ΙΡΑΚ: ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΙΡΑΝΟΦΙΛΩΝ ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΤΩΝ
Διάσπαση στους κόλπους των σουνιτών

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια εξόχως σημαντική εξέλιξη στο Ιράκ: H μεγάλη μάζα των σουνιτών μουσουλμάνων μισεί την Αλ Κάιντα που δρα στο Ιράκ και η μπααθική και σουνίτικη αντίσταση αρχίζει να συγκρούεται και στρατιωτικά με αυτή. Αυτή η αντίθεση είναι τόσο μεγάλη που οι σουνίτες αντάρτες θεωρούν την Αλ Κάιντα μεγαλύτερο εχθρό από τις ΗΠΑ, όπως έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να θεωρούν μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανεξαρτησία της χώρας την εξάρτηση από το διπλανό Ιράν μέσω των σιίτικων ισλαμοφασιστικών κομμάτων παρά τη σε όλο και μεγαλύτερη στρατηγική πτώση ΗΠΑ.
Όπως ακριβώς το είχαμε προβλέψει από τις απαρχές ακόμη του πολέμου, το μόνο που κατάφεραν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές με την επέμβασή - εισβολή τους στο Ιράκ ήταν να παραδώσουν τη χώρα στα νύχια του σιίτικου φιλο-ιρανικού ισλαμοφασισμού. Αυτός έχει ουσιαστικό πολιτικό ηγεμόνα το γνωστό μας ΑΣΙΕΙ με ηγέτη τον Χακίμ και βασικό στρατιωτικό απόσπασμα τις πρακτόρικες του Ιράν ταξιαρχίες Μπάντρ. Αυτό το κόμμα λειτουργεί ακόμα σε ενότητα με τις ΗΠΑ για την εξουδετέρωση της σουνίτικης και μπααθικής αντίστασης. Το ρόλο της σύγκρουσης με τις ΗΠΑ από την πλευρά των φιλο-ιρανικών δυνάμεων έχει αναλάβει το πολιτικό κίνημα του Μοκτάντα αλ-Σαντρ, ο οποίος κινεί τις παραστρατιωτικές συμμορίες που ακούν στο όνομα «Στρατός του Μαχντί». Οι συμμορίες του ΑΣΙΕΙ και αυτές του Σαντρ τρομοκρατούν, βασανίζουν και δολοφονούν σουνίτες που μπαίνουν στην πολιτική διαδικασία και δεν αφήνουν το μονοπώλιο της εξουσίας στους σιίτες, αλλά κυρίως δολοφονούν σιίτες αμάχους προκειμένου να σπείρουν την καχυποψία ανάμεσα στις δύο κοινότητες.
Με την εκδίωξη του δικτάτορα Σαντάμ από την εξουσία οι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής βρέθηκαν σε μια εξαιρετικά δυσμενή θέση, μη μπορώντας να στελεχώσουν τον κρατικό μηχανισμό της εχθρικής αυτής χώρας με δικούς τους ανθρώπους. Έτσι, σιγά-σιγά το κενό εξουσίας καλύφθηκε από τους σιίτες πράκτορες της Τεχεράνης, οι οποίοι μάλιστα στις περσινές εκλογές σχημάτισαν προσωρινή κυβέρνηση υπό τον Τζααφάρι.
Κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να επιτευχθεί τόσο σύντομα χωρίς την πολύτιμη συμβολή της σουνίτικης ισλαμοναζιστικής Αλ Κάιντα του Ζαρκάουι, δηλαδή των δυνάμεων εκείνων που η πλειοψηφία των ΜΜΕ στη χώρα μας συνηθίζει να ονομάζει «ιρακινή αντίσταση» ενώ αποτελούν μια μειοψηφία του ένοπλου αντιαμερικάνικου αγώνα των ιρακινών που ο βασικός της στόχος είναι η προβοκατόρικη βία κατά αμάχων υπέρ του Ιράν. Αυτή έριξε τη γραμμή της αποχής των σουνιτών από τις προεδρικές εκλογές και φρόντισε να την κάνει πράξη τρομοκρατώντας όσους σουνίτες θα πήγαιναν να ψηφίσουν. Το αποτέλεσμα ήταν η άνετη νίκη των ιρανόφιλων στις πρώτες βουλευτικές εκλογές, εκείνες της αρχής του 2005. ¨Όμως στις δεύτερες εκλογές, εκείνες του Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου η σουνίτικη αντίσταση κατάλαβε το ιρανικό παιχνίδι και την τακτική της Αλ Κάιντα και κατέβηκε μαζικά στις εκλογές στερώντας από τους ιρανόφιλους την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Βουλή.
Όμως η βασική ζημιά έχει γίνει. Με την αναρρίχησή τους στην κυβέρνηση οι ιρανόφιλοι μπόρεσαν να στελεχώσουν και το νέο στρατό και, κυρίως, τις αστυνομικές δυνάμεις ασφαλείας με μέλη των παραστρατιωτικών τους αποσπασμάτων που προαναφέραμε κι από τότε έχουν απλώσει την πιο μεγάλη βία στον ιρακινό πληθυσμό, ιδιαίτερα στην σουνίτικη και μπααθική αντίσταση. Ο άνθρωπος κλειδί σε αυτή τη διαδικασία είναι ο υπουργός εσωτερικών Τζαμπρ, στέλεχος του ΑΣΙΕΙ, που γέμισε την αστυνομία και τις ειδικές δυνάμεις με μέλη αυτών των ταγμάτων εφόδου που άρχισαν να επιδίδονται σε συστηματικά βασανιστήρια αντίστοιχα εκείνων της σανταμικής εποχής απείρως δηλαδή πιο επώδυνα και εκτεταμένα από εκείνα των αμερικανών στο Αμπού Γκράιμπ και ακόμα περισσότερο από εκείνα στο Γκουαντανάμο. Το πιο βασικό όμως είναι ότι τα αμερικάνικα βασανιστήρια αποκαλύφθηκαν από κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις μέσα στις ίδιες τις ΗΠΑ και τουλάχιστον στο Αμπού Γκράιμπ σταμάτησαν κάτω από την εσωτερική και διεθνή κατακραυγή. Όμως τα βασανιστήρια των πρακτόρων του Ιράν δεν πήραν μεγάλη διεθνή δημοσιότητα και βέβαια καθόλου δημοσιότητα στην υπό ρώσικη εξάρτηση χώρα μας γιατί είναι βασανιστήρια που γίνονται από εχθρούς των ΗΠΑ και αποκαλύπτονται από τις ΗΠΑ.
Πρόσφατα λοιπόν ανακαλύφθηκαν από τον αμερικανικό στρατό δύο κρατητήρια, εκ των οποίων το ένα μέσα στο κέντρο της Βαγδάτης, όπου μέλη της «Οργάνωσης Μπαντρ», με την ιδιότητα των αστυνομικών, υπέβαλαν τους κρατούμενους – σουνίτες ως επί το πλείστον – σε φρικτά βασανιστήρια. Τους έκλειναν πολλούς μαζί μέσα σε μικρό χώρο, τους άφηναν να επισκεφτούν την τουαλέτα κάθε τρεις ημέρες και τους κρατούσαν υποσιτισμένους και με δεμένα μάτια επί 24ώρου βάσεως. Όπως διηγείται ο Αμπού Γιασίμ, ένας πρώην κρατούμενος, «μας χτυπούσαν με καλώδια, σωλήνες και ξύλινα ρόπαλα» ενώ συχνά δεχόμασταν ηλεκτροσόκ» (New York Times, 17-11). Ιρακινοί αξιωματούχοι μίλησαν για ευρέως διαδεδομένες τεχνικές βασανισμού, όπως είναι το ξενύχιασμα, το κρέμασμα ανάποδα από την οροφή, το ηλεκτροσόκ στα γεννητικά όργανα και σε άλλα ευαίσθητα μέλη, καθώς και το σβήσιμο τσιγάρων πάνω στα σώματα των κρατουμένων (ΝΥΤ ,14-12) –.
Προκειμένου να διασφαλίσουν μια πολιτική συμμαχία ή έστω την ανοχή των σουνιτών οι αμερικανοί προσπάθησαν να σταματήσουν αυτά τα βασανιστήρια και να διασφαλίσουν σχετικά ανεκτές συνθήκες για τους κρατούμενους στα κυβερνητικά σιίτικα κρατητήρια και τις φυλακές. Έτσι ζήτησαν εξηγήσεις από την κυβέρνηση και αύξησαν τον αριθμό των συμβούλων που διαθέτουν για κάθε σώμα των ιρακινών ειδικών δυνάμεων. Επιπλέον, κάνουν ανοίγματα προς τους πρώην σανταμικούς, υποστηρίζοντας έναν πιο ενεργό πολιτικό ρόλο για κείνους.
Η αυξανόμενη καταπίεση των ισλαμοφασιστών πάνω στο σουνίτικο πληθυσμό έχει αναπτύξει την πολιτική συνείδηση και των πολιτικών και των ένοπλων τμημάτων της αντίστασης. Σε ορισμένες σουνιτικές περιοχές έχουν ήδη ξεκινήσει ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στην Αλ Κάιντα και τις διάφορες ιρακινές ανταρτικές ομάδες. Αμερικανοί αξιωματούχοι βρίσκονται σε επαφή με ορισμένους από τους ηγέτες των σουνιτών, όπως με τον Ισλαμικό Στρατό του Ιράκ ή το Στρατό του Μουχαμάντ που αποτελούνται από ιρακινούς εθνικιστές και πρώην μέλη του κόμματος Μπάαθ (7-1) με στόχο την καταπολέμηση της Αλ Κάιντα.
Όμως το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι ΗΠΑ είναι να αποχωρήσουν αμέσως από το Ιράκ όπως το ζητάει η ιρακινή αντίσταση και όπως το θέλουν τα πιο διορατικά τμήματα της αμερικάνικης αστικής τάξης. Πιστεύουμε ότι παρά τη ζημιά που έχουν κάνει οι αμερικανοί φέρνοντας στην εξουσία το φιλοϊρανικό μπλοκ οι εσωτερικές εθνικές δυνάμεις του Ιράκ σουνίτικες, σιίτικες, και κοσμικές μη θρησκευτικές που μόλις τώρα συνειδητοποιούνται και ανακαλύπτουν τον πραγματικό τους κύριο εχθρό, μπορούν καλύτερα να λύσουν τις διαφορές μεταξύ τους χωρίς την επέμβαση των ιμπεριαλιστών και των σοσιαλιμπεριαλιστών. Με την παρουσία των αμερικανικών επεμβατικών στρατευμάτων η διάσπαση, η καχυποψία και η διάσταση των διαφόρων θρησκευτικών ομάδων της χώρας θα αυξάνει και οι ισλαμοφασίστες μοιραία θα κερδίζουν έδαφος.