ΝΕΟ ΦΩΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Ο κατάλογος των εγκλημάτων που βαρύνουν σε όλη την πορεία του το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της πρώην Ανατολικής Γερμανίας δεν έχει τελειωμό. Μπορεί να έχουν περάσει 20 και πλέον χρόνια από την πτώση του τείχους αλλά οι εγκληματικές δραστηριότητες των γερμανών σοσιαλφασιστών συνεχίζουν να βγαίνουν στη φόρα. Τελευταίο τέτοιο κρούσμα υπήρξε η αποκάλυψη που έκανε το γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο MDR σχετικά με μια σειρά μυστικών φαρμακευτικών πειραμάτων που διεξήγε το καθεστώς του Ανατολικού Βερολίνου ανάμεσα στα 1985 και 1989 χρησιμοποιώντας σαν πειραματόζωα απλούς ανατολικογερμανούς πολίτες.

Επικαλούμενο μαρτυρίες και έγγραφα από τα αρχεία της Στάζι, το κανάλι εμπλέκει στο σκάνδαλο μια σειρά από δυτικές φαρμακευτικές εταιρίες – ανάμεσά τους την ελβετική Ciba Geigy που ανήκει στον φαρμακευτικό κολοσσό Novartis – οι οποίες κατηγορούνται ότι δοκίμαζαν τα προϊόντα τους στα ιδρύματα της χώρας και ως αντάλλαγμα γέμιζαν με πακτωλούς χρημάτων τα ταμεία της ΚοΚο (Kommerziellen Kooordinierung), μιας θυγατρικής του ανατολικογερμανικού υπουργείου εμπορίου αρμόδιας για τη συγκέντρωση συναλλάγματος. Ωστόσο, η εφημερίδα Ελευθεροτυπία (23/7) αναφέρει ότι: «Εκπρόσωπος της Novartis αρνήθηκε να σχολιάσει τις αποκαλύψεις, λέγοντας ότι οι παραγωγοί της εκπομπής δεν επικοινώνησαν ποτέ με την εταιρεία του και υπογραμμίζοντας ότι όλες οι κλινικές δοκιμές του ομίλου γίνονται με σεβασμό της δεοντολογίας». Σε κάθε περίπτωση πάντως, δηλαδή ακόμα κι αν η εμπλοκή των συγκεκριμένων εταιριών αποδειχτεί πιο περιορισμένη από όσο εμφανίζεται, το γεγονός παραμένει ότι το σοσιαλφασιστικό καθεστώς της Αν. Γερμανίας μετέτρεψε το λαό της χώρας σε πειραματόζωα και τους μεταχειρίστηκε με τον ίδιο τρόπο που το καθεστώς του Χίτλερ είχε προηγούμενα μεταχειριστεί τους αιχμαλώτους των στρατοπέδων εξόντωσης. Άλλωστε, αν αυτό ήταν ψέμα τότε η Στάζι δε θα είχε κανένα απολύτως συμφέρον να το αναφέρει στα αρχεία της για να αυτοενοχοποιηθεί.   

Πάνω από 2.000 είναι οι πολίτες που αναφέρεται ότι έπεσαν θύματα αυτών των εγκληματικών δραστηριοτήτων, και μάλιστα με καταναγκασμό, χωρίς οι ίδιοι να έχουν λάβει μια σαφή γνώση των συνεπειών: «Ενας μάρτυρας, ο Κάριν Φόρνερ, δήλωσε στο γερμανικό δίκτυο ότι το 1989 το νοσοκομείο του Πλάουεν δεν δεχόταν να νοσηλεύσει τη μητέρα του, που έπασχε από χρόνια κατάθλιψη, παρά μόνο με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της σε μια «μελέτη». Με τη χορήγηση του Brofaromin η μητέρα του έχασε βάρος ενώ έδειχνε να έχει χάσει και την επαφή της με την πραγματικότητα. Αρχισε να συνέρχεται μόνο μετά τη διακοπή της θεραπείας. Το MDR επισημαίνει ότι ουδέποτε υποβλήθηκε σε δυτική χώρα αίτημα για την κυκλοφορία του συγκεκριμένου αντικαταθλιπτικού στην αγορά. Τονίζει ακόμη ότι ορισμένες ασθενείς, στους οποίους δοκιμάστηκαν φάρμακα τα οποία δεν κυκλοφόρησαν ποτέ στη Δύση, υπέφεραν από σοβαρές παρενέργειες και κάποιοι πέθαναν».

Αποδεικνύεται για ακόμα μία φορά ότι ο σοσιαλφασισμός δε διαφέρει σε τίποτα στην ουσία του από το χιτλερισμό.