Η ΟΑΚΚΕ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ Η ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΤΗΣ ΓΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΕΗ

Μετά την επιτυχημένη παρουσία στην πορεία της 13/2 για το ασφαλιστικό, η ΟΑΚΚΕ συμμετείχε και σε αυτήν της 19/3 που διοργάνωσε η ΓΣΕΕ τις παραμονές της ψήφισης του ασφαλιστικού ενάντια στα μέτρα για την περικοπή των συντάξεων. Με καμπάνια αφισοκόλλησης και προκήρυξη που μοίρασε στην πορεία η ΟΑΚΚΕ υποστήριξε σε αυτή τη φάση τη μεγάλη απεργία της ΔΕΗ με αίτημα να μην ενοποιηθεί το αυτόνομο ταμείο ασφάλισης των εργαζομένων στην επιχείρηση με το ΙΚΑ, γιατί αυτή ήταν μία πραγματική απεργία διαρκείας με δίκαιο αίτημα που έδειξε σεβασμό στο λαό αφού οι απεργοί φρόντισαν να υπάρχει όσο το δυνατό μεγαλύτερη ηλεκτροδότηση σε όλη τη διάρκεια της, και η νίκη της θα ήταν σημαντική για τη συνολική πάλη των εργαζομένων για τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα.
Στην πορεία της 19/3, η παρουσία της ΟΑΚΚΕ στο δρόμο με το μπλοκ της που είχε πάνω από σαράντα άτομα, μέλη, φίλους μας, απολυμένους των Λιπασμάτων και εργάτες στη Ζώνη, και τα συνθήματα που φωνάχτηκαν μαχητικά από το μπλοκ μας, συνθήματα που εκφράζουν τα αιτήματα ενός νέου εργατικού κινήματος, συγκίνησαν τόσο τα γειτονικά μας μπλοκ όσο και το λαό που είχε συγκεντρωθεί στα πεζοδρόμια για να παρακολουθήσει την πορεία. Τα συνθήματα μας φωνάζονταν συχνά και από εργαζόμενους άλλων μπλοκ, ενώ μαζί μας βάδισαν από την αρχή νεολαίοι και εργαζόμενοι που μας είχαν δει στην πορεία της 13/2 και πείστηκαν τόσο από τη γραμμή μας όσο και από την ορμητικότητα των μελών και των φίλων μας. Τα βασικά συνθήματα μας και αυτή τη φορά ήταν: “Με εργοστάσια κλειστά και μαύρη εργασία, άδεια σε λίγο θα είναι τα Ταμεία”, ”Φέρνουνε την πείνα κι αδειάζουν τα Ταμεία, εκείνοι που γκρεμίζουνε τη βιομηχανία”, ”Εργοστάσια ανοιχτά, συνδικάτα ταξικά”, ”Σωματεία των εργατών όχι των ρουφιάνων και των αποστατών”, “ Όχι στη διάσπαση μες τα σωματεία, ίση αμοιβή για ίση εργασία”, “ Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι”, ” Πέντε ηγεσίες χτυπάνε τους εργάτες- Μέτωπο ταξικό δημοκρατικό”, “Ο λαός δε ζει με τη δημαγωγία. Σύγχρονη παραγωγή, έρευνα, Παιδεία”, “ Η πιο μεγάλη μόλυνση είναι η ανεργία. Φύση - ομορφιά και βιομηχανία”, “Ποιός πρέπει να πληρώσει; Η αρπακτική ολιγαρχία, η μικρομεσαία δουλοκτησία, η διεφθαρμένη γραφειοκρατία”.
Θετικά σχόλια προκάλεσε και η σθεναρή υποστήριξη μας στην απεργία της ΔΕΗ. Μόνο το μπλοκ της ΟΑΚΚΕ φώναξε σύνθημα σε συμπαράσταση των απεργών το οποίο ήταν: «Ανάπτυξη- συντάξεις-ανθρώπινοι μισθοί, σημαίνει συμπαράσταση στη μάχη της ΔΕΗ».
Οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ δέχτηκαν μεγάλο χτύπημα από το ασφαλιστικό νομοσχέδιο το οποίο προβλέπει τη συγχώνευση του ταμείου της με το ελλειμματικό ΙΚΑ γιατί το ταμείο αυτό είναι από τα πιο εύρωστα ταμεία του δημοσίου με πελώρια αποθεματικά που είναι ενσωματωμένα στο κεφάλαιο της ΔΕΗ. Το χτύπημα αυτό εντάσσεται στο γενικότερο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων στις ΔΕΚΟ που ξεκίνησε με τη θεσμοθέτηση δύο κατηγοριών εργαζομένων των παλιών που έχουν όλα τα μέχρι τώρα προνόμια των εργαζομένων σε αυτές τις επιχειρήσεις (καθεστώς μονιμότητας, σχετικά υψηλούς μισθούς) και των νέο-προσλαμβανόμενων στους οποίους δεν αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα. Αυτές τις ρυθμίσεις τις προώθησε η κυβέρνηση της ΝΔ και τις στήριξαν όλα τα κόμματα που δεν έκαναν κανέναν πραγματικό αγώνα εναντίον τους μέσα από τα συνδικάτα που έχουν δύναμη, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση πουλήματος αυτή του ΟΤΕ. Ο στόχος του σοσιαλφασιστικού καθεστώτος είναι να παραχωρήσει με συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα τις ΔΕΚΟ είτε στην κρατικοδίαιτη ανατολική ολιγαρχία στο εσωτερικό (Κόκκαλης, Μπόμπολας, Μυτιληναίος, Κοπελούζος, MIG), είτε απευθείας σε κρατικές επιχειρήσεις του ρωσοκινέζικου άξονα. Το ίδιο συμβαίνει τώρα και με τη ΔΕΗ. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι ανατολικοί ολιγάρχες έχουν επενδύσει στην ενέργεια.
Επειδή το καθεστώς ήταν ενάντια στην απεργία της ΔΕΗ σε ότι αφορά το κεντρικό της αίτημα να μη διαλυθεί το ταμείο της, αυτή χτυπήθηκε και συκοφαντήθηκε από τα ΜΜΕ και σε αυτό βοήθησαν δραστήρια και οι προβοκάτσιες της διοίκησης που έκοβε το ρεύμα για περισσότερες ώρες από αυτές που αναλογούσαν στη μείωση της παραγωγής λόγω της απεργίας.
Στην αφίσα μας στιγματίσαμε τη στάση του ΠΑΜΕ που επίσης χτύπησε την απεργία ψηφίζοντας διαφορετικό πλαίσιο μέσα στο ΔΣ της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ με το δημαγωγικό επιχείρημα του «ενιαίου αγώνα» με αίτημα «όχι στο ασφαλιστικό». Αλλά, τέτοιος ενιαίος αγώνας δεν υπήρχε για να ενταχθούν σε αυτόν οι απεργοί της ΔΕΗ αφού ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ φρόντισαν να κινητοποιούν τους εργαζόμενους μία φορά τo μήνα στο τελικό στάδιο του ασφαλιστικού και ποτέ δεν έριξαν το σύνθημα της γενικής απεργίας. Ένα πραγματικό εργατικό κίνημα θα απαιτούσε αντίστροφα να μπουν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ επικεφαλής όλου του αγώνα ενάντια στο ασφαλιστικό σε ενότητα με τους κλάδους που είναι ενάντια στην επίσης φασιστικού τύπου κατάργηση της ανεξαρτησίας των ταμείων τους όπως εκείνους της Τράπεζας Ελλάδας, και των επιστημόνων για να ανατρέψουν το νομοσχέδιο, πάντα βέβαια παράλληλα με τη γραμμή υπέρ της ανάπτυξης και κατά του βιομηχανικού σαμποτάζ.
Αντίθετα το ΠΑΜΕ και οι συνδικαλιστές του ΣΥΝ υπεράσπισαν τη ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ μόνο στο λάθος της και πρωτοστάτησαν σε αυτό, όταν με κατάληψη των γραφείων της διοίκησης απαίτησαν και πέτυχαν μέχρι τώρα να μη συνεργαστεί η ΔΕΗ με τη γερμανική RWE (την τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία ηλεκτρισμού στην Ευρώπη). Το ίδιο μέτωπο προωθείται τώρα και ενάντια στη συνεργασία της ΔΕΗ με τη Χαλυβουργική που είναι και αυτή δυτικό κεφάλαιο. Το επιχείρημα τόσο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ που τυφλά αντιτίθεται σε οποιαδήποτε συνεργασία της ΔΕΗ με ιδιώτες, όσο και των ΣΥΝ -ψευτοΚΚΕ είναι ότι οι συνεργασίες αυτές αποτελούν μερική εκχώρηση του μάνατζμεντ της ΔΕΗ αφού στις νέες μονάδες που θα κατασκευαστούν με βάση τα μνημόνια συνεργασίας, η ΔΕΗ θα έχει το 49% και οι ιδιωτικές εταιρείες το 51%. Οι συνεργασίες αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από μία προσπάθεια της ΔΕΗ να κρατήσει όσο μπορεί τη μονοπωλιακή της θέση χωρίς να έρθει σε αντίθεση με την Ευρώπη που απαιτεί να μειώσει η επιχείρηση το ποσοστό του μεριδίου της στην αγορά κάτω από το 70% ώστε να μη θεωρείται μονοπώλιο και να μην έρχεται σε σύγκρουση με τους κανονισμούς για ελεύθερο ανταγωνισμό (Καθημερινή, 8/1/08). Oι ρωσόδουλοι Κόκκαλης, Μπόμπολας, και Μυτιληναίος, είναι αυτοί που διαμαρτυρήθηκαν πιο έντονα για τη συνεργασία με τη RWE και που φιλοδοξούν να εγκατασταθούν μονοπωλιακά στην ενέργεια. Σε αυτούς σχεδιάζει το καθεστώς να παραχωρήσει τον ολοκληρωτικό έλεγχο της ΔΕΗ, και τότε δεν θα φωνάξει κανένας ΣΥΝ και κανένα ΠΑΜΕ που έχουν τώρα ξεκινήσει εκστρατεία ενάντια σε RWE και Χαλυβουργική. Γι’ αυτό ο Καραμανλής, μετά το χτύπημα του δυτικόφιλου Παλαιοκρασσά που επιτέθηκε στην ανατολική ολιγαρχία, έβαλε διοικητή στη ΔΕΗ τον Αθανασόπουλο, έναν άνθρωπο που από τη μια χτύπησε σκληρά την απεργία της ΔΕΗ φτάνοντας στο σημείο να οδηγήσει τα μέλη του ΔΣ στον εισαγγελέα κατηγορούμενους για κακούργημα, και από την άλλη «έθαψε» το μνημόνιο με τη RWE. Άλλωστε δεν είναι καθόλου συνηθισμένο ένας διοικητής ΔΕΚΟ να συμμετέχει σε ημερίδα του ψευτοΚΚΕ για την ενέργεια όπως έκανε ο Αθανασόπουλος, και να διαβεβαιώνει τον Περισσό αποκαλυπτόμενος ότι : «Η ΔΕΗ δεν χρειάζεται στρατηγικό επενδυτή και θα συνεχίσει να αναπτύσσεται αυτοτελώς» (δες δελτίο τύπου ΔΕΗ, 6/2/08).
Πόσο το ψευτοΚΚΕ και ο ΣΥΝ ενδιαφέρονται για την «εθνική ανεξαρτησία» φαίνεται από τη στάση τους απέναντι στη συνεργασία με τη RWE. Όταν ξεκίνησε η ΔΕΗ τις συζητήσεις με τη RWE, κανένας τους δεν αντέδρασε γιατί εκείνη την περίοδο η RWE συνεργαζόταν στενά με τη ρώσικη Gazprom που είχε σχέδιο εξαγοράς της. Όταν ματαιώθηκε αυτό το σχέδιο ξεκίνησαν εκστρατεία κατά της RWE που μόλις πριν από ένα μήνα συμφώνησε να είναι η έκτη εταιρεία που θα συμμετέχει στον ανεξάρτητο από τη Ρωσία αγωγό φυσικού αερίου Nabucco. O συγκεκριμένος αγωγός είναι ο μόνος που δεν διασχίζει τη ρωσική επικράτεια και έχει την πλήρη υποστήριξη της ΕΕ και των ΗΠΑ 6/2/08 (πύλη in.gr). Όλως συμπτωματικά την ίδια περίοδο ο Αθανασόπουλος, έβαλε το μνημόνιο συνεργασίας με τη RWE στο συρτάρι και προχώρησε μόνο με αυτό της Χαλυβουργικής. Την ίδια στιγμή ο υπουργός Ανάπτυξης Φώλιας συναντιόταν με τον πρόεδρο της Γκάζπρομ για να συζητήσει τις λεπτομέρειες της συνεργασίας στον αγωγό South Stream, στον οποίο θα ρέει ρώσικο αέριο και είναι ανταγωνιστικός του Nabucco.
Σε ότι αφορά τη συνεργασία της ΔΕΗ με τη Χαλυβουργική είναι αμφίβολο το κατά πόσο θα επιβιώσει, αφού ήδη έχουν κατατεθεί στο ΣτΕ δύο προσφυγές ενάντια στις αποφάσεις για την άδεια παραγωγής και για την έγκριση των περιβαλλοντικών όρων.
Η υπεράσπιση του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων βάζει κάποιο φρένο στους ανατολικούς ολιγάρχες. Γι’ αυτό χτυπήθηκε τόσο πολύ από το καθεστώς η απεργία της ΔΕΗ. Ήδη η επίθεση που δέχτηκε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ τη ανάγκασε να διακόψει την απεργία που κράτησε δύο εβδομάδες περίπου. Προς το παρόν έχει εξαγγείλει προσφυγές στα εθνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια ενάντια στις ρυθμίσεις του ασφαλιστικού που την αφορούν. Όμως δεν υπάρχει τελικά νίκη για μια σχετικά ανεξάρτητη από το σοσιαλφασισμό ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ των εργαζομένων της όσο η ηγεσία της δεν εγκαταλείπει την αντίληψη ότι αποτελεί συνιδιοκτήτη τη ΔΕΗ και δεν παύει για αυτό το σκοπό να επιδιώκει το να έχει η ΔΕΗ το ουσιαστικό μονοπώλιο στην ηλεκτρική ενέργεια. Ένα εργατικό συνδικάτο πρέπει από την οικονομική άποψη να το νοιάζει η συνδικαλιστική δημοκρατία και οι όροι εργασίας να είναι ψηλοί και ίδιοι για όλους τους εργαζόμενους που κάνουν την ίδια εργασία, και από πολιτική άποψη να το νοιάζει να μην ελέγξουν την ηλεκτρική ενέργεια της χώρας δυνάμεις του φασισμού, της διαφθοράς και της λεηλασίας των πόρων της χώρας.
Σε αυτή την περίοδο που διανύουμε η προσπάθεια του καθεστώτος να παραχωρήσει όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, τηλεπικοινωνίες και ενέργεια σε ρωσοκινέζικα κεφάλαια θα συμβαδίζει με το ανελέητο χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων που απαιτούν αυτά τα κεφάλαια για να επιβιώσουν και με το ασταμάτητο σαμποτάζ κάθε ανεξάρτητης από την ανατολή παραγωγικής επένδυσης είτε του εγχώριου είτε του δυτικού κεφαλαίου, είτε του κρατικού είτε του ιδιωτικού. Οι ηγεσίες των πέντε κομμάτων και τα συνδικάτα που είναι δεμένα με αυτές θα πουλάνε τους εργαζόμενους και θα τους παραδίνουν βορά στην ανατολική ολιγαρχία και στη μικρομεσαία δουλοκτησία. Σε αυτήν ακριβώς την περίοδο πρέπει να δυναμώσει η ΟΑΚΚΕ που είναι το μόνο κόμμα που υποστηρίζει συνειδητά και με συνέπεια τα συμφέροντα των εργατών και αντιστέκεται στη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση που φέρνει η πρόσδεση στο άρμα των νεοναζιστών του Κρεμλίνου και του Πεκίνου. Γι’ αυτό καλούμε όλους τους δημοκράτες και τους φίλους μας να συσπειρωθούν στις γραμμές μας και να βοηθήσουν την οργανωτική μας ανάπτυξη.