Η βία γίνεται καθεστώς στα πανεπιστήμια

Οι εκλογές στο Πολυτεχνείο Κρήτης όπου πρύτανης είναι ένας γνωστός σοσιαλφασίστας και μασκαρεμένος τελευταία σε μεταρρυθμιστή για να το σαμποτάρει, ο Γρυσμπολάκης, αναβλήθηκαν με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου για αόριστο χρονικό διάστημα και μέχρι να επιτευχθεί συναίνεση που να επιτρέπει τη διεξαγωγή τους!!! Παρόμοια στάση κράτησε και ο πρύτανης στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ο οποίος όμως έκανε την ψηφοφορία στα τμήματα που δεν τελούσαν υπό κατάληψη.
Όπου δεν εφαρμόστηκαν «συναινετικές διαδικασίες» ανέλαβαν δράση τα ΕΑΑΚ και η ΑΡΕΝ:
Στα δυο από τα τέσσερα τμήματα του πανεπιστημίου Θεσσαλίας που έγιναν εκλογές, άρπαξαν τις κάλπες με αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η ψηφοφορία.
Στο πανεπιστήμιο Πειραιά κατέλαβαν το γραφείο του πρύτανη και επιχείρησαν να διακόψουν τις εκλογές. Ακολούθησε σύγκρουση με ΔΑΠίτες συνεπικουρούμενους από ναζιστές της Χρ. Αυγής. Η ΔΑΠ εδώ ενέργησε φασιστικά και προβοκατόρικα δίνοντας άλλοθι στη βία των ταγμάτων εφόδου. Εφάρμοσε τη γραμμή του Καραμανλή που είναι να μη γίνεται πολιτική αντιπαράθεση με τους κνίτες στις συνελεύσεις αλλά συμμορίτικες συγκρούσεις σε συμμαχία με τους ναζιστές ώστε να προβοκάρεται κάθε δημοκρατική αντίσταση.
Στο παράρτημα Χανίων του ΤΕΙ Κρήτης, όταν φοιτητές άρπαξαν τις κάλπες και έσκισαν τα ψηφοδέλτια.
Στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά έσπασαν κάλπες και έσκισαν ψηφοδέλτια.
Μέλη της «ΑΡΕΝ» εισέβαλαν στα γραφεία της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, στο κέντρο της Αθήνας, προκειμένου να μπλοκάρουν τη συνεδρίαση του οργάνου που είχε θέμα τη συγκρότηση τετραετούς αναπτυξιακού προγράμματος. Οι φοιτητές διέλυσαν τη συνεδρίαση και προέβησαν σε συμβολική κατάληψη (Ελευθεροτυπία, 27/5).
Το επεισόδιο που δημιούργησε τη μεγαλύτερη απέχθεια ήταν η μπούκα στη συνεδρίαση της συγκλήτου του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η ομηρεία των μελών της και η τραμπούκικη επίθεση στον πρύτανη Α. Μάνθο που κατέληξε στο νοσοκομείο. Αυτή η βία είχε στόχο τη ματαίωση της υιοθέτησης του τετραετούς προγράμματος στη βάση του οποίου θα γίνει η αξιολόγηση από το υπουργείο για τη χρηματοδότηση του πανεπιστημίου. Μετά την επίθεση στον πρύτανη έγινε επίθεση από 30 άτομα στους δύο φύλακες της εισόδου του πανεπιστημίου που μεταφέρθηκαν με σοβαρά τραύματα στο νοσοκομείο. Το επεισόδιο ήρθε στη δημοσιότητα και έκθεσε ακόμα περισσότερο το μέτωπο της βίας με αποτέλεσμα να αναγκαστούν η ΑΡΕΝ και τα ΕΑΑΚ να βγάλουν ανακοίνωση στην οποία αρνήθηκαν κάθε ευθύνη για αυτό. Στην ίδια ανακοίνωση μίλησαν για «υποτιθέμενο ξυλοδαρμό» του πρύτανη του ΑΠΘ.
Στο πανεπιστήμιο Μακεδονίας περίπου πενήντα φοιτητές διέκοψαν τη συνεδρίαση της συγκλήτου για τον τετραετή οικονομικό και αναπτυξιακό προγραμματισμό ζητώντας, είτε την ανάκληση της απόφασης, είτε την παράδοση των πρακτικών της συνεδρίασης. Ο πρύτανης και 20 μέλη της συγκλήτου έκαναν λόγο για εκβιασμό και αρνήθηκαν να υποχωρήσουν στην απόφασή τους, με αποτέλεσμα να παραμείνουν για ώρες αποκλεισμένοι στην αίθουσα συνεδριάσεων. «Η πολιτική ομηρία έχει μετατραπεί σε ομηρία του κοινού ποινικού δικαίου από μέλη της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ», δήλωσε ο πρύτανης, Ηλίας Κουσκουβέλης, και κάλεσε την πολιτική ηγεσία να αναλάβει τις ευθύνες της.
Η βία στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Μακεδονίας συνεχίστηκε και κλιμακώθηκε τις επόμενες μέρες μέσα στο κλίμα που δημιούργησαν οι έπαινοι του Καραμανλή για το ψευτοΚΚΕ, η προσχώρηση της ΠΑΣΠ στο μέτωπο της βίας υπό την καθοδήγηση του Γ. Παπανδρέου, η πριμοδότηση των επιθέσεων από τον ΣΥΝ και η φανατική προπαγάνδιση της πολιτικής γραμμής της βίας από το ψευτοΚΚΕ. Ήδη το σοσιαλφασιστικό μέτωπο μέσα από αυτή τη βία πέτυχε μία πρώτη πολιτική νίκη όταν οι πρυτάνεις σε συνέντευξη τύπου ζήτησαν τη σύσταση διακομματικής (!) επιτροπής για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η διάλυση των συνεδριάσεων των συλλογικών οργάνων, οι ομηρίες πανεπιστημιακών και η παρεμπόδιση των προεδρικών εκλογών έγιναν καθημερινή πρακτική. Στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας η ψηφοφορία για την ανάδειξη νέου προέδρου στο Τμήμα Oργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων διακόπηκε υπό το φόβο επεισοδίων. Σε συνέλευση καθηγητών του τμήματος Νομικής του ΑΠΘ οι 30 καθηγητές που συμμετείχαν τέθηκαν υπό τετράωρη ομηρεία, ενώ στο Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής η ψηφοφορία διακόπηκε ύστερα από την αρπαγή της κάλπης. Στις 25/6 μέλη της Συγκλήτου του ΑΠΘ αποχώρησαν από τη συνεδρίαση, όταν ομάδα φοιτητών μπήκαν στην αίθουσα διακόπτοντας τη διαδικασία και παρέμειναν στην αίθουσα, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν το χώρο. Με απόφασή της η Σύγκλητος κάλεσε τα μέλη των συλλογικών οργάνων σε «σιωπή απαξίωσης της βίας» και «άρνηση διαλόγου μέχρι διακοπής της βίας», όταν παραβιάζεται η λειτουργία τους. Η άρνηση συζήτησης με τους βιαστές είναι ένα πρώτο βήμα έστω παθητικής πολιτικής αντίστασης. Μέχρι τώρα οι καθηγητές μιλούσαν με τα «παιδιά» και προσπαθούσαν να τα εξευμενίσουν. Τώρα τουλάχιστον τους φέρονται όπως τους αρμόζει: σαν στρατό εσωτερικής κατοχής. Πρόκειται για μια σιωπή αποδοκιμασίας!
Μαζί με το όργιο της βίας εκδηλώθηκαν και πιο προωθημένες δημοκρατικές αντιδράσεις που μίλησαν ανοιχτά για φασισμό, όπως το άρθρο της 6/6 του Καρκαγιάννη στην Καθημερινή: «Το μαχαίρι έφτασε πραγματικά στο κόκαλο, είναι καιρός να αφήσουμε κατά μέρος την προσχηματική γλώσσα... Τα πανεπιστήμια τελούν υπό το κράτος της βίας και της τρομοκρατίας... που ως μορφή πολιτικής δραστηριότητας λέγεται φασισμός... Δεν χωρούν μισόλογα. Ή με τον φασισμό είσαι ή εναντίον του. Όσα κόμματα αποδέχονται ή υποκινούν τον φασισμό που ασκείται στα πανεπιστήμια, σημαίνει ότι και τα ίδια δεν έχουν επιλέξει, οριστικά και αμετάκλητα, δημοκρατικές μεθόδους δράσης».
Ο φασισμός εκδηλώνεται πια σε όλο και περισσότερους τομείς της πολιτικής ζωής. Η προπαγάνδα της βίας και η βία είναι εργαλεία του σοσιαλφασιστικού μετώπου στην υπηρεσία της υποδούλωσης της χώρας στη νεοναζιστική Ρωσία του Πούτιν. Σε αυτό το αποτρόπαιο φαιοκόκκινο μέτωπο που απλώνει το σκοτάδι στη χώρα μπορεί να απαντήσει μία πραγματική λαϊκή αριστερά που θα ενώσει μαζί της ότι υπάρχει από πολιτική δημοκρατία σε ένα μέτωπο που τελικά θα συντρίψει το φασισμό στο ηθικό, στο καθαρά πολιτικό επίπεδο.