ΤΟ ΙΡΑΚ ΠΑΡΑΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΥ

Η κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο Ιράκ είναι τραγική. Η χώρα βυθίζεται ολοένα και βαθύτερα σε έναν ατέλειωτο και ανηλεή εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις δύο βασικές θρησκευτικές κοινότητες – τη σιιτική και τη σουνίτικη – που υποκινείται και υποστηρίζεται ανοιχτά από τις αντιδραστικές ρωσόδουλες και φιλοϊρανικές πολιτικές δυνάμεις του Ιράκ. Οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές, ανίκανοι βέβαια να εγγυηθούν την ασφάλεια και την τάξη αφού οι ίδιοι την κατάργησαν, μένουν παράμερα να απορούν πώς με την άδικη και ακόμα πιο ανόητη εισβολή τους έδωσαν τη χώρα αυτή της Μέσης Ανατολής βορά στα νύχια του γι αυτούς κύριου παγκόσμιου εχθρού τους, του Ιράν των μουλάδων.
Υπ’ αριθμόν ένα παράγοντας του εμφυλίου και προβοκάτορας είναι η εντελώς μυστική ισλαμοναζιστική οργάνωση «Αλ Κάιντα της Μεσοποταμίας» που δρα στο όνομα των σουνιτών, αλλά στην πραγματικότητα δουλεύει σαν προβοκάτορας του Ιράν και του φασιστικού πολιτικού σιιτισμού. Η οργάνωση αυτή ευθύνεται για αρκετές πολύνεκρες και κτηνώδεις τρομοκρατικές πράξεις όπως απαγωγές, αποκεφαλισμούς ομήρων και βομβιστικές επιθέσεις σε πολυσύχναστα μέρη σε σιίτικες περιοχές. Χρησιμοποιεί στις τάξεις της ως επί το πλείστον ξένους μαχητές και πλήττει σε μεγάλο βαθμό αμάχους. Στόχος της είναι βασικά να ξεσηκώσει το μίσος της σιίτικης κοινότητας απέναντι στο σουνιτικό στοιχείο προκαλώντας έτσι τα αντίποινα του σιίτικου ισλαμοφασισμού, του μόνου ανοιχτού, πολιτικού και κοινοβουλευτικού, ενάντια στο σουνίτικο πληθυσμό.
Οι σιίτες ισλαμοφασίστες, το μακρύ χέρι του Ιράν μέσα στο Ιράκ, αποτελούν και την πραγματική εξουσία μέσα στη χώρα. Εκτός από την πολιτική διακυβέρνηση που ασκείται κυρίως μέσω του «καθώς πρέπει» ιρανικού κόμματος ΑΣΙΕΙ (Ανώτατο Συμβούλιο της Ισλαμικής Επανάστασης στο Ιράκ), διαθέτουν τρομοκρατικές θρησκευτικές πολιτοφυλακές – όπως ο περιβόητος «Στρατός του Μαχντί» του κληρικού Μοκτάντα αλ Σαντρ – μέσω των οποίων μπορούν να ασκούν ανοιχτή τρομοκρατία στο σουνίτικο πληθυσμό, αλλά και στο σιίτικο. Αλλά και το ίδιο το ΑΣΙΕΙ έχει το δικό του στρατό, τις ταξιαρχίες Μπαντρ, που ασχολούνται βασικά με το να τρομοκρατούν τα μέλη του Μπάαθ, αλλά και της πραγματικής αντιαμερικανικής αντίστασης και να τα βασανίζουν στις φυλακές του νέου καθεστώτος. Οι συμμορίες αυτές δρουν ατιμώρητα, με την κάλυψη της κυβέρνησης του ρωσόδουλου Μαλίκι, για να μετατρέπουν καθημερινά τη ζωή του ιρακινού λαού σε κόλαση. Λειτουργούν όπως η μαφία. Αναλαμβάνουν την προστασία του πετρελαϊκού δικτύου του Ιράκ και καρπώνονται ποσοστό από τα κέρδη. Παράλληλα επιδίδονται σε απαγωγές και δολοφονίες πολιτικών προσώπων.
Τελευταία απήχθηκε η βουλευτίνα του σουνίτικου «Ιρακινού Ισλαμικού Κόμματος» Αλ Μασχαντανί σε μπλόκο που έστησαν αυτές οι συμμορίες στην ανατολική Βαγδάτη. Ακολούθησε επίθεση της «Αλ Κάιντα», αυτή τη φορά με έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου σε πολυσύχναστη αγορά του σιίτικου προαστίου Σαντρ Σίτυ της πρωτεύουσας σκοτώνοντας 62 και τραυματίζοντας περίπου 120 άτομα. Μια άλλη έκρηξη μπροστά σε τζαμί του προαστίου Τζιχάντ, μια βδομάδα αργότερα, πυροδότησε την κτηνώδη αντίδραση των σιιτικών πολιτοφυλακών που βγήκαν στους δρόμους της συνοικίας και σκότωναν όποιο σουνίτη έπεφτε στα χέρια τους. Σύμφωνα με ορισμένες μαρτυρίες οι ισλαμοφασίστες του Σαντρ εισέβαλαν σε σπίτια σουνιτών και τους εκτελούσαν ή έστησαν μπλόκα στους δρόμους και όποιο σουνίτη συναντούσαν τον έβγαζαν από το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαινε και τον σκότωναν με συνοπτικές διαδικασίες. Οι νεκροί έφτασαν τους 50. Πολλά από τα θύματα βρέθηκαν με τα χέρια δεμένα πισθάγκωνα και με μια σφαίρα στο κεφάλι (βλ. New York Times, 10/7). Πολλοί κάτοικοι κατέφυγαν σε προαύλιους χώρους τζαμιών για να γλιτώσουν. Τέτοιες εικόνες είναι συνηθισμένες στο Ιράκ. Ο δε φόρος αίματος για τον ιρακινό λαό είναι ιδιαίτερα βαρύς. Εκτιμάται ότι μόνο μέσα σε δυο βδομάδες έχουν σκοτωθεί στο Ιράκ περισσότεροι από όσοι στον ισραηλο-λιβανικό πόλεμο. Και όμως η διεθνής σοσιαλφασιστική προπαγάνδα κρύβει από τους λαούς του άξονα ότι οι εκατόμβες των νεκρών στο Ιράκ σήμερα δεν είναι έργο των αμερικανικών στρατευμάτων, αλλά έργο των ανοιχτών και κρυφών πρακτόρων του Ιράν.
Όμως ο φαύλος κύκλος της βίας θα συνεχίζεται μέχρις ότου ο ναζισμός της Αλ Κάιντα γίνει ηγεμονικό ρεύμα ανάμεσα στους εναπομείναντες σουνίτες. Στην πραγματικότητα ο ανοιχτός πολιτικός σιίτικος ισλαμοφασισμός και ο σουνίτικος προβοκατόρικος και «αόρατος» συνεργάζονται και μάλιστα αναπτύσσονται χάρη στην κοινή βία τους εναντίον των αμάχων των δύο κοινοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αντί να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλο ύστερα από κάθε περιστατικό ρίχνουν την ευθύνη στην αμερικανική στρατιωτική παρουσία. Σα στόχο έχουν τελικά τη δημιουργία ενός κοινού ναζιστικού μετώπου του σουνίτικου με το σιίτικο ισλάμ που θα αναγνωρίζει σαν κύριο εχθρό τις ΗΠΑ και θα συντάσσεται ολόψυχα ιδεολογικά και πολιτικά με το νεοχιτλερικό άξονα Μόσχας-Πεκίνου-Τεχεράνης. Αν οι προβοκάτορες της «Αλ Κάιντα» καταφέρουν να ηγεμονεύσουν την σουνιτική αντιιρανική και αντιαμερικανική αντίσταση αυτό θα σημάνει και την περιθωριοποίηση για το εθνο-ανεξαρτησιακό ρεύμα του Ιράκ.
Σήμερα στο Ιράκ υπάρχει ένα πλήθος οργανώσεων με ερείσματα μέσα στους σουνίτες οι οποίες πολεμούν ανοιχτά τον προβοκατόρικο σουνίτικο ισλαμοφασισμό απηχώντας έτσι τα αισθήματα των πλατιών σουνίτικων μαζών. Οι τελευταίες δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στις διαβρωμένες από τους φιλοιρανούς σιίτες κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας και αρχίζουν να βλέπουν την αμερικανική παρουσία ως λιγότερο εχθρικό παράγοντα ή ακόμα τελευταία και σαν ένα ανάχωμα ενάντια στην ασύδοτη κυριαρχία της Τεχεράνης στο Ιράκ. Γι’ αυτό και οι πιο διορατικοί από τους ηγέτες τους βλέπουν με καλό μάτι τη δημιουργία ενός μετώπου με τους Αμερικανούς ενάντια στον ισλαμοφασισμό. Τελευταία οι ηγέτες των αράβων σουνιτών στο προάστιο Ντάβα πήραν την υπόσχεση των διοικητών ασφαλείας της περιοχής να μην επιτίθενται σε τζαμιά ή ιδιωτικές κατοικίες χωρίς την παρουσία και αμερικανικών δυνάμεων. «Αν οι ιρακινές δυνάμεις έρθουν χωρίς αμερικανούς στρατιώτες ο λαός θα τους πυροβολήσει γιατί θα ξέρουμε ότι είναι οι (φιλο-ιρανικές) πολιτοφυλακές», εξηγεί ο επικεφαλής ιμάμης ενός τζαμιού της Ντάβα (17/7). Αυτή η αλλαγή στάσης είναι που τρομάζει το νέο φιλο-ιρανικό μπλοκ εξουσίας και που το κάνει να ζητάει να φύγουν σύντομα οι αμερικανοί. Οι απατεώνες αυτοί συμμάχησαν από το 2003 ως τα σήμερα με τους εισβολείς αμερικανούς για να πάρουν την εξουσία, αλλά θέλουν τώρα να τους διώξουν για να ασκήσουν ανενόχλητοι την ιρανόδουλη δικτατορία τους πάνω στο λαό του Ιράκ. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλουν να διώξουν τα αμερικανικά στρατεύματα αυτή δα τη στιγμή γιατί περιμένουν ακόμα πριν τα διώξουν να εξοντώσουν αυτά και τον τελευταίο ένοπλο σουνίτη του πατριωτικού κομματιού του αντιαμερικάνικου αντάρτικου. Όμως από τώρα έχουν φτιάξει την αντιαμερικανική κοινή γνώμη και όταν θα έχουν για τα καλά πάρει την εξουσία και θα έχουν αδυνατίσει τις σουνιτικές αντιστάσεις σκοπεύουν να κηρύξουν τον κοινό αντιαμερικανικό αγώνα.
Στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί βρίσκονται σε τραγική κατάσταση αδυνατώντας να επιβληθούν είτε στο σουνιτικό αντάρτικο, είτε στις σιιτικές προβοκάτσιες που οδηγούν κατευθείαν στον εμφύλιο. Μένουν εκεί απομονωμένοι, ανίκανοι να προφυλαχτούν, ανίκανοι να διαιτητεύσουν και μισητοί. Έτσι οι απώλειές τους διαρκώς αυξάνονται και η εξουσία τους διαρκώς λιγοστεύει με εξαίρεση την επιρροή τους στους πιο πολιτικούς σουνίτες όπως αναφέραμε προηγούμενα . Οι 135.000 πεζοναύτες ήδη δε φτάνουν για να καλύψουν τις συγκρούσεις στη Βαγδάτη και χρειάστηκε να γίνει αναδιάταξή τους. Σε μια ιδιωτική σύσκεψη του αμερικανού προέδρου Μπους με επιτελείς του, παραδέχτηκε έλλειψη προόδου και επεσήμανε ότι «η σιίτικη κυβέρνηση χρειάζεται να εκφράσει ξεκάθαρα και δημόσια την ίδια εκτίμηση για τις προσπάθειες και τις θυσίες των Ηνωμένων Πολιτειών όσο το κάνει κατ ιδίαν» (16/8). Αυτή είναι μια κριτική στο διπρόσωπο Μαλίκι που εκφράζει κατ ιδία την αγάπη του στις ΗΠΑ και το μίσος του μπροστά στο λαό. Αυτή είναι η ρώσικη συνταγή που πρώτος εφάρμοσε με τεράστια επιτυχία ο γενάρχης όλων των πρακτόρων του Κρεμλίνου Α. Παπανδρέου. Το μυστικό της συνταγής είναι το εξής: Η αληθινή δύναμη μιας υπερδύναμης δεν βρίσκεται στα κυβερνητικά επιτελεία αλλά στην πολιτική συνείδηση των μαζών. Η αποτυχία της αμερικανικής εισβολής στο Ιράκ αναμένεται να σημάνει και την ήττα του Μπους στις προσεχείς προεδρικές εκλογές και θα είναι μια παγκόσμια καταστροφή αν οδηγήσει στην ανάδειξη της ρωσόδουλου ζεύγους Κλίντον για μια ακόμα φορά στην προεδρία των ΗΠΑ.
Το μέλλον του Ιράκ θα κριθεί τελικά από το πόσο θα αναπτυχθεί ο δημοκρατικός και πατριωτικός πόλος μέσα στη χώρα που θα αντισταθεί σθεναρά και στις αμερικάνικες επεμβάσεις αλλά κυρίως στους ναζιστές πράκτορες της Μόσχας και της Τεχεράνης.