FAST TRACK ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ

ΟΙ 6 ΚΟΥΙΣΛΙΓΚ ΠΑΡΑΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΙΚΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΣΑΜΠΟΤΑΡΟΥΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ

Κατατέθηκε στη Bουλή το νεοαποικιοκρατικό νομοσχέδιο fast track για την «επιτάχυνση των επενδύσεων»

Δεν πρόκειται φυσικά για την επιτάχυνση των επενδύσεων του κάθε κεφαλαίου που θέλει εδώ και χρόνια και δεκαετίες να επενδύσει σε αυτή τη χώρα και το εμποδίζουν οι σαμποταριστές των 5 (τώρα των 6) κρατικών κομμάτων, ούτε για τις επενδύσεις αξίας 20 δις ευρώ που περιμένουν μάταια στη σει-ρά για να πραγματοποιηθούν, όπως είχε εξαγγείλει η υπουργός Κατσέλη πριν καρατομηθεί από τον πρωθυπουργό του fast track, ούτε για τις άλλες επενδύσεις των δεκάδες δις ευρώ που ακόμα δεν είναι «ώριμες» και δε θα είναι ποτέ με αυτό το πολιτικό καθεστώς. Πρόκειται για τις μόνες επιτρεπόμενες σ’ αυτή τη χώρα «επενδύσεις», εκείνες του νεοναζιστικού άξονα Ρωσίας-Κίνας-Ιράν και των συμμά-χων τους Κατάρ, Λιβύης κτλ. Το ίδιο νομοσχέδιο, για να ξεπεράσει τις όποιες αντιστάσεις κάποιων υπουργών, κάποιων κρατικών ελεγκτικών μηχανισμών, κάποιων κοινοβουλευτικών, κάποιων δημοσιο-γράφων και, κυρίως, των δημοκρατικών ανθρώπων και των πραγματικών πατριωτών στο ξεπούλημα της χώρας, δίνει τελικά δικτατορικές εξουσίες στον υπουργό Επικρατείας Παμπούκη, τον πρώην υπάλ-ληλο της COSCO, στον οποίο ο πρωθυπουργός έχει αναθέσει να διεκπεραιώνει τις ανατολικές επενδύ-σεις. Λίγες λοιπόν ημέρες μετά την αναχώρηση του κινέζου πρωθυπουργού ο Παπανδρέου εμπλούτισε το ξεπούλημα της χώρας, μαζί με τις υπόλοιπες πέντε κομματικές ηγεσίες, προσθέτοντας στο σχέδιο εκχωρήσεων του Αυγούστου, όπως διαβάζουμε στην Ελευθεροτυπία, μεταξύ άλλων και τα παρακάτω σημεία:
*Η επένδυση θα «περνά» υποχρεωτικά από τη Βουλή μόνο αν έχει φορολογικά κίνητρα ή πρόκει-ται για δημόσιο έργο και αυτό «προβλέπεται στο Φάκελο Δημοπράτησης». Διαφορετικά ο υπουργός Επικρατείας θα αποφασίσει αν θέλει την κύρωση της Βουλής ή έστω την ενημέρωσή της!!!
*Οι επιτρεπόμενες πολεοδομικές «ρυθμίσεις» για επενδύσεις εντός σχεδίων πόλεων εγκρίνονται με προεδρικό διάταγμα (πριν χρειαζόταν απόφαση του υπουργού Περιβάλλοντος), ενώ δεν υπάρ-χουν πλέον όρια στις αλλαγές των συντελεστών δόμησης, στην κάλυψη στο ύψος των κτιρίων κτλ.!!!
*Στα δημόσια έργα καταργείται διάταξη που επέτρεπε διενέργεια διεθνούς διαγωνισμού με προε-πιλογή, αλλά προστέθηκε, πέρα από το γενικό κανόνα ανάθεσης με διεθνή διαγωνισμό, το δικαίωμα της διυπουργικής να επιλέξει κλειστό διαγωνισμό ή «να προσφύγει σε άλλες μορφές ανάθεσης»!!!
*Η επένδυση θα προετοιμαστεί και θα επιβλέπεται από το «Invest in Greece». Τίθενται συγκεκρι-μένα χρονικά όρια, όπως η έγκριση (ή απόρριψη) εντός 45 ημερών κάθε υποψήφιου σχεδίου.
Η «πράσινη ανάπτυξη» και η «διαφάνεια» καταντούν ανέκδοτο μπροστά στα νέα ανατολικά αποι-κιοκρατικά αφεντικά. Το ανατολικό νεοναζιστικό μονοπώλιο, στο οποίο κυριολεκτικά θα χαρίζονται οι χοντρές δουλειές με οποιασδήποτε μορφή ανάθεσης, θα ισχύει βέβαια και για τους ντόπιους ανατολι-κούς ολιγάρχες που υπερπαχύνθηκαν από τις απευθείας κρατικές εκχωρήσεις. Εκτιμάμε μάλιστα ότι τα ψευτοΚΚΕ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ και οι άνθρωποι του Κρεμλίνου μέσα στα δύο μεγάλα κόμματα (Παπανδρέ-ου, Σαμαράδες, Χρυσοχοΐδηδες, Μπιρμπίληδες κτλ.) θα φροντίζουν πάντα ώστε οι ρωσόδουλοι κρατι-κοολιγάρχες Κόκκαλης, Μπόμπολας, Βγενόπουλος, Μυτιληναίος, τελευταία και ο Καραγκουλές κτλ. να είναι τα εσωτερικά κεφαλαιικά αφεντικά όλης αυτής της περιόδου, ότι δηλαδή στα πλαίσια της στρατηγικής τους συμμαχίας με την Κίνα ενάντια στη χώρα μας και στην ΕΕ οι ρώσοι «άρειοι» δε θα αφήσουν ποτέ την Κίνα, το Κατάρ, το Ιράν, τη Λιβύη να αποκτήσουν ηγεμονικό πολιτικό ρόλο στην «ορθόδοξη» με τόσα βάσανα καταχτημένη Ελλάδα, όσο ισχυρός και αν είναι ο κεφαλαιικός τους ρό-λος.
Αλλά η Ρωσία ξέρει ότι χωρίς τη βοήθεια των φίλων της στον πετρελαϊκό αραβικό κόσμο και, ιδιαίτερα, χωρίς τη βοήθεια της πανίσχυρης κεφαλαιικά Κίνας δε θα μπορέσει να διεισδύσει πο-λιτικοδιπλωματικά μέσα στην ΕΕ με τόσο αποτελεσματικό τρόπο, ώστε να τη διασπάσει πολιτι-κά πριν της επιτεθεί στρατιωτικά. Δεν της φτάνει δηλαδή ούτε ο δικός της μόνιμος ενεργειακός εκβιασμός ούτε η πολιτικοδιπλωματική και στρατιωτική της τεχνολογική ισχύς. Από την άλλη, δεν πολυφοβάται τους κινέζους νεοναζιστές, επειδή αυτοί έχουν έρθει καθυστερημένοι στην πα-γκόσμια ιμπεριαλιστική σκηνή και έτσι λειτουργούν νηπιακά σε σχέση με τους ρώσους σοσιαλ-φασίστες δασκάλους τους, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αργή, πολυεπίπεδη πολιτικοδιπλωματική διείσδυση σε κάθε χώρα-μελλοντικό θύμα.
Γι’ αυτό, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, όπου η Ρωσία έχει εξασφαλίσει - με πολύ κόπο, είναι η αλήθεια- την απόλυτη πολιτική ηγεμονία, το μέλημά της είναι να στηθεί γρήγορα η κινέζικη εμπορι-κή και χρηματιστική βάση, ώστε σύντομα τα αντίστοιχα κεφάλαια, εμπορεύματα κτλ. να βρεθούν στο κέντρο της ευρωπαϊκής οικονομίας και της πολιτικής. Να γιατί το ανατολικό φασιστικό κρατικό μονοπώλιο δε θα έχει να αντιμετωπίσει ούτε τους ψευτοοικολόγους, που τώρα σιωπούν μπροστά στις μεγαλύτερες προκλήσεις στους όρους της ύπαρξής τους, που είναι η ενεργειακή βόμβα του Αστακού και η άνευ όρων παραχώρηση του αεροδρομίου του Ελληνικού στο Κατάρ, ούτε θα έχει να αντιμετωπίσει το ΣτΕ, ούτε τις αρχαιολογικές υπηρεσίες και τα Δασαρχεία, ούτε τους δήμους και τις νομαρχίες, ούτε την Αστυνομία Περιβάλλοντος της Μπιρμπίλη στον Ασωπό, ούτε κανένα άλλο δήθεν γραφειοκρατικό πρόσκομμα! Η νέα καθεστωτική αλήθεια είναι μία: το ανατολικό νεο-ναζιστικό κεφάλαιο είναι καλό και φιλικό στη χώρα, ενώ το ντόπιο και το δυτικό είναι κακά επειδή είναι φιλελεύθερα της αγοράς! Βέβαια, το ψευτοΚΚΕ, για να διαφυλάξει το νεοναζιστικό κεφάλαιο, αλλά και την ψευτοταξικότητά του, λέει ότι όλα τα κεφάλαια είναι ίδια, ενώ ο ΣΥΝ, ακόμα πιο δόλιος, παραδέχεται ότι το ανατολικό είναι αποικιακό, όμως στην πράξη δε φαίνονται πουθενά οι «περιβαλλο-ντικά ευαίσθητοι» πολίτες του, που όταν ήταν ακόμα και μερικές δεκάδες αναγνωρίζονταν ως «η κοινή γνώμη» από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ανεξάρτητα αν από την άλλη μπορεί να υπήρχαν μερικές χιλιάδες υπογραφές (π.χ. μονή Τοπλού).
Πέρα από τους αποικιοκρατικούς όρους ανάθεσης των δουλειών και της εγκατάστασης του ναζιστι-κού κεφαλαίου, αυτό θα προστατεύεται στη λειτουργία του με μια σειρά άλλων αποικιοκρατικών προ-νομίων και φορολογικών απαλλαγών, που θα του εξασφαλίζουν την τεράστια εξάρτηση και οικονομι-κή απομύζηση της χώρας. Στην Ελευθεροτυπία διαβάζουμε ότι θα υπάρχει:
*Σταθερό φορολογικό καθεστώς για συγκεκριμένα έτη από την έναρξη λειτουργίας της επέν-δυσης (δεν αναφέρεται πόσα).
*Προσδιορισμός του φορολογητέου εισοδήματος (χωρίς διευκρίνιση της μεθόδου).
*Διενέργεια αφορολόγητων αποθεματικών.
*Ειδική φορολόγηση των μερισμάτων.
*Ειδική διαδικασία και χρόνος επιστροφής του πιστωτικού υπολοίπου του ΦΠΑ.
*Ελάφρυνση ή απαλλαγή από τέλη, ειδικούς φόρους και δικαιώματα ή αμοιβές τρίτων.
Όλα αυτά την ώρα που όλο το άλλο κεφάλαιο, ντόπιο και δυτικό -όσο έμεινε στη χώρα μετά την α-ποχώρηση των 30 δις των τραπεζικών καταθέσεων εξαιτίας της μεθοδευμένης χρεωκοπίας και της σκόπιμης υπερφορολόγησης και της απειλής νέων φορολογιών-, βρίσκεται υπό διωγμό. Σ’ αυτό το κεφάλαιο απαγορεύεται στην πράξη να επενδύσει, αφού πληρώνει 24% φόρο και για τα μερίσματα το σπάνιο για κάθε ευρωπαϊκή χώρα 40%, χώρια τα γιουρούσια για όποια επιχείρηση τολμήσει να είναι κερδοφόρα με τις πρωτοφανείς στην ΕΕ έκτακτες εισφορές. Ο ΦΠΑ των ελληνικών εξαγωγών δεν επιστρέφεται από το κράτος, ενώ στους νεοναζί θα επιστρέφεται. Η απαλλαγή από τέλη, ειδικούς φό-ρους κτλ., που είναι μερικές ποσοστιαίες μονάδες από το κόστος λειτουργίας του κεφαλαίου, χαρίζο-νται στους νεοναζί, ενώ στο δυτικό και στο ντόπιο κεφάλαιο δε χαρίζονται. Το σταθερό φορολογικό καθεστώς θα υπάρχει μόνο για να βοηθά το κρατικοφασιστικό μονοπώλιο στη χάραξη οικονομικής στρατηγικής, ενώ το υπόλοιπο κεφάλαιο, που δουλεύει με όρους αγοράς, θα είναι στο έλεος του σο-σιαλφασισμού με τα έκτακτα δοσίματα και την υπερφορολόγηση. Γενικά, το ανατολικό κρατικοφασι-στικό κεφάλαιο θα έχει όλα τα προνόμια ενάντια στο ελληνικό και στο δυτικό κεφάλαιο, χωρίς να δι-καιολογείται αυτό ούτε από το χυδαίο οικονομισμό των κονδυλοφόρων του συστήματος, που εξισώ-νουν τις επενδύσεις-απευθείας αναθέσεις των κρατικοφασιστών με αυτές του ντόπιου και του δυτικού κεφαλαίου, οι οποίες λειτουργούν με όρους αγοράς. Οι βρώμικοι κονδυλοφόροι εξυμνούν τους Κινέ-ζους, που υποσχέθηκαν στο ελληνικό καθεστώς 10 δις ευρώ επενδύσεις σε βάθος χρόνου, ενώ μόνο τα κεφάλαια που βρήκε να περιμένουν η Κατσέλη είναι 20 δις! Επομένως, το ανατολικό κεφάλαιο αντι-μετωπίζεται προκλητικά ευνοϊκά από το καθεστώς ως πολιτικά και οικονομικά προνομιούχο έναντι των άλλων, οπότε είναι εχθρικό προς κάθε ανάπτυξη και δημοκρατισμό.
Το ξεπούλημα της χώρας από τους έξι Κουίσλικγς των κομματικών ηγεσιών είναι πολύ βαθύτερο από τις ήδη πραγματοποιημένες «επενδύσεις» τους, αλλά και από αυτές που έχουν υποσχεθεί.
Οι επενδύσεις αυτές μπαίνουν απευθείας σε εισαγωγικά πριν καν πραγματοποιηθούν, γιατί τα κεφά-λαιά τους συμπυκνώνουν παραγωγικές σχέσεις με μεροκάματα του ενός και του μισού ευρώ, επομένως συμπυκνώνουν σχέσεις δούλων με αφεντικά, δηλαδή τελικά την απέραντη βία που ασκείται στο κινέ-ζικο προλεταριάτο από την κρατικομονοπωλιακή αστική τάξη νέου τύπου. Ο βίαιος αυτός στρατο-κρατικός τρόπος συσσώρευσης του κρατικού κινέζικου, του ρώσικου, αλλά και του ισλαμοφασι-στικού κεφαλαίου δεν μπορεί να αλλάξει όταν αυτά τα κεφάλαια επενδύονται στο εξωτερικό, ού-τε μπορούν να αλλάξουν και τα ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των κατόχων που δια-χειρίζονται αυτά τα παγκοσμίως παράνομα κεφάλαια. Αυτό που γίνεται με τις εξαγωγές αυτών των κεφαλαίων στη Δύση είναι η συμμετοχή των συναλλασσόμενων δημοκρατικών και μισοδημοκρατικών χωρών στον πολεμικού τύπου οικονομικό κύκλο αυτών των οικονομιών. Έτσι η βία της συσσώρευσης αυτών των καθεστώτων εξάγεται στο εξωτερικό ως πολιτική βία στις σχέσεις των καθεστώτων αυτών με τα κράτη και τους λαούς. Για να δανείζει, για παράδειγμα, το κινέζικο καθεστώς στη Δύση τα πα-ράνομα συσσωρευμένα του κεφάλαια, απαιτεί ανισότητα στις ανταλλαγές. Απαιτεί ένα μόνιμα υποτι-μημένο γιουάν, για να εξασφαλίζει περισσότερες εξαγωγές και ένα μόνιμο εμπορικό έλλειμμα σε βά-ρος κάθε άλλου κράτους, γεγονός που σημαίνει ότι ο συναλλασσόμενος με τα νεοναζιστικά καθεστώτα θα πρέπει να μειώνει τις δουλειές για τους πολίτες του και να ρίχνει τα μεροκάματα και στη δικιά του χώρα. Για παράδειγμα, το εμπορικό έλλειμμα της ΕΕ στις συναλλαγές της με την Κίνα είναι πάνω από 300 δις το χρόνο. Όταν δίνει αέριο η Ρωσία, δε διστάζει να ρίχνει την Ευρώπη στον παγωμένο χειμώνα χωρίς θέρμανση, για να την εκβιάζει πολιτικά, ώστε να στραφεί ενάντια στις γειτονικές με τη Ρωσία ανατολικοευρωπαϊκές χώρες. Όταν η Ρωσία καταστρέφει την Τσετσενία και διαμελίζει τη Γεωργία, όταν τραμπουκίζει σε όλες τις πρώην ανατολικές χώρες, όταν η Κίνα και η Ρωσία εισβάλλουν στην Αφρική στην Ασία και οπουδήποτε αλλού, τα κεφάλαιά τους διατηρούν τον κρατικοφασιστικό νεονα-ζιστικό τους χαρακτήρα περισσότερο ή λιγότερο συγκαλυμμένο.
Το γεγονός ότι αυτή την εξάπλωση του νεοναζιστικού μονοπωλίου την προωθούν και τα δυτικά μο-νοπωλιακά κεφάλαια, που σα σκυλιά πέφτουν στη λεία του μηδενικού σχεδόν κινέζικου μεροκάματου και των φτηνών κινεζικών προϊόντων μέχρι να τους χτυπήσει την πόρτα ο πόλεμος, δεν αλλάζει τα πράγματα. Αυτό το γεγονός δείχνει απλά ότι μόνο το προλεταριάτο, το παγκόσμιο προλεταριάτο, μπο-ρεί να ενώνεται και να καθοδηγεί τους λαούς σε μια διεθνή πολιτική αντιμετώπισης του νεοναζισμού, αφού δεν έχει κέρδη να λαμβάνει από αυτόν, αλλά μόνο μείωση του εργατικού του μεροκάματου σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο βασικότερος λόγος που αυτό το μεροκάματο πέφτει στον καπιταλιστικό βορρά, αλλά και στο βιομηχανικό Τρίτο Κόσμο, είναι ο ανταγωνισμός από το κινέζικο μεροκάματο. Γιατί η βιομηχανία σε όλες αυτές τις χώρες μετακινείται σταδιακά προς τις χώρες με το φτηνότερο μεροκάμα-το και το κέντρο και ο βασικός λόγος διατήρησης αυτού του φτηνού μεροκάματου είναι η κινέζικη σοσιαλφασιστική δικτατορία. Αυτό δε θέλουν ποτέ να το δουν όχι μόνο οι συνδικαλιστές του σο-σιαλφασισμού στη Δύση (ψευτοκομμουνιστές, τροτσκιστές κτλ.), αλλά και οι σοσιαλδημοκράτες συνδικαλιστές, που είναι πουλημένοι στο μονοπωλιακό κεφάλαιο των χωρών τους, το οποίο εξά-γει παραγωγικό κεφάλαιο και προϊόντα στην Κίνα. Όλοι αυτοί μιλάνε για αυξήσεις χωρίς να βά-ζουν σαν παράλληλο βασικό αίτημα τον πρώτο και κύριο όρο για να κατακτηθούν αυξήσεις στο βιομηχανικό βορρά. Αυτός είναι η βαριά φορολόγηση του κεφαλαίου που εξάγεται στην Κίνα και των εμπορευμάτων που εισάγονται από αυτήν όσο δεν υπάρχει σ’ αυτήν πολιτική και συνδικαλι-στική δημοκρατία.
Ελευθερία κίνησης των κεφαλαίων και των εμπορευμάτων χωρίς ελεύθερες συλλογικές συμβάσεις, που σημαίνει χωρίς απεργιακό δικαίωμα στην Κίνα, σημαίνει σήμερα δουλεία όχι μόνο για το κινέζι-κο, αλλά και για το δυτικό και για το παγκόσμιο προλεταριάτο. Αυτό σημαίνει και κάτι άλλο: ότι δεν μπορεί να είναι ελεύθερη η κίνηση κεφαλαίων και προϊόντων ανάμεσα στην Ελλάδα και στην υπόλοι-πη ΕΕ όσο η Ελλάδα γίνεται παραγωγική βάση του κινέζικου κρατικοφασιστικού κεφαλαίου με όρους Κίνας, δηλαδή με όρους εργασίας σαν αυτούς που ζουν οι λιμενεργάτες της προβλήτας 2 της COSCO, δηλαδή με όρους απαγόρευσης του ελεύθερου συνδικαλισμού. Πρόκειται για όρους ακήρυχτης σο-σιαλφασιστικής δικτατορίας, που, αν επιβληθούν οριστικά, θα πρέπει η χώρα μας να ξωπεταχτεί από την ΕΕ, για να μην κολλήσουν το φασισμό και την εξάρτησή της και οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι απλό: η απευθείας παραχώρηση δημόσιου πλούτου στην Κίνα και στους άλλους ανατο-λικούς κρατικομονοπωλιστές, τα ειδικά προνόμια και οι ειδικές απαλλαγές σ’ αυτούς τους κρατικομο-νοπωλιστές, που δεν ισχύουν για άλλους καπιταλιστές, σημαίνει και απευθείας παραχώρηση φτηνής εργατικής σάρκας με παραβίαση κάθε εργατικής νομοθεσίας και κάθε εργατικής κατάκτησης. Να γιατί ενδιαφέρει πολύ τους εργαζόμενους το ποιο κεφάλαιο και με ποιους όρους θα έρθει στη χώρα, να γιατί μόνο οι φίλοι του κινέζικου σοσιαλφασισμού αντεργάτες ηγέτες του ψευτοΚΚΕ λένε ότι δεν τους νοιάζει ποιο κεφάλαιο καταλαμβάνει σήμερα εξ εφόδου τη χώρα.