατηγική σύμπτωση θέσεων ανάμεσα σε αυτό που λέμε γενικά κομμουνιστική και επαναστατική αριστερά και σ΄ αυτό που ονομάζουμε κλασσική σοβινιστική και φασιστική ακροδεξιά.

Tο κανιβαλικό εθνοφασιστικό συλλαλητήριο της 20ης του Γενάρη στο Σύνταγμα έκανε τα στομάχια πολλών δημοκρατικών και προοδευτικών ανθρώπων να σφιχτούν. Το καθεστωτικό τέρας, με τους παπάδες του, τους άμεσα ή έμμεσα συμμετέχοντες στρατιωτικούς του, τη σοβινιστική αντιδραστική ιντελιγκέντσια του και πάνω απ’ όλα με τους μαχαιροβγάλτες ναζιστές του της «Χρυσής Αυγής» ήταν εκεί. Δεν ήταν όσο μαζικό διακήρυσσε πως θά ‘ταν, μάζεψε ωστόσο μια όχι αμελητέα μάζα, κυρίως από το πολιτικά πιο καθυστερημένο και γεμάτο εθνικιστικές προλήψεις κομμάτι του συντηρητικού κόσμου και, το χειρότερο, είχε πίσω του ένα γενικά πλειοψηφικό ρεύμα.

 Το πιο με­γά­λο πο­λι­τι­κό πρό­βλη­μα σ’ αυ­τή τη χώ­ρα δεν εί­ναι ό­τι έ­χουμε έ­να πρω­θυ­πουρ­γό που α­πρό­κλη­τα χρε­ω­κό­πη­σε τις τρά­πε­ζες, διέ­λυ­σε το πιστω­τι­κό σύ­στη­μα και το σύ­στη­μα πλη­ρω­μών δί­νο­ντας το τε­λειω­τι­κό χτύ­πη­μα σε μια ή­δη λι­πό­θυ­μη πα­ρα­γω­γι­κή μη­χα­νή, τέ­τοιο που μό­νο μια ξέ­νη κα­το­χή θα έ­δι­νε. Ού­τε εί­ναι ό­τι αυ­τός ο πρω­θυ­πουρ­γός έ­χει σαν βα­σι­κή του α­πο­στολή να πα­ρά­γει διαρ­κώς νέ­ο πε­λώ­ριο χρέ­ος για τη μι­κρή χώ­ρα του ώ­στε να δια­σπά­ει τον οι­κο­νο­μι­κά ι­σχυ­ρό αλ­λά πο­λι­τι­κά α­σύν­δε­το δα­νει­στή του. 

Μεγάλο αχό (που κράτησε όμως μια-δυο μέρες) σήκωσαν οι αντιδράσεις των ηγεσιών του ψευτοαριστερού, σοσιαλφασιστικού μπλοκ, δηλαδή των βασικών υποστηρικτών, επί της ουσίας, της ναζιστικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία (ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοΚΚΕ και οι ουρές τους) για την αποστροφή του λόγου του νεοδημοκράτη υφυπουργού Παιδείας Συρίγου περί του «μύθου του Πολυτεχνείου στην περίοδο της Μεταπολίτευσης» και για τον ισχυρισμό του ότι ήταν η τουρκική εισβολή στην Κύπρο και όχι το Πολυτεχνείο που έβαλε ταφόπλακα στη δικτατορία.

Οι σοσιαλφασίστες εμφανίστηκαν έτσι για ακόμη μια φορά ως κληρονόμοι και πολιτικοί εκφραστές της αντιφασιστικής - αντιχουντικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 73 και ως τάχα υπερασπιστές της απέναντι σε μια εναντίον της συκοφαντία από την πλευρά της παλιάς δεξιάς διά στόματος του Συρίγου. Ο Τσίπρας-ΣΥΡΙΖΑ, μάλιστα, αποχώρησε από τη Βουλή για να καταδείξει πόσο «βέβηλη» πολιτικά θεώρησε την τοποθέτηση του τελευταίου.

Η ΟΑΚΚΕ καταγγέλλει την αντισυγκέντρωση που οργάνωσε το ψευτοΚΚΕ στις 23 Νοέμβρη ενάντια στην αναγγελμένη ειρηνική εκδήλωση της ουκρανικής κοινότητας στη Μάνδρα Αττικής για να τιμήσει τα θύματα μιας ιστορικής  για τους Ουκρανούς εθνικής τραγωδίας που ήταν ο Μεγάλος  Λιμός του 1932-33. Η εκδήλωση έγινε στο μνημείο του εθνικού ποιητή της Ουκρανίας Τάρας Σεβτσένκο. Το ψευτοΚΚΕ κατέλαβε εκείνο το χώρο πριν ακόμα εμφανιστούν οι Ουκρανοί ενώ στη συνέχεια αποδοκίμασε με συνθήματα όπως “καθάρματα, φασίστες” τους συγκεντρωμένους ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και πολλά παιδιά και μάλιστα χειροδίκησε και τραυμάτισε διπλωμάτη της ουκρανικής πρεσβείας. Η αστυνομία δεν προστάτευσε όπως όφειλε την εκδήλωση εμποδίζοντας την προαναγγελμένη αντισυγκέντρωση στον ίδιο χώρο και δεν συνέλαβε ούτε απηύθυνε κατηγορία ως τώρα σε κανέναν τραμπούκο. Μάλιστα ο ίδιος ο υπουργός Δημόσιας Τάξης βγήκε ουσιαστικά να τους δικαιολογήσει λέγοντας: "Κατά καιρούς υπάρχουν τέτοιες κινηματικές δραστηριότητες που ορισμένες φορές υπερβαίνουν τη δημοκρατική διάσταση που πρέπει να έχουν αυτά τα κινήματα». Είπε δηλαδή  ότι αυτή η επίθεση δεν ήταν παρά μία από τις συνηθισμένες «υπερβάσεις» που κάνουν τα «λαϊκά κινήματα» στη χώρα μας απέναντι στις οποίες οι υπουργοί δημόσιας τάξης δείχνουν γενικά κατανόηση. 

Μια απάντηση στους φιλοχρυσαυγίτες ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ και του ψευτοΚΚΕ

Ένα μεγάλο ρώτημα που έχει έρθει στα χείλη ή έστω στο μυαλό πολλών προοδευτικών ανθρώπων από το φόνο του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι και δώθε είναι το εξής: γιατί

Πο­λύς κό­σμος με προ­ο­δευ­τι­κές α­νη­συ­χί­ες α­να­ρω­τιέ­ται και προ­βλημα­τί­ζε­ται για το ε­ξής : για­τί ε­νώ η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ­ΝΕΛ συ­νε­χί­ζει με με­γαλύ­τε­ρη έ­ντα­ση την ε­φαρ­μο­γή μέ­τρων πεί­νας και οι­κο­νο­μι­κής α­σφυ­ξί­ας σε σχέ­ση με τις προ­η­γού­με­νες κυ­βερ­νή­σεις των κλασ­σι­κών α­στι­κών κομ­μά­των, η λα­ϊ­κή α­ντί­δρα­ση εί­ναι σε κε­ντρι­κό, αλ­λά εν πολ­λοίς και σε το­πι­κό ε­πί­πε­δο, α­πό υ­πο­τυ­πώ­δης ως α­νύ­παρ­κτη;