όσο οι φίλοι και οι προστάτες της είναι παρόντες στο κράτος και κυρίως όσο όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα υπεράσπιζαν και υπερασπίζουν αυτή τη νομιμότητα και το κυριότερο όσο οι παραπάνω θετικές εξελίξεις δεν είναι, όπως θα δούμε παρακάτω, προϊόν κύρια εσωτερικών αλλά εξωτερικών πιέσεων. Το τελευταίο σημαίνει ότι όσο οι έλληνες δημοκράτες παραμένουν ανοργάνωτοι απέναντι και στους ναζιστές της Χ.Α και απέναντι στο πολιτικό και κρατικό σύστημα που σύσσωμο ως χθες εξασφάλιζε σε αυτούς πολιτική κάλυψη, πλήρη νομιμότητα και πλήρη ατιμωρησία, από μόνη της η μερική ποινική δίωξη δεν θα αποθαρρύνει αλλά ίσως ενισχύσει στο μέλλον το ναζισμό με όποια χρυσαυγίτικη η άλλη μορφή εμφανιστεί.
Για χρόνια αυτός ο λαός άκουγε από κυβερνήσεις και κοινοβουλευτικά κόμματα ότι η δημοκρατία δεν απειλείται, δεν τρομοκρατείται, δεν κινδυνεύει, δεν νικιέται παρόλο που οι ναζιστές ήταν νόμιμοι και εντελώς ανενόχλητοι μαχαίρωναν. Ακόμα και όταν οι ναζιστές μπήκαν στη Βουλή, πάλι η δημοκρατία ήταν ακλόνητη. Ξαφνικά μετά από τον πέμπτο φόνο της και χωρίς να έχουν γίνει καν γνωστοί στο κοινό οι προηγούμενοι 4, η «Χρυσή Αυγή» ονομάστηκε πάλι ομόφωνα από το ίδιο πολιτικό καθεστώς εγκληματική συμμορία. Ταυτόχρονα το ίδιο αυτό καθεστώς επίσης ομόφωνα αποφάσισε ότι το κόμμα είναι απολύτως νόμιμο γιατί αν το έβγαζε παράνομο θα κλονιζόταν η δημοκρατία! Και μετά πανηγύρισαν και συγχάρηκαν ο ένας τον άλλο συγκινημένοι γιατί επιτέλους η δημοκρατία νίκησε!
Τέτοιους υποκριτές και πολιτικούς απατεώνες έχει καιρό να δει η χώρα και η ανθρωπότητα ολόκληρη.
Το ερώτημα που μπαίνει στους τίμιους δημοκράτες αυτής της χώρας είναι το εξής: Τι το έπιασε τώρα αυτό το καθεστώς εδώ και 25 χρόνια πλήρους ατιμωρησίας των κατά συρροή σφαγέων, να φοράνε χειροπέδες στους αρχηγούς τους και μάλιστα μέσα σε χρόνους ρεκόρ; Η απάντησή είναι μία: Η διεθνής πολιτική του απομόνωση εξαιτίας της ασύλληπτης αυτής και πολύχρονης προστασίας που δίνει το ελληνικό καθεστώς σε ένα ναζιστικό κόμμα, το μοναδικό στον κόσμο ναζιστικό κόμμα που μπαίνει στη Βουλή.
Οι ευρωπαϊκές και διεθνείς πιέσεις αναγκάζουν το ελληνικό πολιτικό σύστημα να αλλάξει στάση απέναντι στη «ΧΑ»
Η διακομματική θέση ότι το κράτος πρέπει να διατηρεί για τη «Χρυσή Αυγή» το καθεστώς της νομιμότητας κάθε άλλου πολιτικού κόμματος δοκιμάστηκε κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά την είσοδο των ναζιστών στη Βουλή. Η διακομματική αντιπροσωπεία της ελληνικής Βουλής στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης διόρισε σε μία αντιρατσιστική επιτροπή (!) του ευρωπαϊκού αυτού θεσμικού οργάνου, τη ναζίστρια Ελ. Ζαρούλια, σύζυγο του Μιχαλολιάκου. Παρόλο που ο διορισμός αυτός έγινε δεκτός, υπήρξαν πολλές διαμαρτυρίες και αντιδράσεις και μέσα στο Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά και σε επίπεδο ευρωπαϊκών και εβραϊκών οργανώσεων. Αυτό ήταν το πρώτο καμπανάκι για τις συνέπειες που θα είχε η είσοδος των ναζιστών στη Βουλή μιας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 65 χρόνια μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στα τέλη του 2012, η ευρωπαϊκή αντιρατσιστική οργάνωση EGAM που περιλαμβάνει ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες και διανοούμενους βεληνεκούς, κατάγγειλε με συγκέντρωση στην Αθήνα και με αλλεπάλληλα δελτία τύπου τη νομιμότητα της συμμορίας και αργότερα κατηγόρησε τον ίδιο το Σαμαρά, την τρικομματική τότε κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν τήρησαν τις δεσμεύσεις τους για την αποπομπή της Ζαρούλια από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Το δεύτερο πιο έντονο καμπανάκι χτύπησε με την ευκαιρία της ανάληψης της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα στις αρχές του 2014 και μετά των ευρωεκλογών του 2014 που θα γίνονταν στη διάρκεια αυτής της προεδρίας και οι οποίες θα έδιναν έδρες στους ναζιστές μέσα στην Ευρωβουλή, δηλαδή σε ένα από τα πιο κρίσιμα και αποφασιστικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μάλιστα αυτό με το μεγαλύτερο πολιτικό κύρος. Συνήθως οι διαμαρτυρίες και προειδοποιήσεις των ανώτατων πολιτικών στελεχών και πολιτικών οργάνων της ΕΕ ενάντια σε ένα κράτος μέλος γίνονται με εσωτερικό τρόπο, δηλαδή δεν τοποθετούνται ποτέ ανοιχτά για να μη θιγεί το κράτος μέλος και ο λαός του αντιδράσει αρνητικά. Όμως τώρα μία τουλάχιστον προειδοποίηση- απειλή έγινε ανοιχτά αναδεικνύοντας μια κρυμμένη οργή όλου του ευρωπαϊκού πολιτικού κόσμου.
Πρόκειται για μία προειδοποίηση από τον Χ. Σβόμποντα, Πρόεδρο της σοσιαλιστικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που δήλωσε αμέσως μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, ότι : «η ελληνική προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα είναι απαράδεκτη» αν η κυβέρνηση «δεν σταματήσει τη γεμάτη μίσος συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής». Ο Χ. Σβόμποντα ζήτησε από την κυβέρνηση να εξετάσει τις δυνατότητες για απαγόρευση της «ΧΑ». Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από έναν υποστηρικτή του κουρέματος του ελληνικού χρέους και ανοιχτό πολέμιο της «πολιτικής λιτότητας» της Μέρκελ. Παρόμοιες δηλώσεις όμως έκανε και ο Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, πρόεδρος της ομάδας των Ευρωπαίων Πρασίνων και επίσης υπερασπιστής του ελληνικού κουρέματος.
Είχε προηγηθεί η πολύ πιο συγκροτημένη και θεσμικά πολύ πιο βαριά κλιμακούμενη καταδίκη της στάσης του ελληνικού κράτους αλλά και των κοινοβουλευτικών κομμάτων απέναντι στη «ΧΑ» από το Νιλς Μούιζνεκς, τον επίτροπο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης. Στην επίσημη έκθεσή του για την Ελλάδα τον Απρίλη του 2013, ο Ν. Μούιζνιεκς ζήτησε να εφαρμοστούν κυρώσεις και να απαγορευτεί η ναζιστική συμμορία της «ΧΑ» που αποτελεί «πρόκληση για τη δημοκρατία». Τον Ιούλη του 2013 ο Ν. Μούιζνιεκς δημοσίευσε άρθρο στο περιοδικό Εκόνομιστ, όπου ζήτησε να εφαρμόσει η Ελλάδα το άρθρο 4 της Διεθνούς Αντιρατσιστικής Σύμβασης και να απαγορεύσει τη «ΧΑ».
Στα μέσα Μάη επισκέφθηκε την Ελλάδα η επίτροπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μάλμστρομ και ζήτησε να επισπευστεί η ψήφιση του νέου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που για χρόνια είχε μείνει στο ψυγείο και έμεινε παγωμένο παρά την ανακίνηση του ζητήματος την ίδια περίοδο από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, πάλι για να ριχτεί στάχτη στα μάτια της ΕΕ.
Παράλληλα τον Ιούνη το Παγκόσμιο Εβραϊκό Συμβούλιο αποδοκίμαζε το ελληνικό κράτος για τις διαρκείς καθυστερήσεις στην ψήφιση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που μεταξύ άλλων τιμωρεί τους αρνητές του Ολοκαυτώματος. Ο πρόεδρος του κατά την επίσκεψη του στη Θεσσαλονίκη σε τελετή μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος είχε επίσης ζητήσει να τεθεί εκτός νόμου η «ΧΑ».
Στην επίσημη επίσκεψη του Αβραμόπουλου στο Ισραήλ στα τέλη Μάη με θέματα της ατζέντας τη συνεργασία στην ενέργεια και στον τουρισμό, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι έθεσαν το θέμα της νομιμότητας και της ανόδου των ναζιστών στην Ελλάδα και ο Αβραμόπουλος αναγκάστηκε να τους καθησυχάσει ότι το ελληνικό κράτος θα αντιμετωπίσει την κατάσταση. Σημειώνουμε εδώ ότι είναι πολύ βασική για τη ρώσικη πολιτική της ενεργειακής ασφυξίας της ΕΕ η διοχέτευση των ισραηλινών, υδρογονανθράκων της ανατολικής Μεσογείου στην ΕΕ μέσω Ελλάδας. Σύμφωνα όμως με πρόσφατο δημοσίευμα της οικονομικής εφημερίδας Deal το Ισραήλ έχει παγώσει τις συνομιλίες με την Ελλάδα σε αυτό το ζήτημα όσο η ναζιστική συμμορία, είναι νόμιμη και μάλιστα μέσα στη Βουλή.
Παραπέρα, μετά την επίσκεψη του στο Ισραήλ ο Αβραμόπουλος στριμώχθηκε ακόμα πιο πολύ στις ΗΠΑ όταν μιλώντας σε συνέλευση της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής διαβεβαίωσε ότι: «η Ελλάδα δεν θα επιτρέψει ποτέ το μίσος να αναπτυχθεί και να εξαπλωθεί. Θα αντιμετωπίσουμε και θα σταματήσουμε το μίσος». Η αμερικάνικη αστική τάξη έχει ισχυρή αντι-αντισημιτική παράδοση, ιδιαίτερα αυτή του κυρίαρχου σήμερα Δημοκρατικού Κόμματος, και δεν θα επιτρέψει εύκολα στην Ελλάδα να παίξει το οικονομικό χαρτί ΗΠΑ- ΔΝΤ-Ρωσίας-Κίνας κατά της Γερμανίας για το κούρεμα του χρέους, όσο θα δυναμώνει η διεθνής αντίθεση στην άνοδο των ναζιστών στην Ελλάδα.
Σημειώνουμε ότι το ταχύτατο, με τη διαδικασία του υπερεπείγοντος, τσουβάλιασμα των χρυσαυγιτών έγινε την παραμονή του ταξιδιού του Σαμαρά στις ΗΠΑ, το οποίο θα ακολουθήσει ένα δεύτερο ταξίδι στο Ισραήλ όπου ο ίδιος θα μεταβεί με μία ομάδα επιχειρηματιών για να ξεμπλοκάρει τον αγωγό.
Τέλος πρόσφατα ο Βενιζέλος ενημέρωσε τον Παπούλια ότι στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το θέμα συζήτησης ήταν η ναζιστική βία στην Ελλάδα και όχι η οικονομική κρίση. Ο Βενιζέλος ξέχασε να ενημερώσει τον ελληνικό λαό ότι η επίθεση που του έγινε στον ΟΗΕ δεν ήταν μόνο συνέπεια του κλίματος που διαμορφώθηκε μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, αλλά ήταν και μία εκδήλωση οργής για την κοροϊδία της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στην Αντιρατσιστική Επιτροπή του ΟΗΕ στην οποία το 2009 το ελληνικό κράτος δήλωνε ότι δεν υπάρχουν νεοναζιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα (!!!) (δες http://www.antinazi.gr/articles/ un.htm).
Η ΟΑΚΚΕ έχει κατ επανάληψη αναλύσει πως τα κοινοβουλευτικά κόμματα θέλουν τη «ΧΑ» νόμιμη σα μία συμμορία βίας που θα εξυπηρετήσει την εγκατάσταση των ρώσικων συμφερόντων στην Ελλάδα, όχι μόνο σαν παρακρατικός μηχανισμός βίας, αλλά και σαν πετυχημένη βάση του νεοναζισμού μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε όλο τον κόσμο. Η ρώσικη πολιτική όμως δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διακινδυνεύσει εξ αιτίας της «Χ.Α» μία πολιτική απομόνωση της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όπου το ελληνικό κράτος λειτουργεί σαν εργαλείο της διπλωματικής πουτινικής μηχανής, αλλά και σαν οικονομική βάση. Δηλαδή η Ρωσία, καθώς και η σύμμαχός της Κίνα, μπορούν μόνο μέσω μιας Ελλάδας εντός της ΕΕ και της ΕΖ να αποκομίσουν στρατηγικά οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη. Δεν μπορούν δηλαδή μέσα σε ένα κλίμα διεθνούς κατακραυγής για το φιλοναζισμό της Ελλάδας, να έρχονται σα στρατηγικοί επενδυτές η Ρωσία και η Κίνα που επίσης βρίσκονται με την πλάτη στον τοίχο μέσα στην Ευρώπη για τις φασιστικές δικτατορίες τους. Πρέπει η Ελλάδα να ξεπλένει τη Ρωσία και την Κίνα και να διευκολύνει την πολιτικοοικονομική διείσδυση τους στην Ευρώπη, όχι να τις στιγματίζει παραπέρα.
Δεν μπορεί κυρίως το ελληνικό κράτος να διαπραγματεύεται για το κούρεμα του χρέους, να κατηγορεί τη Μέρκελ και το Βορρά για την οικονομική κρίση της ΕΖ και να συσπειρώνει τις χώρες του νότου ζητώντας νέα πακέτα χρηματοδότησης, δηλαδή νέα πιστωτική αιμορραγία και πολιτική διάσπαση, όταν η Ελλάδα έχει στιγματιστεί σαν ανεκτική στο ναζισμό ή και σαν φιλοναζιστική.
Έτσι η ρωσόδουλη πολιτική ηγεσία αποφάσισε να βάλει χειροπέδες σε τύπους σαν τον Κασιδιάρη (που ζήτησε στη Βουλή να έρθει ο ρώσικος στρατός στην Αλεξανδρούπολη), για να μπορέσει να γίνει ξανά η χώρα αξιόπιστος συνομιλητής της Ευρώπης, του Ισραήλ και των ΗΠΑ. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά από 25 χρόνια καθυστέρηση, έγιναν οι συλλήψεις άρον άρον τις παραμονές των ταξιδιών του Σαμαρά στις ΗΠΑ και στο Ισραήλ.
Να μη δεχθούμε άλλη συγκάλυψη. Να απαιτήσουμε εδώ και τώρα να βγει πραγματικά εκτός νόμου και σαν κόμμα η ναζιστική συμμορία
Γι’ αυτό χρειάστηκε τώρα ένα πολιτικά περιορισμένο και οργανωτικά ελεγχόμενο αλλά πειστικό χτύπημα στη ναζιστική συμμορία, δηλαδή ικανό να αποφορτίσει τις διεθνείς πιέσεις. Το χτύπημα αυτό είναι στο βάθος όχι τόσο το αποτέλεσμα της πίεσης των αστικών κυβερνήσεων της Δύσης, που έχουμε δει πόσο καλά συνεργάζονται με τους ανατολικούς φασισμούς, όσο των λαών στην Ευρώπη που έχουν επιβάλει συνθήκες πολιτικής δημοκρατίας στις χώρες τους και δεν θέλουν με τίποτα να ζήσουν το εφιαλτικό ενδεχόμενο της εισόδου των ναζιστών της «ΧΑ» στην Ευρωβουλή στις εκλογές του καλοκαιριού του 2014. Δηλαδή το ποινικό μερικό χτύπημα δεν έχει να κάνει με κάποια ξαφνική πρωτοβουλία της πολιτικής ηγεσίας της χώρας να αντιμετωπίσει το ναζισμό.
Έτσι η κτηνώδης δολοφονία του Π. Φύσσα χρησιμοποιήθηκε από το καθεστώς για να την εμφανίσει στο εξωτερικό και στο εσωτερικό σαν την αληθινή αιτία της ξαφνικής κινητοποίησης του, δηλαδή για να δικαιολογήσει την αδράνεια χρόνων απέναντι στους όγκους αίματος που έχουν χυθεί στους δρόμους από τους ναζιστές μαχαιροβγάλτες σε δολοφονικές επιθέσεις που είχαν σαν αποτέλεσμα χιλάδες τραυματισμούς ακόμα και το θάνατο μεταναστών, οι οποίοι ποτέ δεν έγιναν κεντρική είδηση.
Το ίδιο χρήσιμη αποδείχτηκε για το καθεστώς η επίθεση των ναζιστών τραμπούκων στο Πέραμα που ανέδειξε ξαφνικά το ψευτοΚΚΕ σε αρχηγό της αντιναζιστικής πάλης, τη στιγμή που δεν είχε κάνει ποτέ καμία ουσιαστική κινητοποίηση ενάντια στη «Χρυσή Αυγή», καθώς όχι μόνο είναι από θέση αρχής αντίθετο στην κομμουνιστική λογική του αντιφασιστικού μετώπου αλλά έχει ως τώρα με τους ναζί βασικές συμπτώσεις στην αντιευρωπαϊκή και φιλορώσικη στρατηγική. Με αυτή την επίθεση το ψευτοΚΚΕ όχι μόνο ξεπλύθηκε από τη σύμπραξη με τους ναζιστές στην απεργία της Χαλυβουργίας του Ασπρόπυργου, αλλά κυρίως γιατί, παρά το γεγονός ότι σε αυτή την επίθεση το ψευτοΚΚΕ είχε θύματα, συνέχισε να υποστηρίζει επίμονα τη θέση να μείνει η «Χρυσή Αυγή» νόμιμη. Έτσι, έγινε, σαν θύμα των ναζιστών, ο πιο αποτελεσματικός συνήγορος της νομιμότητας της συμμορίας την ίδια ώρα που με θράσος έκανε τον αρχηγό των αντιναζιστικών συγκεντρώσεων και του αντιναζισμού.
Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι οι σχεδόν ταυτόχρονες επιθέσεις της συμμορίας σε δύο στόχους, το ψευτοΚΚΕ, και κυρίως το Φύσσα που θα προκαλούσαν μεγάλο θέμα εναντίον της Χ. Α την ώρα που οι διεθνείς πιέσεις για την απαγόρευσή της ήταν τεράστιες και πασίγνωστες, σήμαιναν ότι ένα τουλάχιστον κομμάτι της ηγεσίας της Χ.Α, και το πιθανότερο ο ίδιος ο γνωστός για τις σχέσεις του με το βαθύ κράτος αρχηγός της , βοήθησε τους ευρύτερους καθεστωτικούς σχεδιασμούς με τα δύο αυτά σχεδόν ταυτόχρονα χτυπήματα. Δηλαδή δεν είναι απίθανο ο Μιχαλολιάκος να συνελήφθη για να «ξεκαρφωθεί» ο ίδιος στους υπόλοιπους της συμμορίας και παράλληλα να την προστατέψει όσο γίνεται πολιτικά σηκώνοντας το καταρρακωμένο ηθικό της (όπως φάνηκε στις συλλήψεις των παρακατιανών στελεχών).
Πάντως πέρα και ενάντια στους τακτικούς σχεδιασμούς τους καθεστώτος, η δολοφονία του Π. Φύσσα εξόργισε και ξεσήκωσε χιλιάδες δημοκράτες και κυρίως νεολαίους που ξέσπασαν ενάντια στην πολύχρονη, βουβή χρυσαυγίτικη καθεστωτική τρομοκρατία και κατέβηκαν μαζικά στη συγκέντρωση της Αμφιάλης της επόμενης μέρας από τους ΠΑΜΕ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε ένα βαθμό και στη πρόσφατη αντιφασιστική συγκέντρωση ΓΣΕΕ ΑΔΕΔΥ. Και οι δύο συγκεντρώσεις εννοείται προβοκαρίστηκαν και σχεδόν πνίγηκαν πολιτικά από το καθεστώς κύρια χάρη στις τελετές φωτιάς που έστησαν και τώρα οι επικεφαλής του φασισμού με αναρχικό πρόσωπο. Θυμίζουμε ότι αυτός ο φασισμός είναι τώρα πολιτικο-ιδεολογικά ρουφηγμένος από τους Πυρήνες της Φωτιάς που δεν κρύβουν τη συμπάθειά τους στον δήθεν «αντισυστημικό» εθνικοσοσιαλισμό, δηλαδή τον κάθε κυνηγημένο από το κράτος ναζισμό (Δες άρθρο δημοσιευμένο στο φ. 484 της Νέας Ανατολής, «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς»: Μια ξεδιάντροπα φιλοναζιστική συμμορία» - http://www.oakke.gr/na484/pirines484.htm). Όμως ούτε αυτές, ούτε άλλες προβοκάτσιες θα πνίξουν εύκολα και θα ξανακλείσουν μέσα στο μπουκάλι της ψευτοαριστεράς το μεγάλο αντιναζιστικό κίνημα που ξέσπασε μετά και χάρη στον ηρωικό θάνατο του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα.
Οι όψιμοι αντιναζιστές σε κυβέρνηση και κοινοβουλευτικά κόμματα λένε σύσσωμοι όχι στο αίτημα να βγει εκτός νόμου η «Χρυσή Αυγή»
Η ναζιστική συμμορία τράφηκε από το καθεστώς της νομιμότητας, της πολιτικής προστασίας και της νομικής ασυλίας που απολαμβάνουν οι ναζιστές μέσα από τους δεσμούς τους με τους κρατικούς μηχανισμούς, κυρίως την αστυνομία, τη δικαιοσύνη και το στρατό.
Τώρα που στα λόγια επιτέλους και εν μέρει στην πράξη το καθεστώς παραδέχεται ότι το τέρας είναι τέρας, ότι είναι επικίνδυνο, και αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας να αναχαιτιστεί η βία του, επιμένουν να προσφέρουν στη ναζιστική συμμορία τη μεγαλύτερη ασπίδα προστασίας. Γιατί διατηρούν αρραγές το ενιαίο μέτωπο τους ενάντια στο δημοκρατικό αίτημα να βγουν οι ναζιστές της «ΧΑ» εκτός νόμου. Όλοι μαζί φωνάζουν, πιο πολύ μάλιστα από κάθε άλλη φορά, ότι το πολιτικό κόμμα «Χρυσή Αυγή» δεν πρέπει να απαγορευτεί στο όνομα δήθεν της ελευθερίας της έκφρασης, και μίας στρεβλής ερμηνείας του Συντάγματος. Έτσι το καθεστώς φροντίζει, ανεξάρτητα από το οποιοδήποτε χτύπημα δώσει τώρα σε βουλευτές, οργανώσεις, πυρήνες και μέλη της «ΧΑ», να την κρατάει πάντα ζωντανή σα νόμιμο πολιτικό οργανισμό στην πολιτική ζωή της χώρας με το ίδιο ή ενδεχόμενα και με άλλο όνομα. Αποτελεί δηλαδή για το καθεστώς ζήτημα αρχής να είναι στη χώρα μας νόμιμος ο ναζισμός και νόμιμες οι ναζιστικές συμμορίες, να μπορούν οι ναζιστές να έχουν κόμμα, να συμμετέχουν στις εκλογές και να μπαίνουν στη Βουλή, δηλαδή να ασκούν μέσα σε καθεστώς νομιμότητας την αναπόφευκτη από τη φύση τους ρατσιστική τους βία. Αυτό οι δημοκράτες δεν πρέπει να το επιτρέψουν.
Μόνο η ΟΑΚΚΕ και η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία είχαν βάλει σαν κεντρικό ζήτημα για τη δημοκρατία να απαγορευτεί η ναζιστική συμμορία, καταγγέλλοντας τη χιτλερική προπαγάνδα, το γενοκτονικό ρατσισμό και αντισημιτισμό της «ΧΑ», και τις βίαιες επιθέσεις των ναζιστών μαχαιροβγαλτών ενάντια σε μετανάστες και δημοκράτες αντιφασίστες. Ήδη από το 1998 η Αντιναζιστική Πρωτοβουλία, που ιδρύθηκε με αυτόν τον κύριο στόχο, είχε καταθέσει υπόμνημα στο υπουργείο Δικαιοσύνης ζητώντας να εφαρμοστεί η διεθνής αντιρατσιστική νομοθεσία που απαγορεύει τους ναζιστές στη βάση της πείρας της αντιναζιστικής πάλης των λαών στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και να βγει η «Χρυσή Αυγή» εκτός νόμου. Στο υπόμνημα αναφερόταν ότι : «Οι επιθέσεις αυτές της “Χρ. Αυγής” είναι εφαρμογή των διακηρύξεών της. Η πιο ουσιαστική και νομοτελειακή έκφραση της ρατσιστικής ιδεολογίας είναι η βία. Οι φορείς και υπερασπιστές των ρατσιστικών ιδεών αποτελούν απειλή για την πολιτική δημοκρατία, για τη ζωή, για την τιμή και για την ελευθερία των πολιτών. Το κράτος που δεν απαγορεύει τη δραστηριότητά τους, επιτρέπει την ατιμώρητη, ωμή παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απόλυτης προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας όλων όσων βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων (άρθρο 5 παρ. 2 του Συντάγματος)».
Από τότε μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και κοινοβουλευτικά κόμματα τάχθηκαν ενάντια σε αυτό το αίτημα. Για πολλά χρόνια έλεγαν ότι οι ναζιστές ήταν γραφικοί και περιθωριακοί και ότι αν τεθούν εκτός νόμου θα γίνουν ήρωες και θα αυξηθούν. Όταν κατάρρευσε αυτό το επιχείρημα λίγο πριν την είσοδο τους στη Βουλή, είπαν ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις τους ναζιστές μέσα στη Βουλή (!) παρά έξω από αυτή και ότι εν πάσει περιπτώσει δεν μπορείς να μην σέβεσαι την ψήφο του 7% και παραπάνω του λαού.
Τώρα η δικομματική κυβέρνηση προβάλλει δήθεν συνταγματικά κωλύματα που δεν υπάρχουν, γιατί το Σύνταγμα πουθενά δεν απαγορεύει να βγει ένα κόμμα εκτός νόμου. Αντίθετα, η μη απαγόρευση μιας ναζιστικής, δηλαδή ρατσιστικής και μάλιστα γενοκτονικής συμμορίας αποτελεί ευθεία παραβίαση του Συντάγματος, αφού με μία ρατσιστική συμμορία μαχαιροβγαλτών νόμιμη και ασύδοτη, βρίσκεται σε κίνδυνο κάθε ανθρώπινο δικαίωμα όλων όσων ζουν σε αυτή τη χώρα (άρθρο 2 για σεβασμό και προστασία της αξίας του ανθρώπου, άρθρο 5 για την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και τη διασφάλιση της προσωπικής ελευθερίας ανεξάρτητα από εθνικότητα, φυλή, γλώσσα, θρησκευτικές ή πολιτικές πεποιθήσεις). Πάνω στα προσχηματικά συνταγματικά κωλύματα εφαρμόζεται τώρα μόνο η νομοθεσία περί εγκληματικής συμμορίας, που είναι θετική αλλά από μόνη της απογυμνώνει τις διώξεις και τις συλλήψεις από κάθε πολιτικό χαρακτήρα. Αλλά ακόμα και αυτή τη νομοθεσία την εφαρμόζουν στρεβλά, αφού ισχυρίζονται ότι μπορεί να υπάρχει ένα νόμιμο πολιτικό κόμμα που έχει σαν ηγεσία μία ομάδα που είναι ταυτόχρονα και μια εγκληματική συμμορία εντός αυτού του κόμματος! Μάλιστα ο εισαγγελέας που πακέταρε αυτήν τη συμμορία έβαλε μέσα σε αυτήν και τον αρχηγό της στη βάση της αρχής ότι είναι Φύρερ, δηλαδή απόλυτος δικτάτορας, ελεγκτής και γνώστης του ότι γίνεται στο εσωτερικό της. Όμως αυτό σημαίνει ότι είναι και απόλυτος δικτάτορας, ελεγκτής και γνώστης του ότι γίνεται στο κόμμα του. Όμως το κόμμα του πρέπει να είναι νόμιμο, σύμφωνα και με τη Δικαιοσύνη και σύμφωνα με όλα ανεξαίρετα τα κοινοβουλευτικά κόμματα.
Με τη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα τάσσεται εναντίον του αιτήματος να τεθούν εκτός νόμου η ψευτοαριστερά, ψευτοΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΔΗΜΑΡ, προβάλλοντας σαν κεντρικό επιχείρημά τους το ότι κινδυνεύει έτσι να βγει εκτός νόμου και η αριστερά. Πρόκειται για έναν εντελώς στρεβλό και ανιστόρητο ισχυρισμό, αφού ποτέ στην ιστορία οι διώξεις και οι απαγορεύσεις φασιστικών συμμοριών δεν αποτέλεσαν τη βάση για τις διώξεις αριστερών, γιατί πάντα η αριστερά είχε σαν κύριο εχθρό της το φασισμό. Άλλωστε πως μπορεί να κινδυνέψει ένα αριστερό κόμμα από την απαγόρευση ρατσιστών και ναζιστών; Μόνο φίλοι των ναζιστών θα μπορούσαν να φοβούνται μη βγουν εκτός νόμου μαζί με τους ναζιστές. Και αυτή η λεγόμενη αριστερά είναι φίλη των ναζιστών. Γι αυτό έχει μαζί τους κοινές όλες τις μεγάλες στρατηγικές πολιτικές θέσεις, κυρίως το φιλορωσισμό, τον ανοιχτό ή καλυμμένο αντιευρωπαϊσμό, και την άρνηση της βιομηχανικής ανάπτυξης που κάνει τη χώρα ανεξάρτητη. Κυρίως αυτή η «αριστερά» όπως και οι ναζιστές έχει σαν κύριο εχθρό τον οικονομικό φιλελελευθερισμό την ώρα που στη χώρα και παγκόσμια δυναμώνει ο φασισμός που έχει ανοιχτά κρατικομονοπωλιακό χαρακτήρα. Ποτέ οι αριστεροί δεν ήταν πιο αντι-αστοφιλελεύθεροι από όσο ήταν αντιφασίστες και κυρίως ποτέ δεν ενώθηκαν με τους φασίστες και τους ναζιστές ενάντια στους αστοφιλελεύθερους όπως κάνουν στην Ελλάδα σε όλα τα δημαγωγικά τάχα αντι-μνημονιακά τους κινήματα.
Την τοποθέτηση αυτή της ψευτοαριστεράς τη διευκολύνει η προβοκατόρικη θέση των δήθεν δύο άκρων όποτε μπαίνει θέμα απαγόρευσης της «Χρυσής Αυγής». Αυτήν την προβάλλει ο Σαμαράς είτε ο ίδιος είτε μέσω στελεχών του όπως ο Λαζαρίδης. Αυτή η θεωρία επίσης μιλάει για τιμωρία όσων προκαλούν και εφαρμόζουν βία ανεξάρτητα από το χαρακτήρα αυτής της βίας, δηλαδή φασιστικής άδικης ή λαϊκής δίκαιης βίας και σαν ένα τέτοιο παράγοντα βίας ο Σαμαράς δείχνει το ΣΥΡΙΖΑ, που εμφανίζει την άδικη βία του σαν λαϊκή και δίκαιη. Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει σαν όρο οποιουδήποτε πολιτικού μετώπου ενάντια στη «Χρυσή Αυγή», να καταγγείλει ο Σαμαράς τη θεωρία των δύο άκρων. Αλλά τίποτα δεν εμπόδιζε τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει από την κυβέρνηση πρώτα την απαγόρευση των ναζιστών, και ταυτόχρονα να χτυπήσει τη θεωρία των δύο άκρων. Το ότι δεν το κάνει, σημαίνει ότι απλά χρησιμοποιεί το μπαλάκι που το πετάει ο Σαμαράς για να δώσει προστασία στους ναζιστές με ψευτοεπαναστατικά προσχήματα.
Τώρα πως χειροκροτεί ο ΣΥΡΙΖΑ τις διώξεις των ναζιστών για εγκληματική συμμορία αφού δεν θέλει εκτός νόμου τη «ΧΑ» σαν κόμμα ή πως ενώθηκε με ναζί στα «κινήματα» του «δεν πληρώνω» στα διόδια; (http://www.oakke.gr/na461/nazi_syn461.htm)
Σε αντίθεση με το ΣΥΡΙΖΑ το ψευτοΚΚΕ υποστηρίζει ότι οποιοδήποτε μέτρο κατά των ναζιστών δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικό γιατί μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού μπορεί να ανατραπεί και η «Χρυσή Αυγή» που είναι όργανο των καπιταλιστών. Είναι όμως λογικό ότι φτάνεις πιο γρήγορα στην ανατροπή του καπιταλισμού όταν τσακίζεις τα πιο επιθετικά εργαλεία του. Το ερώτημα είναι γιατί το ψευτοΚΚΕ δεν θέλει να τσακίσει ένα βίαιο στρατό των καπιταλιστών; Δεν θα το βοηθήσει αυτό στην ανατροπή του καπιταλισμού; Από την άλλη πως να θέλει το ψευτοΚΚΕ εκτός νόμου τη «Χρυσή Αυγή» όταν για χρόνια δεν την αποκαλούσε ναζιστική ακόμα και πρόσφατα όταν το στέλεχος του ο Σιφωνιός καλωσόρισε τη συμμορία με επικεφαλής τον Κασιδιάρη στη Χαλυβουργία Ασπροπύργου σα συμπαραστάτρια των απεργών;
Η δίωξη μόνο για εγκληματική συμμορία θέλει να προστατέψει το ναζισμό, το ρατσισμό και την ίδια τη «Χρ. Αυγή» από την απαγόρευση σαν κόμμα.
Η κυβέρνηση και τα κόμματα εμπαίζουν τον ελληνικό λαό και τη διεθνή κοινή γνώμη όταν απαγορεύουν τη «ΧΑ» σαν εγκληματική συμμορία την ίδια στιγμή που σκίζουν τα ιμάτια τους για να μη βγει ποτέ το κόμμα που έχει στήσει αυτή η συμμορία εκτός νόμου. Μάλιστα το θέλουν να είναι και μέσα στη Βουλή, δηλαδή θέλουν οι εγκληματίες αρχηγοί του να νομοθετούν από τη φυλακή και όχι μόνο να νομοθετούν αλλά να είναι καθοριστικοί παράγοντες της πολιτικής ζωής αφού θα μπορούν να σέρνουν τη χώρα σε εκλογές!!!
Στην πραγματικότητα οι 6 κομματικές ηγεσίες δεν πήραν καμία απόφαση να συντρίψουν πολιτικά τους ναζιστές και τη συμμορία τους, και κατά συνέπεια την εγκληματική βία τους που είναι απόλυτα συνυφασμένη με το γενοκτονικό ρατσιστικό και αντισημιτικό μίσος τους και προέρχεται από αυτό. Χαρακτήρισαν εγκληματική συμμορία μόνο ένα μέρος της «Χρυσής Αυγής» και αυτό όχι επειδή είναι ρατσιστικό, γενοκτονικό σύμφωνα με τις διακηρύξεις του, αλλά επειδή εμπλέκεται σε αδικήματα του «κοινού ποινικού δικαίου». Δηλαδή κάνανε με τη «Χρυσή Αυγή» ότι κάνουν και σε όλη την υπόλοιπη πολιτική ζωή, την υποβιβάζουν και την περιορίζουν σε μια ποινική υπόθεση. Η μόνη διαφορά είναι ότι τη «Χρυσή Αυγή» την τιμωρούν ποινικά για να την προστατέψουν πολιτικά, ενώ τους αληθινούς πολιτικούς αντιπάλους τους, τους τιμωρούν ποινικά για να τους συντρίψουν πολιτικά. Δηλαδή τώρα συλλάβανε μια μαφία και τον αρχηγό της και υποστηρίζουν ότι αυτή η μαφία μπορεί να ηγείται κοινοβουλευτικού κόμματος αφού διασφάλισαν ότι σε καμία περίπτωση η διακηρυκτική ιδεολογία και η πολιτική πρακτική αυτού του κόμματος, ο γενοκτονικός ρατσισμός δεν είναι ένα έγκλημα. Δήλωσαν δηλαδή αυτά τα τέρατα που κυβερνούν τη χώρα μας με μία φωνή ότι οι συλλήψεις δεν αγγίζουν αυτό το «πολιτικό κόμμα» που μπορεί να κρατήσει τις θέσεις του στη Βουλή.
Γι’ αυτό κάλυψαν απόλυτα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ), που είναι διακομματικό όργανο και που μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα προειδοποίησε με ποινές το MEGA επειδή δεν προβάλει τις τοποθετήσεις των ναζιστών βουλευτών (!)
Δεν είναι τυχαίο ότι με απόλυτη ομόφωνη εμπιστοσύνη ανέθεσαν την ποινική δίωξη στον Άρειο Πάγο, δηλαδή σε ένα αντισημιτικό ουσιαστικά φιλοχιτλερικό σώμα. Αυτό σε ολομέλεια του το 2010 επικύρωσε το σκεπτικό της απόφασης αθώωσης του ναζιστή Κ. Πλεύρη, ότι οποιοσδήποτε μπορεί να καλεί σε εξόντωση των Εβραίων εφόσον επικαλείται γι’ αυτό το χιτλερικό ισχυρισμό της εβραϊκής συνωμοσίας για την παγκόσμια κυριαρχία.
Σε αυτό τον Άρειο Πάγο τώρα η κυβέρνηση δηλώνει την αμέριστη εμπιστοσύνη της για την τιμώρηση της ναζιστικής βίας της «Χρυσής Αυγής». Σημειώνουμε ότι αν ψάξει κανείς πολύ προσεκτικά μέσα στον ορυμαγδό των δηλώσεων που έχουν γίνει την τελευταία περίοδο ιδιαίτερα μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, από εκπροσώπους των κομμάτων που μιλάνε ασταμάτητα για κάλυψη των ναζιστών από την αστυνομία, δεν θα βρει παρά ελάχιστες αναφορές σε αδράνεια της δικαιοσύνης, ενώ οπωσδήποτε δεν θα βρει ούτε μία αναφορά σε αυτή την απόφαση νομιμοποίησης της ναζιστικής γενοκτονίας, μοναδική στον κόσμο, το πιο μαύρο στίγμα της ελληνικής δικαιοσύνης, που έγινε αποδεκτή με ευρύτατη διακομματική κάλυψη και σιωπή.
Αυτή η έρευνα έκλεισε στο χρόνο ρεκόρ των δέκα μερών οπότε έμειναν ανέγγιχτοι οι εκτεταμένοι μηχανισμοί μέσα σε αστυνομία, στρατό και δικαιοσύνη που καλύπτουν τους ναζιστές επί 25 χρόνια. Όσο για τις ξαφνικές καρατομήσεις στην αστυνομική ηγεσία και στην ΕΥΠ, αυτές έγιναν χωρίς εξηγήσεις και με σκοτεινές πραξικοπηματικές διαδικασίες, δηλαδή χωρίς να έρθουν στο φως συγκεκριμένα στοιχεία της δράσης των καρατομημένων για κάποια κάλυψη των ναζιστών (εκτός από την εντελώς ρηχή αναφορά σε απλή οικογενειακή συγγένεια με χρυσαυγίτη), και χωρίς καν να χαρτογραφηθεί η έκταση αυτής της κάλυψης σε επίπεδο ιεραρχίας. Άλλωστε όταν διώχνεται ένας αστυνομικός διευθυντής για συγκάλυψη εγκληματιών πρέπει να διώχνονται και οι υφιστάμενοι του που κατ εντολήν του ή με την ανοχή του παρέβησαν το καθήκον τους. Άρα δεν αποκλείεται οι καρατομημένοι να φαγώθηκαν όχι λόγω του χρυσαυγιτισμού, αλλά αντίθετα γιατί δεν θα ήταν σίγουρο ότι θα πακέταραν ποινικά τους ναζήδες με τέτοιο τρόπο και σε τόσο μόνο βαθμό όσο θα χρειαζόταν για να προστατευτεί το υπόλοιπο κρατικό-πολιτικό σύστημα και η ίδια η «Χρ. Αυγή» σαν κόμμα.
Από την άλλη ο Αβραμόπουλος έκλεισε ταχύτατα την έρευνα για σχέσεις στρατού – «Χρυσής Αυγής» και διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως διασύνδεση. Κι όμως σε μία παρέλαση στις 25/3/2010 στους δρόμους της Αθήνας ένα ολόκληρο δώμα λιμενικών των ΟΥΚ παρέλασαν φωνάζοντας: «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ, το αίμα σου θα χύσουμε, γουρούνι Αλβανέ», «Τους λένε Σκοπιανούς, τους λένε Αλβανούς, τα ρούχα μου θα ράψω με δέρματα απ' αυτούς», «Θα γίνει μακελειό, μετά θα εκδικηθώ, όταν θα προσκυνήσετε σημαία και σταυρό». Αυτοί όλοι παρέμειναν στη θέση τους, και στη δίκη που ακολούθησε, από τους 39 κρίθηκαν ένοχοι μόνο οι δύο που γλίτωσαν με πολύ ελαφριές ποινές. Η δίωξη έγινε με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79, ενώ όταν έγινε η δίκη είχε εκδοθεί ήδη η κατάπτυστη απόφαση του Άρειου Πάγου για την αθώωση του ναζιστή Κ. Πλεύρη. Η αίθουσα του ναυτοδικείου ήταν γεμάτη χρυσαυγίτες που είχαν οργανώσει και συγκέντρωση «συμπαράστασης» έξω από το ναυτοδικείο. Η δίκη διακόπηκε όταν κατά την προβολή του βίντεο με τα συνθήματα, πολλοί από αυτούς που ήταν μέσα στην αίθουσα άρχισαν να φωνάζουν τα ίδια συνθήματα.
Μέσα από την έρευνα που έκανε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι Ν. Μιχαλολιάκος ήταν ο απόλυτος «εγκέφαλος» - φύρερ που μόνος του είχε κρατήσει τόσα χρόνια τη ναζιστική συμμορία στο απυρόβλητο και τη λειτουργούσε σαν εγκληματική συμμορία για να αποκτήσει οφέλη και εξουσία σαν πρόσωπο, χρησιμοποιώντας για αυτό το λόγο τον «πολιτικό μανδύα» του κόμματος. Όμως ενώ διαπίστωσε ότι στο κόμμα της «Χρυσής Αυγής» για όλα αποφασίζει ο αρχηγός και ότι ο αρχηγός είναι διευθυντής μιας εγκληματικής συμμορίας, δεν προχώρησε να χαρακτηρίσει όλο το κόμμα που έχει για αρχηγό του το συγκεκριμένο φύρερ σε εγκληματική συμμορία! Έτσι η εισαγγελία του Αρείου Πάγου φαίνεται ότι κινήθηκε στη βάση της εξής λογικής: Για όποιον δεν αποδειχτεί ότι εκτέλεσε εντολές του Ν. Μιχαλολιάκου ή συνεργάστηκε μαζί του σε εγκληματικές δραστηριότητες δεν μπαίνει ζήτημα δίωξης του για τη συμμετοχή του στο «νόμιμο πολιτικό κόμμα» του οποίου ο Ν. Μχαλολιάκος - Αλ Καπόνε ήταν αρχηγός… Οι υπόλοιποι είναι απλά εξαπατημένοι ναζιστές (!!!) που νόμιζαν ότι ο αρχηγός τους ήταν … ιδεολόγος χιτλερικός και όχι κοινός εγκληματίας, οπότε πρέπει να παραμείνουν ανέγγιχτοι.
Δηλαδή όταν για παράδειγμα η συμμορία μπήκε μέσα στην αίθουσα ανταποκριτών ξένου τύπου το 2009, παραμονές εκλογών όταν το «Ουράνιο Τόξο» έκανε εκδήλωση για το ελληνο-μακεδονικό λεξικό, και με επικεφαλής τον Παναγιώταρο οι τραμπούκοι πέταξαν βιβλία και μικρόφωνα, έβριζαν και απειλούσαν τους συγκεντρωμένους, και τελικά αποχώρησαν άνετα όπως μπήκαν, μπροστά στην αστυνομία, αυτό ήταν μόνο ζήτημα μιας εντολής του Μιχαλολιάκου-φύρερ-Αλ Καπόνε και ενοχοποιούσε μόνο αυτόν και τον Παναγιώταρο. Δεν θα πει δηλαδή ποτέ ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και τα 6 κόμματα που τον στηρίζουν ότι αυτή η εισβολή έγινε για να επιβάλει με τη βία η συμμορία την εθνορατσιστική της πλατφόρμα που τυγχαίνει να συμπίπτει με την πολιτική της καταπίεσης των εθνικών μειονοτήτων που υιοθετεί και στηρίζει σύσσωμο το πολιτικό σύστημα. Ούτε θα διερευνήσει ποτέ ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου γιατί για αυτή την επίθεση για την οποία υπάρχει το πιο ατράνταχτο στοιχείο της καταγραφής της σε βίντεο που από τότε πλατιά κυκλοφόρησε, δεν έγινε ποτέ καμία σύλληψη, και δεν ασκήθηκε καμία δίωξη μέχρι και σήμερα.
Δεν θα διαπιστώσει δηλαδή ποτέ ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ότι τα εκατοντάδες θύματα-μετανάστες της ναζιστικής συμμορίας έπεσαν θύμα του γενοκτονικού χιτλερικού ρατσισμού που προπαγανδίζουν τα έντυπά της, και τα στελέχη της στις συγκεντρώσεις και στις εκδηλώσεις της, οπότε πρέπει να απαγορευτούν. Δεν θα συμπεριλάβει στη δικογραφία το ότι το πογκρόμ κατά των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα του Σεπτέμβρη του 2004, πυροδοτήθηκε από το σύνθημα «Αλβανέ δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ» που φώναζαν σε συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας οι χρυσαυγίτες τραμπούκοι. Ούτε θα παραπέμψει ποτέ σα συνυπεύθυνους για τις επιθέσεις το σύνολο των βουλευτών και των στελεχών της ναζιστικής συμμορίας που διακινούν τη ρατσιστική προπαγάνδα, και που θα διοργανώσουν άλλες τόσες συγκεντρώσεις, που θα οπλίσουν άλλα τόσα χέρια με φονικά μαχαίρια. Γιατί σύμφωνα με τον εισαγγελέα αυτοί δεν αποτελούν μέλη μιας εγκληματικής συμμορίας αφού δεν αποδεικνύεται η συμμετοχή τους σε εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου.
Έτσι προσπαθούν να εξαπατήσουν τους δημοκράτες στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και διεθνώς ότι επιβάλουν μία αληθινή απαγόρευση στη «Χρυσή Αυγή», που σημαίνει και στην προπαγάνδα και σε ότι αφορά την οργάνωση της δράσης της.
Η μεγάλη ανακάλυψη του ΣΥΡΙΖΑ: «Παράνομη η εγκληματική συμμορία-νόμιμο το εγκληματικό
κόμμα».
Αυτή η αντίφαση: παράνομη η εγκληματική συμμορία-νόμιμο το εγκληματικό κόμμα, χτυπάει σήμερα στο μάτι των ελλήνων δημοκρατών, και το μίσος γι αυτό το κόμμα, που φούντωσε μετά τη δολοφονία του ηρωικού Παύλου Φύσσα, γιγαντώνεται με τις αποκαλύψεις για όλες τις κτηνωδίες και τη διαφθορά του και μαζί με αυτά δυναμώνει το αίσθημα απελευθέρωσης που έχει ο λαός, ιδιαίτερα η νεολαία, για το ότι οι αρχηγοί της συμμορίας μπήκαν στη φυλακή. Έτσι είναι φυσικό να κερδίζει έδαφος στη βάση όλων των κομμάτων το σύνθημα «εκτός νόμου». Γι αυτό τα δύο ψευτοαριστερά κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ψευτοΚΚΕ φρόντισαν από την πρώτη στιγμή να παγώσουν αυτό τον κόσμο και να τον κάνουν να εγκαταλείψει αυτό το σύνθημα. Στη συγκέντρωση της Αμφιάλης απογοήτευσαν το μεγάλο πλήθος των συγκεντρωμένων , με τα απωθητικά και προβοκατόρικα συνθήματά του τύπου «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-Μελιγαλάς», ή «Φασίστες κουφ... έρχονται κρεμάλες, κονσερβοκούτια κλπ» και κυρίως με τα σπασίματα και καψίματα στο τέλος της συγκέντρωσης. Επίσης, χωρίς λόγο το ΠΑΜΕ έκανε δική του συγκέντρωση τη μέρα της συγκέντρωσης των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, διασπώντας τον κόσμο που ήθελε να συμμετέχει, ενώ ο ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς ο ΣΥΡΙΖΑ να εκτεθεί, ανέλαβε να τη διασπάσει κι άλλο, αφού έφυγε από τη συγκέντρωση μαζί με τους αναρχικούς για να κάνει πορεία στα γραφεία της «Χρυσής Αυγής» στη Μεσογείων όπου παίχτηκε το γνωστό σκηνικό με τις μολότοφ και τα δακρυγόνα.
Τώρα έχουν παγώσει συγκεντρώσεις και κινητοποιήσεις κατά της «ΧΑ», και δεν καλού ν τον κόσμο να κατεβεί μαζικά στο δρόμο. Θέλουν έτσι όχι μόνο να τον έχουν στο περιθώριο για να παρακολουθεί αμήχανος τις κυβερνητικές και κρατικές μεθοδεύσεις, αλλά κυρίως για να βλέπει τα πολύ περισσότερα μη συλληφθέντα μέλη του εγκληματικού κόμματος να κάνουν με θράσος συγκεντρώσεις συμπαράστασης παριστάνοντας το λαό ενώ οι αρχηγοί-βουλευτές του ίδιου κόμματος παριστάνουν το ηρωικό θύμα που διώκεται από το παγκόσμιο «αμερικανο-σιωνιστικό» λόμπι.
Πρέπει να τονίσουμε ότι αυτή η μεθόδευση της εγχείρισης της «ΧΑ» από την οποία αποσπάστηκε μία εγκληματική συμμορία από ένα «νόμιμο πολιτικό κόμμα» δεν ήταν μία ανακάλυψη της κυβέρνησης αλλά μία θέση του ΣΥΡΙΖΑ που εφάρμοσε η κυβέρνηση.
Τον Απρίλη αυτού του χρόνου ο Επίτροπος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης Ν Μούιζνιεκς δημοσίευσε την έκθεσή του σχετικά με την Ελλάδα και τη «Χρυσή Αυγή» με την οποία ζήτησε να θέσει το ελληνικό κράτος τη «ΧΑ» εκτός νόμου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαλε μία σειρά από προτάσεις και θέσεις για να καταρρίψει το «εκτός νόμου» του Μούιζνιεκς.
Σε αυτό το πόνημα υπέρ της νομιμότητας των ναζιστών (http://leftlab.gr/?p=1698) αναφέρεται σαν πρόταση επί λέξει: «στην περίπτωση που ένα πολιτικό κόμμα αναπτύσσει εγκληματική δραστηριότητα, μας βοηθά η ποινική νομοθεσία, και ιδίως αυτή για τις εγκληματικές οργανώσεις (187 παρ.1 και 3 Π.Κ.)». Στο ίδιο αυτό πόνημα αναφέρεται σαν παραπομπή ένα βασικό κείμενο (με αρ 16) που αναλύει και διευκρινίζει τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ κατά του εκτός νόμου ένα άρθρο του Δ. Μπελαντή στο οποίο αυτός γράφει καθαρά : «Η «Χρυσή Αυγή» μπορεί να είναι παράλληλα νόμιμο πολιτικό κόμμα και παράνομη εγκληματική οργάνωση. Μπορεί να έχει ένα επίσημο και ένα επιχειρησιακό δίκτυο και ότι: η λύση είναι, πέρα από την αναγκαία επίμονη, μη συγκεκαλυμμένη και συστηματική τιμώρηση των πράξεων του Ποινικού Κώδικα από τα μέλη της «Χρυσής Αυγής», η δυνατότητα τιμώρησης πολλών επιμέρους εγκληματικών οργανώσεων, που εμπλέκονται σε συγκεκριμένες δραστηριότητες και εντάσσονται στο γενικό πλαίσιο της «Χρυσής Αυγής», (σ.σ. δηλαδή) η θέαση της «Χρυσής Αυγής» ως ενός αστερισμού πολλών και συγκεκριμένων εγκληματικών οργανώσεων». Δηλαδή, η κυβέρνηση ακολουθεί κατά πόδας σήμερα την παραπάνω πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πρόταση εκπονήθηκε ακριβώς για να καταπέσει οποιοδήποτε νομοθετικό ή διοικητικό μέσο για να βγει εκτός νόμου η «ΧΑ»!
Αλλά και τη γραμμή της πολιτικά διωκόμενης «ΧΑ» από το «αμερικανοσιωνιστικό λόμπι» δεν την ανακάλυψαν οι ναζιστές, αλλά οι ψευτοαριστερές πένες των Δελαστίκ (του ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και του Φωτόπουλου (της Περιεκτικής Δημοκρατίας). Αυτοί έγραψαν αμέσως και σχεδόν ταυτόχρονα δύο άρθρα υπεράσπισης των ναζιστών και αθώωσης τους για τη δολοφονία του Π. Φύσσα στο «Πριν» και στην «Ελευθεροτυπία» αντίστοιχα. Οι Δελαστίκ και Φωτόπουλος ισχυρίστηκαν ξεδιάντροπα ότι είναι η «υπερεθνική και σιωνιστική ελίτ», και η τροϊκανή δικομματική κυβέρνηση και η ΕΕ που ωφελούνται από αυτή τη δολοφονία, δηλαδή είπαν έμμεσα ότι η δολοφονία του Π. Φύσσα ήταν μέρος μίας δημοκρατικής πλεκτάνης κατά της «ΧΑ». Ούτε το «Πριν» ούτε η «Ελευθεροτυπία» καταδίκασαν τις θέσεις αυτής της αρθρογραφίας.
Αληθινό αντι-ναζιστικό μέτωπο του λαού τώρα έξω από την ηγεσία της ψευτοαριστεράς
Πάντως όποιες και να είναι οι καθεστωτικές στοχεύσεις και μεθοδεύσεις, η διεθνής πίεση κάτω από την οποία κυρίως οδηγείται η ηγεσία της συμμορίας με χειροπέδες στο δικαστήριο, δίνει τώρα χρόνο και έδαφος στους δημοκράτες, που επίσης πίεσαν τις τελευταίες μέρες την κυβέρνηση για αυτές τις συλλήψεις, να απαλλαχτούν για ένα διάστημα από την τρομοκρατική βία της συμμορίας, και να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι στη χώρα και στον κόσμο. Κυρίως μπορούν τώρα πολύ πιο εύκολα οι πιο συνειδητοί δημοκράτες να οργανωθούν σε ένα αληθινό, πλατύ και μεγάλο αντιναζιστικό κίνημα, δηλαδή μακριά από τον έλεγχο της ψευτοαριστεράς και ενάντια στη γραμμή της ηγεσίας της, και έτσι να πιέσουν για την πραγματική απαγόρευση των ναζιστών. Ταυτόχρονα θα πρέπει να οργανώσουν ένα πλατύ πανελλαδικό δίκτυο αυτοάμυνας για να εμποδίσουν τους ναζί να επανεπιτεθούν όταν και όσο το καθεστώς τους το επιτρέψει, είτε αυτοί θα λέγονται «Χρυσή Αυγή», είτε αλλιώς. Ένας ναζισμός που δεν συντρίβεται ούτε οργανωτικά, ούτε πολιτικά από το λαό, δηλαδή που η πολιτική του γραμμή παραμένει η κυρίαρχη πολιτική γραμμή του έθνους, και που χτυπιέται μόνο εν μέρει και μόνο αστυνομικά, σε βάθος χρόνου θα δυναμώνει. Γι αυτό τώρα χρειάζεται πιο πολύ από πριν ένα αντιναζιστικό μέτωπο, που θα έχει μια κεντρική μίνιμουμ ενοποιητική θέση: Το «εκτός νόμου το κόμμα της Χρ. Αυγής», που σημαίνει και εκτός Βουλής τώρα αμέσως. Χωρίς αυτή τη θέση δεν υπάρχει σήμερα αντιναζιστικό κίνημα. Κάθε κόμμα, πρόσωπο, ομάδα που θα είναι στο μέτωπο και θα στηρίζει αυτή τη θέση θα έχει προφανώς τη δικιά του θέση για όλα τα άλλα πολιτικά ζητήματα, όπως για την οικονομική πολιτική και τα μνημόνια, για την εξωτερική πολιτική, για το μεταναστευτικό, για την οικονομική ταξική πάλη, ακόμα και για τη διαφορά της επαναστατικής από τη φασιστική βία κλπ. Η πάλη σε αυτά τα ζητήματα θα συνεχίζεται και θα είναι βαθιά και συχνά πολύ έντονη. Όμως η απαίτηση να είναι εκτός νόμου οι κανίβαλοι δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Αυτή η θέση διαχωρίζει σήμερα αποφασιστικά και καθαρά τη δημοκρατία από την αντιδημοκρατία. Ιδιαίτερα αυτή η θέση είναι προφανής σήμερα που η Χ.Α έχει ανακηρυχτεί στην ηγεσία της επίσημα σαν εγκληματική συμμορία. Όταν λέγαμε στους ψευτοαριστερούς και ψευτοφιλελεύθερους ότι η «Χ. Αυγή» πρέπει ως χιτλερική να είναι τόσο εκτός νόμου όσο οι παιδεραστές αυτοί μας απαντούσαν ότι οι παιδεραστές είναι δεκτοί από λαό και νόμο εξ ορισμού σαν εγκληματίες γι αυτό δεν μπορούν να συγκροτούν κόμμα και ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει εξ ορισμού για τους ναζιστές. Τώρα που οι συγκεκριμένοι ναζιστές χαρακτηρίζονται επίσημα σαν εγκληματίες πως είναι δυνατό το κόμμα τους να είναι νόμιμο;
Εννοείται ότι αυτό το αντιναζιστικό μέτωπο δεν θα αφήσει στην αστική τάξη να λύσει μόνη της το ζήτημα της απαγόρευσης και γενικά της καταστολής της ναζιστικής βίας. Κάθε άλλο. Θα είναι αυτό το ίδιο το μέτωπο και το κίνημά του που κυρίως θα υποχρεώσει την αστική τάξη να το κάνει αυτό. Για αυτό θα πρέπει να αποκαλύπτει διαρκώς και τους πολιτικούς προστάτες των ναζιστών, και να ζητά τη βαθιά και αποφασιστική κάθαρση του κρατικού μηχανισμού από τους φιλοναζιστές, ιδιαίτερα στην αστυνομία, στη δικαιοσύνη και στο στρατό. Αυτό ακριβώς, το ξωπέταγμα των χουντικών από το κράτος, ζητούσε και το αντιδικτατορικό κίνημα μετά την πτώση της χούντας που απαιτούσε επίσης τα χουντικά κόμματα να μην ξανακατέβουν στις εκλογές. Αυτό το τελευταίο δεν το άφησε να περάσει στη Βουλή ο Α. Παπανδρέου. Κυρίως πάντως το κίνημα της αποχουντοποίησης το είχε πολεμήσει το ψευτοΚΚΕ που είχε χρησιμοποιήσει μάλιστα και βία ενάντια στην αντιχουντική εξωκοινοβουλευτική αριστερά που πάλεψε με δύναμη γι αυτό. Χάρη σε αυτή την έμμεση συνεργασία με τα κατακάθια της χούντας το ψευτοΚΚΕ κέρδισε θέσεις ιδιαίτερα μέσα στα Πανεπιστήμια όπου αρκετά φοιτητικά στελέχη του σώσανε τις έδρες των φιλοχουντικών καθηγητών και μετά βοηθήθηκαν από αυτούς στην ακαδημαϊκή αναρρίχηση τους.
Οι δημοκράτες σε Ελλάδα και Ευρώπη δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δεχθούν ότι κάποιες διώξεις σε ένα τμήμα της «Χρυσής Αυγής» για σύσταση εγκληματικής συμμορίας του κοινού ποινικού δικαίου, μπορεί να σταματήσουν τη ναζιστική βία και να οδηγήσουν σε παροπλισμό της ναζιστικής συμμορίας.
- Εκτός νόμου εδώ και τώρα η «Χρυσή Αυγή»
- Να αποπεμφθούν όλοι οι φιλοναζιστές σε αστυνομία, δικαιοσύνη και στρατό
- Να αποκαλυφθούν και απομονωθούν οι πολιτικοί της προστάτες