ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΘΕΙΤΕ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ!

 

ΟΙ ΗΓΕΤΕΣ ΤΩΝ 5 ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ

ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΗ

 

 

H Ελλάδα βρίσκεται για μια ακόμα φορά στα χέρια των εμπρηστών.  Πρόκειται και αυτή τη φορά, όπως όλα τα τελευταία χρόνια, για πολιτικό σχέδιο εμπρησμού με στόχο αλλαγές στην κυβέρνηση και στη νομοθεσία οι οποίες θα διευκολύνουν την προώθηση της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας των δυνάμεων του φαιοκόκκινου μετώπου.

Οι ηγέτες των πέντε κοινοβουλευτικών κομμάτων αποτελούν μέρος αυτού του μετώπου και αυτό το αποδεικνύουν με την κοινή και εντελώς χαρακτηριστική στάση τους και σε αυτό το κύμα εμπρησμών όπως και κάθε άλλο προηγούμενο. Αυτή η στάση του επίσημου πολιτικού κόσμου έχει σαν αποτέλεσμα οι φωτιές να επεκτείνονται σε πολυάριθμα μέτωπα και να γίνονται στο έπακρο καταστροφικές.

Η στάση αυτή των 5 ηγεσιών έχει δύο χαρακτηριστικά: 1ον Αποσιωπάται ο συγκεκριμένος πανελλαδικά συντονισμένος χαρακτήρας των πυρκαγιών και 2ον Κρατιούνται συστηματικά οι λαϊκές μάζες έξω από τη διαδικασία της κατάσβεσης και κυρίως της πρόληψης των πυρκαγιών.

 

Οι 5 ηγεσίες δίνουν έμφαση αποκλειστικά στα τεχνικά μέσα κατάσβεσης και στον επαγγελματικό στρατό πυρόσβεσης που κινεί αυτά τα μέσα. Αφού σε αυτό το επίπεδο μπαίνει το ζήτημα, οι ηγεσίες της αντιπολίτευσης κατηγορούν την εκάστοτε κυβέρνηση ότι δεν διαθέτει όσα υλικά και έμψυχα μέσα χρειάζονται για την κατάσβεση αυτών των πυρκαγιών. Επίσης όποτε γίνεται λόγος για εμπρησμούς από την αντιπολίτευση είτε από την κυβέρνηση δεν γίνεται συνήθως συζήτηση για συντονισμένους αλλά για ξεχωριστούς εμπρησμούς ώστε αυτοί να αποδίδονται σε οικοπεδοφάγους που προφανώς δεν μπορούν και δεν έχουν κανένα λόγο να δρουν συντονισμένα (εξαίρεση κάποιες δηλώσεις του ψευτοΚΚΕ και κυρίως του ΛΑΟΣ που όπως και το 2007 δεν μιλάνε για το ποιος και γιατί καίει τη χώρα ενώ υπονοεί στα κούφια εμπρησμούς από τη Δύση γενικά). Συντονισμένα μπορούν και έχουν λόγο να δρουν μόνο εμπρηστές που συντονίζονται κεντρικά, δηλαδή από κεντρικά πολιτικά επιτελεία. Ειδικά στην Αττική που έχει καεί δεκάδες φορές τα τελευταία  χρόνια και τα δάση της έχουν αποψιλωθεί και διαχωριστεί εδαφικά από προηγούμενες τεράστιας κλίμακας πυρκαγιές, νέα πολυάριθμα μέτωπα φωτιάς σε ασύνδετες μεταξύ τους εκτάσεις είναι δυνατά μόνο μέσα από συντονισμένους εμπρησμούς.

Πιστεύουμε ότι όπως και το 2007 ο φαιοκόκκινος πρωθυπουργός θα μπορεί και τώρα να κάνει τους ανασχηματισμούς και τις εκκαθαρίσεις κατά των υπουργών που εμπλέκονται στην πυρόσβεση και κυρίως να πραγματοποιήσει τις αλλαγές που επιδιώκουν οι ρωσόφιλοι ειδικά στο ζήτημα των περιβαλλοντικών πολεοδομικών ρυθμίσεων.

 

Γι ανάλογους λόγους είχαν γίνει και οι δολοφονικοί εμπρησμοί του 2007. Τότε ματαιώθηκαν οι γιγαντιαίες στρατηγικού χαρακτήρα δυτικές τουριστικές επενδύσεις στην Ηλεία που δεν τις ήθελαν οι ρωσόδουλοι. Κυρίως όμως χτυπήθηκε το νομοσχέδιο για τις τουριστικές επενδύσεις που ετοίμαζε ο Σουφλιάς επειδή με αυτές τις φωτιές ματαιώθηκε οριστικά η αλλαγή του αναπτυξιοκτόνου άρθρου 24 του συντάγματος που ήταν η βασική προϋπόθεση εφαρμογής αυτού του νομοσχέδιου. Τότε οι ρωσόδουλοι σαμποταριστές της ανάπτυξης με επικεφαλής τον ΣΥΝ ισχυρίστηκαν  ότι οι φωτιές διευκόλυναν τους όποιους οικοπεδοφάγους να κάνουν τις επενδύσεις τους και να παραβιάσουν τη φιλοδασική νομοθεσία. Γι αυτό τάχα έπρεπε η κυβέρνηση να κάνει το αντίθετο. Και βέβαια ο προβοκάτορας Καραμανλής έκανε αυτό το αντίθετο. (Δες φύλα της Νέας Ανατολής του τέλους του 2007).

Το ανάλογο έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι θα γίνει και τώρα. Συγκεκριμένα πριν λίγους μήνες, τον Απρίλη του 2009, είχε παρουσιαστεί το νέο ρυθμιστικό σχέδιο  Αθήνας - Αττικής που ετοιμάζει το ΥΠΕΧΩΔΕ και το οποίο είχε σαν κεντρικό στόχο του την οικιστική, τουριστική και παραγωγική ανάπτυξη της Ανατολικής Αττικής (που αυτή κυρίως κάηκε). Το σχέδιο αυτό θα διαμορφωνόταν οριστικά το Σεπτέμβρη ύστερα από διαβουλεύσεις με τους τοπικούς φορείς και θα περιλάμβανε μια σειρά ρυθμίσεις που θα ξεμπλόκαραν κομμάτια γης στην Αττική για την πολεοδομική και βιομηχανική ανάπτυξη. Έχουμε γράψει τόσες φορές ότι ο πιο βασικός λόγος που δεν γίνονται μεγάλες παραγωγικές επενδύσεις στην Αττική είναι ότι έχει μπλοκαριστεί σχεδόν όλη η βιομηχανική και τουριστική γη με το πρόσχημα της προστασίας των δήθεν δασικών εκτάσεων. Έτσι η λίγη γη που έχει μείνει στην Αττική για κάθε τέτοιου είδους ανάπτυξη είναι  μια από τις πιο ακριβές του κόσμου. Αυτό το σαμποτάζ αποτρέπει τις νέες παραγωγικές επενδύσεις και επιτρέπει μόνο το ξεπούλημα στους φιλο-ρώσους νέους κρατικούς ολιγάρχες των ήδη υπαρχουσών επιχειρήσεων που ασφυκτιούν παραγωγικά και από την έλλειψη γης.

Μετά την τεράστια καταστροφή της βορειοανατολικής Αττικής αυτό το σχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ είναι εύκολο να ανατραπεί με το «επιχείρημα» ότι κάποιοι από τους υποψήφιους επενδυτές είναι οι οικοπεδοφάγοι που βάλανε τις σημερινές φωτιές.

Εννοείται ότι είναι εξίσου εύκολο και να εκκαθαριστούν οι υπεύθυνοι της αστυνομίας και πρώτος από όλους ο δυτικόφιλος Μαρκογιαννάκης που η αντιπολίτευση παλεύει εδώ και καιρό να αποκεφαλίσει.

Για να επιτευχθούν όλα αυτά θα πρέπει ο λαός να μείνει στο σκοτάδι για τον πολιτικό χαρακτήρα των εμπρησμών και να μείνει στην γνωστή αποπροσανατολιστική συζήτηση και την στείρα κριτική πρώτον για την αδυναμία των επαγγελματικών μέσων της πυρόσβεσης και δεύτερον (και δευτερεύον) για τον οικοπεδοφαγικό τάχα χαρακτήρα των εμπρησμών, όποτε βέβαια αυτοί αναγνωρίζονται σαν τέτοιοι.

 

Σε αυτά απαντάμε ως εξής:

Καταρχήν κανένα επαγγελματικό τεχνικό μέσο κατάσβεσης  δεν μπορεί να επαρκέσει μόνο του για να σβήσει 85 φωτιές που συντονισμένα και ταυτόχρονα μπήκαν αυτή τη φορά σε όλη τη χώρα και οι πιο πολλές από αυτές στη βόρεια Αττική. Ακόμα και να υπήρχαν τα τεχνικά μέσα για να αντιμετωπιστούν 85 εμπρησμοί αυτά δεν θα επαρκούσαν για 185 ή για 585 εμπρησμούς που θα ήταν σε θέση να εξαπολύσει ένας οργανωμένος και πολιτικά καλυμμένος στρατός εμπρηστών προκειμένου να προκύψει αδυναμία πυρόσβεσης. Το 2007 κορόιδεψαν το λαό λέγοντάς του ότι οι φωτιές ήταν ένα εντελώς φυσικό φαινόμενο αφού προέκυψαν κυρίως από αυτοανανάφλεξη των δασών που είχαν τάχα είχαν ξεραθεί από την ανομβρία του 2007 και τις ψηλές θερμοκρασίες εκείνου του καλοκαιριού. Σε δευτερεύον επίπεδο μιλήσανε για οικοπεδοφαγία. Ο υπουργός που μίλησε τότε για συστηματικούς πολιτικούς εμπρησμούς, ο Πολύδωρας, γελοιοποιήθηκε και καθαιρέθηκε με τη συμφωνία των 5 ηγεσιών. Όμως τώρα, το 2009, είχαμε την πιο βροχερή χρονιά των τελευταίων δεκαετιών ενώ οι ταυτόχρονες πυρκαϊές ξεκίνησαν κάτω από χαμηλές θερμοκρασίες (32 βαθμών) για έναν μήνα σαν τον Αύγουστο.

Κι όμως τα 5 πολιτικά επιτελεία συνεχίζουν να λένε και κυρίως να κάνουν το ίδιο πράγμα: Να αφήνουν μέσα σε έναν τέτοιο συστηματικό πόλεμο που έχει κηρυχθεί από τους εμπρηστές τα δάση, τα σπίτια και τους ανθρώπους ουσιαστικά ανοχύρωτους.

 

Τι θα έκανε σε αυτές τις συνθήκες μια κάπως προοδευτική κυβέρνηση και μια κάπως προοδευτική αντιπολίτευση, όχι του λαού αλλά μιας μη γλοιώδους και με στοιχειώδη χαρακτήρα αστικής τάξης;  Τι θα έκανε ακόμα και αν δεν είχε ιδέα για το ποιος θέλει και για ποιο λόγο πραγματοποιεί τους εμπρησμούς, τι θα έκανε δηλαδή μια μόνο ηλίθια και όχι καθοδηγούμενη από πράκτορες ενός ιμπεριαλισμού κυβέρνηση που θα είχε απέναντί της και μια μόνο ηλίθια και όχι επίσης πρακτόρικη στην ηγεσία της αντιπολίτευση;

Εκείνο που θα έκανε θα ήταν να μιλήσει για πόλεμο συντονισμένων εμπρηστών ενάντια στην χώρα να καλέσει τις μάζες σε αντίσταση και η ίδια να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα οργανωτικά και σε υλικό εξοπλισμό για τη διεξαγωγή αυτού του πολέμου. Αυτή την αντίσταση θα έπρεπε να την έχει οργανώσει σε μόνιμη βάση πρώτα και κύρια με μια πλατειά εθελοντική κινητοποίηση του λαού για επιτήρηση των δασών πριν οι πυρκαγιές ξεσπάσουν ώστε να τις προλάβει και μετά για να τις πολεμήσει με όλα τα αναγκαία τεχνικά μέσα, και με τον λαϊκό εθελοντισμό, όταν ξεσπάσουν. Το πόσο υπεύθυνο είναι το πολιτικό διακομματικό καθεστώς συνολικά για τις καταστροφές αποδεικνύεται από το ότι επιμένει εδώ και χρόνια να μην παίρνει το πρώτο και βασικό τεχνικό μέτρο για τη μην επέκταση των πυρκαγιών που είναι η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών. Εδώ και χρόνια συστηματικά οι αντιπυρικές ζώνες σαμποτάρονται από τα δασαρχεία αλλά και από το ΣτΕ και οι κυβερνήσεις, τα κόμματα και η τοπική αυτοδιοίκηση σιωπούν γι αυτό το έγκλημα, δηλαδή το καλύπτουν.

 

Αλλά και αν μια κυβέρνηση δεν είχε κάνει τίποτα από αυτά πάλι δεν θα καλούσε τώρα πάνω στις πυρκαγιές το λαό να δείξει «ψυχραιμία» αφήνοντάς τον έτσι εντελώς έρμαιο στα λίγα για ένα τέτοιο γενικευμένο πόλεμο ελικόπτερα και στους λίγους επαγγελματίες πυροσβέστες που πραγματικά σκληρά παλεύουν να τις σβήσουν. Ούτε θα έλεγε ότι το πιο βασικό απ όλα είναι οι ανθρώπινες ζωές και τα σπίτια και όχι το δάσος. Αυτό το απαίτησε ο Καραμανλής μόνο και μόνο για να αδρανοποιηθούν οι εθελοντές (αυτό είναι το νόημα του πρώτα η ανθρώπινη ζωή), ενώ η έμφαση στα σπίτια είχε σαν μοιραίο αποτέλεσμα να επεκταθεί η φωτιά, επειδή για να σωθεί κάθε σπίτι μέσα σε ένα δάσος πρέπει να φύγει μεγάλο μέρος της πυροσβεστικής δύναμης από το μέτωπο μιας φωτιάς!!! Η προστασία της ανθρώπινης ζωής θυμόμαστε ήταν το πρόσχημα με το οποίο ο Καραμανλής επέτρεψε τον εμπρησμό της Αθήνας το Δεκέμβρη του 2008. Δεν είναι τυχαίο ότι σεβασμό πρώτα από όλα «της ανθρώπινης ζωής και των σπιτιών» ζήτησε τώρα μαζί με τον Καραμανλή και ο ΣΥΝ ο πολιτικός αρχηγός των εμπρηστών της Αθήνας του 2008.  Το δίλημμα δάσος ή ανθρώπινη ζωή και περιουσία είναι παραπαλανητικό όταν μπαίνει  κάτω από τέτοιους όρους. Γιατί το κάψιμο χιλιάδων παραπάνω στρεμμάτων δάσους μέσα στην ασφυκτιούσα από ατμοσφαιρικούς καρκινογόνους ρύπους Αττική σημαίνει άπειρα πιο πολλούς ανθρώπινους θανάτους και πολύ πιο μεγάλο χτύπημα της συλλογικής περιουσίας των πολιτών από αυτούς που υποτίθεται ότι γλύτωσαν οι Καραμανλής και Τσίπρας καθυστερώντας την πυρόσβεση. Ειδικά για τα σπίτια αυτά είναι κάτι που γίνεται σε ένα χρόνο σε σχέση με ένα δάσος που κάνει έναν αιώνα να γίνει.

 

Εκείνο που θα έκαναν μια προοδευτική κυβέρνηση και αντιπολίτευση αντί να αφήνουν το λαό μπροστά στις τηλεοράσεις να παραλύει από στεναχώρια θα ήταν να δίνουν μέσα από αυτές στοιχειώδεις οδηγίες πολιτικής άμυνας όπως: «Οργανωθείτε και κινηθείτε πολίτες της Αττικής μαζικά και εθελοντικά για να σώσετε τα σπίτια και τα δάση σας πηγαίνοντας και βοηθώντας στα μέτωπα της φωτιάς!». «Βοηθήστε να δημιουργηθούν όσο γίνεται περισσότερες αντιπυρικές ζώνες!» «Κλαδέψτε και αποψιλώστε ότι μπορεί να αναχαιτίσει τη φωτιά και χτυπήστε τη με κλαδιά», «Καταβρέξετε τα σπίτια και τα δέντρα που είναι γύρω τους όταν το μέτωπο πλησιάζει», «Διαθέστε σε αυτήν την κατάσβεση μικρά ακόμα και μεγάλα εργαλεία του σπιτιού σας ή της δουλειάς σας όπως βενζινοκίνητα πριόνια, μικρές υδροφόρες, κλπ».           

Το κυριότερο επειδή οι εμπρησμοί συνεχίζονταν σε διαρκώς νέες περιοχές θα καλούσαν τους κατοίκους όλων των περιοχών που βρίσκονται μέσα ή κοντά σε δασικές εκτάσεις, ιδιαίτερα στην Αττική, να οργανωθούν και να σχηματίσουν μαζικές και όσο γίνεται πιο ευκίνητες ομάδες εθελοντών που θα περιφρουρούν όλες τις δενδρόφυτες περιοχές. Αυτοί οι εθελοντές θα μπορούσαν να είναι εφοδιασμένοι με φορητούς πυροσβεστήρες και άλλα στοιχειώδη πυροσβεστικά μέσα και εκτός από το να ειδοποιούν τους πυροσβέστες  και να επιχειρούν να σβήνουν τη φωτιά στην αρχή της θα έπρεπε να κυνηγάνε και να πιάνουν όσο θα τους ήταν δυνατό τους εμπρηστές και να τους παραδίνουν στην αστυνομία. Τέτοιες γενικές κατευθυντήριες οδηγίες θα έπρεπε διαρκώς να ακούγονται κυρίως από τους Δήμους και τις Νομαρχίες. Αν αυτές δεν ήταν στα χέρια του ίδιου σάπιου πολιτικού καθεστώτος και τόσο «πρωτοπόρα» σάπιοι οι ίδιοι θα οργάνωναν εκείνοι αυτόν τον εθελοντισμό ετοιμάζοντας από χρόνια και πολύ πιο ειδικευμένους στην πυρόσβεση εθελοντές που θα καθοδηγούν τους καινούργιους όπως γίνεται για όλες τις φυσικές καταστροφές στις κάπως δημοκρατικές χώρες. Τώρα δεν κάνουν ούτε ένα κάλεσμα στους πολίτες για να συγκεντρωθούν σε συγκεκριμένα σημεία και να βοηθήσουν με κάθε τρόπο τη γενική προσπάθεια, αλλά ζητάνε διαρκώς ελικόπτερα και πυροσβεστικά οχήματα και διαρκώς διαμαρτύρονται που αυτά δεν έρχονται. Η σαπίλα αυτού του πολιτικού καθεστώτος είναι γενική γιατί ο σοσιαλφασισμός έχει σπείρει παντού το δικό του αρρωστημένο γραφειοκρατικό  ιό της περιφρόνησης κάθε λαϊκής πρωτοβουλίας οπότε η παραίτηση από τις ατομικές και συλλογικές πρωτοβουλίες των μαζών έχει μπει βαθιά μέσα στην κοινωνία και συχνά και στον ίδιο το λαό.

 

Αυτά που θα έπρεπε να κάνει η αστική τάξη πρέπει να τα κάνει όσο μπορεί σήμερα ο λαός με τις δικές του ατομικές και ακόμα περισσότερο συλλογικές πρωτοβουλίες και αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να βοηθήσουν οι όποιες λαϊκές οργανώσεις υπάρχουν σήμερα. Αυτοί που αγαπάνε τα δάση γιατί ξέρουν ότι αυτά εκτός από τον αισθητικό τους ρόλο αποτελούν όρο φυσικής υγείας για τους ανθρώπους μιας πόλης σαν την Αθήνα και πρώτοι απ όλους οι δημοκρατικοί άνθρωποι που θέλουν να αντισταθούν στους φασίστες και σαμποταριστές εμπρηστές πρέπει να κατεβούν στα μέτωπα της φωτιάς και να βοηθήσουν, και να οργανωθούν, αλλά και να οργανώσουν όσο μπορούν τις αυθόρμητες συλλογικές προσπάθειες κατάσβεσης και κυρίως πρόληψης των πυρκαγιών με τους τρόπους που περιγράψαμε και άλλους που θα προκύψουν από τις εμπειρίες τέτοιων μαχών. Ας μην ξεχνάμε ότι το πιο μεγάλο ζήτημα, πολύ πιο μεγάλο από εκείνο τη διάσωσης των δασών, είναι η πολιτική οργάνωση του λαού και της λαϊκής και εργατικής πρωτοπορίας. Στο ζήτημα αυτό θα κριθεί το μέλλον αυτής της χώρας. Οι φωτιές του 2007 και εκείνες του 2009 απλά αποδείξανε στους πολιτικά πρωτοπόρους ανθρώπους όχι μόνο την κτηνωδία των φαιοκόκκινων εμπρηστών αλλά την αχρειότητα και την ανικανότητα και της μη φασιστικής αστικής τάξης.  Δίχως μια ισχυρή λαίκή πρωτοπορία, και συγκεκριμένα δίχως ένα αρκετά μαζικό επαναστατικό προλεταριακό κόμμα η χώρα αυτή θα δοκιμάσει πολύ μεγάλα ιστορικής έκτασης πισωγυρίσματα και ανείπωτα βάσανα όσο περνάει ο καιρός.

 

Αθήνα, 23 Αυγούστου 2009