Για το τσάκισμα των βαμβακοκαλλιεργητών και της κτηνοτροφίας από το σοσιαλφασισμό

Ο Α. Παπανδρέου και η γραμμή του συνεταιριστικού κινήματος που έλεγχε, έλεγαν ότι η Ευρώπη έχει πλημυρίσει από κρέας γάλα και τυροκομικά οπότε το συμφέρον μας είναι να στραφούμε στις καλλιέργειες, στις εκμεταλλεύσεις φυτικής παραγωγής, αυτές δηλαδή με τις μικρότερες τιμές που τις καθόριζε το φτηνό μεροκάματο του τρίτου κόσμου. Και αυτό έκαναν. Όταν η αγροτική οικονομία, που το 1981 την παρέλαβε ο Παπανδρέου με μικρό πλεόνασμα, έγινε ελλειμματική στο κρέας στο γάλα και στα τυροκομικά, εξαιτίας αυτής της πολιτικής, έδειξαν σαν υπεύθυνη την ΕΕ και την κατηγόρησαν ότι εξαιτίας των ποσοστώσεων απαγορεύει στην Ελλάδα να παράγει όσα της λείπουν! Μετά εφεύραν την συνομωσία των καρτέλ γαλακτοβιομηχανίας που γδέρνουν τάχα το λαό πουλώντας πολύ πάνω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Το αποτέλεσμα της επιλογής των φυτικών καλλιεργειών από τον Α. Παπανδρέου και τους συνεχιστές του Σημίτη και Καραμανλή, είναι ότι το έλλειμμα στο κρέας το 2009 ήταν 1,035 δις ευρώ, στα γαλακτοκομικά 490,5 εκατ ευρώ, και στις ζωοτροφές, που δεν έχουν καμιά σχέση με ποσοστώσεις, 219 εκατ ευρώ. Σύνολο 1,744 δις όταν το συνολικό αγροτικό έλλειμμα το 2009 ήταν 2,3 δις!!! Σε ότι αφορά τις ζωοτροφές, το έλλειμμα αυτό είναι σταθερό εδώ και πολλά χρόνια, έλλειμμα που το συνάντησαν και το διατήρησαν όλοι οι πρωθυπουργοί, και καθορίζει τον όγκο της παραγωγής και την υψηλή τιμή του κρέατος και των γαλακτοκομικών στη χώρα μας. Οι πεδιάδες της Θράκης και της δυτικής Μακεδονίας, περιοχές με τα τρομακτικά ποσοστά ανεργίας μένουν χέρσες με την απουσία κρατικής πολιτικής ανάπτυξης, γιατί ένας απομονωμένος παραγωγός δεν μπορεί από μόνος του να αναπτύξει την παραγωγή ζωοτροφών όταν απαιτούνται μεγάλες προγραμματισμένες επενδύσεις και οπωσδήποτε εργοστάσια επεξεργασίας και καλές μεταφορές.

Την στρατηγική επιλογή της φυτικής παραγωγής την πληρώνει επί χρόνια ο λαός, όχι μόνο εξαιτίας του παραγωγικού κενού λόγω του αγροτικού ελλείμματος, αλλά και γιατί οι επιστροφές της χώρας μας στις χώρες της ΕΕ, λόγω του κρέατος και των γαλακτοκομικών που εισάγουμε, είναι μεγαλύτερες από αυτές που εισπράττουμε.

Όπως είναι γνωστό κάθε αγροτικό προϊόν στην ΕΕ δεν πουλιόνταν ανάλογα με την τιμή του κόστους του, αλλά με την υψηλότερη τιμή πώλησης των εισαγόμενων στην ΕΕ προϊόντων που υπόκεινται σε δασμούς. Την διαφορά ανάμεσα στην τιμή αυτή και στην τιμή που θα έπρεπε να πουλιέται το προϊόν ανάλογα με το κόστος του, την εισπράττει κάθε χώρα στις εξαγωγές της στις χώρες της ΕΕ, και την πληρώνει φυσικά στις εισαγωγές της από τις χώρες της ΕΕ. Επειδή τα φυτικά προϊόντα έχουν χαμηλές τιμές στην ΕΕ, λόγω των χαμηλών τιμών εισαγωγής από τον τρίτο κόσμο, η χώρα μας εισπράττει τις χαμηλότερες επιστροφές από την ΕΕ αφού έκανε την στρατηγική επιλογή στη φυτική παραγωγή και όχι στο κρέας και στα γαλακτοκομικά. Ταυτόχρονα πληρώνει τις μεγαλύτερες επιστροφές στις χώρες της ΕΕ για το κρέας και τα γαλακτοκομικά που εισάγει. Αυτή την πολιτική που σκοπεύει στην προστασία της ευρωπαϊκής αγροτικής παραγωγής την μετέτρεψε το καθεστώς σε ένα επιπλέον βάρος στην οικονομία και σε ένα μόνιμο παράγοντα αύξησης των τιμών των γαλακτοκομικών και του κρέατος.

Η ίδια σαμποταριστική επιλογή της ανάπτυξης δηλαδή των φυτικών καλλιεργειών έφερε και την καταστροφή των βαμβακοκαλλιεργητών αφού το βαμβάκι παράγεται σε χαμηλές τιμές στον τρίτο κόσμο και εισάγεται φθηνά στην ΕΕ με επίσης χαμηλούς αντίστοιχους δασμούς. Από στοιχεία του υπουργείου γεωργίας στον παρακάτω πίνακα βλέπουμε ότι:

Βαμβακοκαλλιέργειες (στοιχεία του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης)

 

 

Στρέμματα σε εκατ

Τιμή

Αξία

1984

1,92

103,95 δρχ

47, 023 εκατ δρχ

1988

2,56

137,69 δρχ

103,24 εκατ δρχ

2000

4,05

298 δρχ

368,030 εκατ δρχ

2002

3,605

0,88 ευρώ

995 εκατ ευρώ

2004

3,837

0,88 ευρώ

1.104 εκατ ευρώ

2006

3,803

0,31 ευρώ

237,274 εκατ ευρώ

2008

2,841

0,20 ευρώ

134 εκατ ευρώ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Από 1,104 δις ευρώ αξία το βαμβάκι το 2004 πέφτει στα 237,274 εκατ το 2006 εξαιτίας της μείωσης των επιδοτήσεων. Το αγροτικό έλλειμμα από 2,135 δις το 2006 εκτινάσσεται στα 3,041 δις το 2007.

Οι αγρότες δεν εγκατέλειψαν την παραγωγή βαμβακιού γιατί δεν τους είχε δοθεί ποτέ καμιά κατεύθυνση στην αλλαγή των καλλιεργειών τους από την κυβέρνηση. Τόσα εκατομμύρια στρέμματα δεν μπορεί παρά μόνο με κρατικό πρόγραμμα να αναδιαρθρωθούν και τέτοιο πρόγραμμα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε και σήμερα υπάρχει. Ακόμα όμως και οι αγρότες που δεν πείθονταν από τους φαιοκόκκινους συνδικαλιστές της ΝΔ του ψευτοΚΚΕ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, ότι θα διατηρήσουν τις παλιές ή θα αποσπάσουν νέες επιδοτήσεις, ακόμα και οι αναπτυξιακοί αγρότες που δεν συμμετείχαν στην εξαθλίωση στην οποία τους έσερνε το φαιοκόκκινο καθεστώς, να τους υπόσχεται βουτιές στα ταμεία της ΕΕ, και τελικά αντικειμενικά και στις τσέπες του ελληνικού λαού λόγω των επιστροφών, τι θα μπορούσαν να κάνουν όλοι αυτοί χωρίς προγραμματισμένη από την κυβέρνηση αλλαγή των καλλιεργειών τους. Οι προβοκάτορες πρωθυπουργοί, ο σοσιαλφασισμός και οι φαιοκόκκινοι αγροτοσυνδικαλιστές θέλουν τους αγρότες κατεστραμμένους για να χρεώνουν την καταστροφή στην ΕΕ και να τους ρίχνουν ασταμάτητα στα μπλόκα ενάντια της. Ανάλογη καταστροφή με το μπαμπάκι έχει συμβεί και με άλλα επιδοτούμενα προϊόντα.

Από την Eurostat και από τη σελίδα Gross value added-Agriculture, hunting and fishing-(tec0003) βλέπουμε την μείωσης της προστιθέμενης αξίας της αγροτικής παραγωγής της χώρας για να εκτιμηθεί το αγροτικό έλλειμμα των 2,3 δις ευρώ του 2009.

Source : European Commission (Eurostat) and European Central Bank calculations based on Eurostat data

 

Greece - Gross value added at basic prices: agricultural, hunting, forestry and fishing products - Current prices - ECU/euro - No adjustment
(ESA95 National Accounts)

Period 

value

obs. status

2009

6622,31

P

2008

6567,99

P

2007

6871,07

P

2006

6995,81

P

2005

8403,19

P

2004

8172,18

P

2003

8448,31

A

2002

8184,42

A

2001

8260,34

A

2000

8029,24

A

 

Το αγροτικό έλλειμμα είναι περίπου στο 1/3 της παραγόμενης αξίας από την αγροτική οικονομία όταν από το 2004 έως το 2008 η παραγωγή βαμβακιού μειώνεται κατά 970 εκατ ευρώ. Το 2008 το έλλειμμα των γαλακτοκομικών και των ζωοτροφών ήταν όπως είπαμε 1,7 δις!

Το παραγωγικό αυτό έλλειμμα εμφανίζεται στα στοιχεία της Eurostat ως ένα γεγονός με απόκλιση από το φυσιολογικό μέσο όρο. Μια εικόνα του γεωργικού προϊόντος διαφόρων χωρών δίνεται στον παρακάτω πίνακα, από στοιχεία της Eurostat, σε τρέχουσες τιμές.

Προστιθέμενη αξία αγροτικής παραγωγής σε τρέχουσες τιμές ( εκατ ευρώ) το 1999 και το έτος 2009.

  1999

2009

Τ υ Ουγγαρία

2371,17

2604,98

Πολωνία

8191,21

10054,76

Τσεχία

2167,42

2794,06

Ισπανία

24984

25955

Πορτογαλία

4068,3

3442,8

Ελλάδα

8260,34 (2001)

6622,31

Ολλανδία

9870

8798

Αυστρία

3799,89

3794,11

Βέλγιο

3097

2047

Δανία

3890

1783,91

Γερμανία

23460

19480

Γαλλία

36611

30010

Όλες οι ανεπτυγμένες χώρες έχουν μια μείωση που ξεκινάει από χαμηλά και φτάνει ακόμα χαμηλότερα. Σαν παράδειγμα η Γαλλία από 3% το 1999 φτάνει στο 1,7% το 2009. Χώρες μέσης ανάπτυξης, όπως η Ισπανία ξεκινά από 4,5% και φτάνει στο 2,6%. Ήδη από το 1999 οι χώρες με το υψηλότερο ποσοστό συμμετοχής της αγροτικής παραγωγής, (μιλάμε πάντα για το % ποσοστό συμμετοχής στο σχηματισμό της συνολικής προστιθέμενης αξίας στην οικονομία) είναι οι πιο καθυστερημένες και αυτές είναι Βουλγαρία με 15,9% Λιθουανία με 7,3% Ρουμανία με 14,4% Κροατία με 7%. Για την Ελλάδα υπάρχουν στατιστικά στοιχεία από το 2000 και ξεκινά με ποσοστό 6% και καταλήγει το 2009 με 3,2%.

Γενικά όλες οι χώρες προσπαθούν να συγκρατήσουν ένα όσο το δυνατόν μικρότερο έλλειμμα αγροτικών προϊόντων, μια κάποια ισορροπία στην μείωση του αγροτικού τομέα και στην διόγκωση των άλλων για να εξασφαλίζουν κάποια σχετική επάρκεια σε αγροτικά προϊόντα. Βλέπουμε ανεπτυγμένες χώρες όπως η Ολλανδία η Αυστρία και η Γαλλία να συγκρατούν σχετικά την πτώση της παραγωγής τους. Προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία Δανία και Βέλγιο μειώνουν σημαντικά την αγροτική τους παραγωγή εξαιτίας της ανάπτυξης της βιομηχανίας και των υπηρεσιών. Ανάμεσα στην ομάδα των χωρών που το 1999 έχουν μεγάλη συμμετοχή της προστιθέμενης αξίας της αγροτικής παραγωγής στην συνολική προστιθέμενη αξία της οικονομίας, που είναι γραμμένες με bold, η Ελλάδα εμφανίζει μείωση της παραγωγής σε τρέχουσες τιμές περίπου 20% όταν η Πορτογαλία εμφανίζει 15,3 % και οι άλλες χώρες έχουν αύξηση. Αυτό σημαίνει ότι η γεωργία έχει συντριβεί από 8029 δις ευρώ το 2000 σε 6622 δις το 2009.

Το ψευτοΚΚΕ ο ΣΥΝ οι φαιοκόκκινοι συνδικαλιστές του Καραμανλή του Β και οι πρωθυπουργοί τους Α. και Γ Παπανδρέου και Σημίτης, όπως και ο Καραμανλής, κατέστρεψαν τη γεωργία συνειδητά και προγραμματισμένα εμποδίζοντας την συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, εμποδίζοντας την καπιταλιστικοποίησή της, για να παραμένει στη χαμηλή της παραγωγικότητα και ο αγρότης στην εξαθλίωση, για να εξαρτάται τελικά από τον φαιοκόκκινο αγροτοσυνδικαλιστή και το φαιοκόκκινο καθεστώς. Ακόμα πέρυσι ο Παπανδρέου υποστήριζε το φασιστικό κίνημα της πλούσιας αγροτιάς των επιδοτήσεων και το ανέβασε σε τέτοια ύψη πολιτικής αναγνώρισης με το που το έστειλε στα σύνορα να υποκαταστήσει την κυβέρνησή του και να διαπραγματευτεί το ίδιο με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας, και αυτό για να εκβιάζει την ΕΕ με τον « επαναστατημένο» λαό των μπλόκων! Ο Λαλιώτης είναι που καθοδηγούσε προσωπικά τα κινήματα των επιδοτήσεων της πλούσιας αγροτιάς μαζί με τους Πατάκηδες και τους Μπούτους. Ήταν υπουργός του Σημίτη και δήλωνε στην τηλεόραση ότι είναι μαζί με τους αποκλεισμούς της χώρας. Από το 1980 το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα που ελέγχονταν από το ΠΑΣΟΚ κυρίως και στο οποίο είχε απήχηση, ειδικά στη Θεσσαλία το ψευτοΚΚΕ, όχι μόνο δεν έθεσε ποτέ ζήτημα εκσυγχρονισμού της γεωργίας, συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης των κεφαλαίων, εξειδίκευση σε νέες καλλιέργειες και ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών αλλά αντίθετα κάθε αναπτυξιακή φωνή συντρίβονταν μαζί με τον φορέα της σαν φιλοκαπιταλιστική! Τα λεφτά των επιδοτήσεων, το έτοιμο χρήμα χρησιμοποιήθηκε για να χρηματοδοτήσει το εισόδημα των παραγωγών και όχι τις παραγωγικές επενδύσεις, για να αδρανοποιήσει παραγωγικά τον αγρότη, να τον κάνει ένα παράσιτο και ανίκανο για εργασία να τον στείλει ξεπεσμένο και θλιβερό στα μπουζουξίδικα. Σύμφωνα με τη μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας για το Ισοζύγιο των Τρεχουσών Συναλλαγών η ΕΕ έδωσε καθαρές μεταβιβάσεις συνολικά 87 δις ευρώ εκ των οποίων οι περισσότερες δόθηκαν στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών. Είναι η ΚΑΠ που χρησιμοποιούσαν για τη χρηματοδότηση των στρατών του Μπούτα και Πατάκη με δεκάδες δις για να ξεκάνουν τελικά την αγροτική οικονομία.